ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ 

ՎՃՌԱԲԵԿ ԴԱՏԱՐԱՆ 

Ո Ր Ո Շ ՈՒ Մ

ՀԱՆՈՒՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ 

26 հոկտեմբերի 2007 թ.

ք. Երևան

ՀՀ վճռաբեկ դատարանի քրեական պալատը (այսուհետ՝ Վճռաբեկ դատարան)

	նախագահությամբ	Տ. Սահակյանի
	մասնակցությամբ դատավորներ	Դ. Ավետիսյանի
		Հ. Ասատրյանի
		Հ. Ղուկասյանի
		Մ. Սիմոնյանի
		Ս. Օհանյանի
	քարտուղար՝	Ք. Մարտիրոսյանի
	մասնակցությամբ դատախազ՝	Գ. Ջհանգիրյանի

դռնբաց դատական նիստում, քննության առնելով Թամարա Իշխանի Տեր-Գրիգորյանի վերաբերյալ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ, 3-րդ կետերով, 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով ՀՀ քրեական և զինվորական գործերով վերաքննիչ դատարանի 2006 թվականի մարտի 3-ի դատավճռի դեմ հավատարմագրված փաստաբան Արմենուհի Գևորգյանի միջոցով դատապարտյալ Թամարա Տեր-Գրիգորյանի կողմից բերված վճռաբեկ բողոքը,

Պ Ա Ր Զ Ե Ց 

1. Գործի դատավարական նախապատմությունը. 

Երևան քաղաքի Մալաթիա-Սեբաստիա համայնքի առաջին ատյանի դատարանի 2005 թվականի հուլիսի 19-ի դատավճռով Թամարա Տեր-Գրիգորյանը մեղավոր է ճանաչվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ, 3-րդ կետերով, 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով: ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ, 3-րդ կետերով նա դատապարտվել է ազատազրկման 2 տարի ժամկետով, առանց տուգանքի, 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով` ազատազրկման 4 տարի ժամկետով, առանց գույքի բռնագրավման: ՀՀ քրեական օրենսգրքի 66-րդ հոդվածի 4-րդ մասի կիրառմամբ պատիժները մասնակիորեն գումարելու միջոցով նրա նկատմամբ վերջնական պատիժ է նշանակվել ազատազրկում 5 (հինգ) տարի ժամկետով առանց տուգանքի և գույքի բռնագրավման: ՀՀ քրեական օրենսգրքի 70-րդ հոդվածի հիմքով նշանակված պատիժը պայմանականորեն չի կիրառվել, և սահմանվել է փորձաշրջան 4 տարի ժամկետով` վարքի հսկողությունը դնելով այն իրականացնող իրավասու մարմնի վրա:

Նույն դատավճռով դատապարտվել է նաև Էդգար Միրզոյանը:

Վճռվել է նաև Թամարա Տեր-Գրիգորյանից և Էդգար Միրզոյանից հօգուտ տուժողներ Վլադիմիր և Տատյանա Ավագյանների բռնագանձել 11.300 ԱՄՆ դոլարին համարժեք դրամ, Թ.Տեր-Գրիգորյանից հօգուտ տուժող Սուսաննա Հովհաննիսյանի` 4.050 ԱՄՆ դոլարին համարժեք դրամ, հօգուտ տուժող Թադևոս Մելքոնյանի` 471.110 ՀՀ դրամ:

Առաջին ատյանի դատարանի դատավճռի դեմ վերաքննիչ բողոք են բերել ամբաստանյալների պաշտպան Կրոմվել Գրիգորյանը և տուժողներ Սուսաննա Հովհաննիսյանը, Զվարթ Սարգսյանը, Թադևոս Մելքոնյանը և Վլադիմիր ու Տատյանա Ավագյանները:

ՀՀ քրեական և զինվորական գործերով վերաքննիչ դատարանը, վերստին քննելով գործը և գտնելով, որ Թամարա Տեր-Գրիգորյանը պետք է կրի նրա նկատմամբ ազատազրկման ձևով նշանակված պատիժը, 2006 թվականի մարտի 3-ի դատավճռով առաջին ատյանի դատարանի դատավճիռը փոփոխել է. Թամարա Տեր-Գրիգորյանին մեղավոր է ճանաչել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ, 3-րդ կետերով, 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով և դատապարտել` ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ, 3-րդ կետերով` ազատազրկման 2 տարի ժամկետով, ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով` ազատազրկման 4 տարի ժամկետով: ՀՀ քրեական օրենսգրքի 66-րդ հոդվածի հիման վրա նշանակված պատիժները մասնակիորեն գումարելու միջոցով Թ.Տեր-Գրիգորյանի նկատմամբ վերջնականապես պատիժ է սահմանվել ազատազրկում 5 (հինգ) տարի ժամկետով: Հաշվակցելով նախնական կալանքի տակ գտնվելու ժամկետը` նրան վերջնական թողնվել է կրելու ազատազրկում 4 տարի 2 ամիս 7 օր ժամկետով:

Տուժող Ս.Հովհաննիսյանի քաղաքացիական հայցը բավարարվել է մասնակիորեն` Թ.Տեր-Գրիգորյանից հօգուտ նրա բռնագանձվել է 4.050 ԱՄՆ դոլարին համարժեք դրամ` գանձման պահի փոխարժեքով:

Տուժող Զ.Սարգսյանի քաղաքացիական հայցը բավարարվել է մասնակիորեն` անվավեր է ճանաչվել Երևանի Լենինականի փող. 6/54 հասցեի բնակարանի 04.12.1997 թվականի առուծախի պայմանագիրը:

Տուժող Թ.Մելքոնյանի քաղաքացիական հայցը բավարարվել է ամբողջությամբ` Թ.Տեր-Գրիգորյանից հօգուտ նրա բռնագանձվել է 457.110 ՀՀ դրամ:

Տուժողներ Վլադիմիր և Տատյանա Ավագյանների քաղաքացիական հայցը բավարարվել է մասնակիորեն` Թ.Տեր-Գրիգորյանից հօգուտ նրանց բռնագանձվել է 9.500 ԱՄՆ դոլարին համարժեք դրամ` գանձման պահի փոխարժեքով, որից 7.000 ԱՄՆ դոլարի համարժեք դրամը համապարտությամբ բռնագանձվել է նաև գործով մյուս դատապարտյալ Է. Միրզոյանից:

Հավատարմագրված փաստաբան Արմենուհի Գևորգյանի միջոցով դատապարտյալ Թամարա Տեր-Գրիգորյանի կողմից բերված վճռաբեկ բողոքը Վճռաբեկ դատարանի 2007 թվականի հոկտեմբերի 16-ի որոշմամբ ընդունվել է վարույթ ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 414.2-րդ հոդվածի 1-ին մասի 1-ին կետի հիմքով: 

2. Գործի փաստական հանգամանքները. 

Թամարա Տեր-Գրիգորյանը դատապարտվել է այն բանի համար, որ 1996-2000 թվականների ընթացքում Սուսաննա Հովհաննիսյանից ստացել և խարդախությամբ հափշտակել է 2.163.267 ՀՀ դրամին համարժեք 4.050 ԱՄՆ դոլար: Բացի այդ, կազմակերպելով և 1997 թվականի դեկտեմբերի 4-ի առուծախի պայմանագրով բնակարանը ձևակերպելով իր մտերիմ Մարիետա Պետրոսյանի անվամբ, խաբեությամբ տիրացել է Զվարթ Սարգսյանին պատկանող 6.498.310 ՀՀ դրամին համարժեք 13.000 ԱՄՆ դոլար արժողությամբ Երևանի Լենինական փողոցի 6/54 հասցեի երեք սենյականոց բնակարանին: Բացի այդ, 1998 թվականի հոկտեմբեր-դեկտեմբեր ամիսներին խարդախությամբ հափշտակել է Թ.Մելքոնյանի 457.110 ՀՀ դրամ ընդհանուր արժեքով 19 կտոր ոսկյա զարդերը: Բացի այդ, Թամարա Տեր-Գրիգորյանը խարդախությամբ հափշտակել է մինչև 2001 թվականի դեկտեմբերի 15-ը Վլադիմիր և Տատյանա Ավագյաններից վերցրած 8.049.965 ՀՀ դրամին համարժեք 14.500 ԱՄՆ դոլարը: 

3. Վճռաբեկ բողոքի հիմքերը, փաստարկները և պահանջը. 

Սույն վճռաբեկ բողոքը քննվում է հետևյալ հիմքերի սահմաններում՝ ներքոհիշյալ հիմնավորումներով.

Ըստ վճռաբեկ բողոքի` տուժողներին պատճառված նյութական վնասն ամբողջությամբ հարթվել է, որի կապակցությամբ վերջիններս գրել են հայտարարություն առ այն, որ դատապարտյալի նկատմամբ պահանջ չունեն, ինչի հետևանքով էլ հարուցված կատարողական վարույթները կարճվել են:

ՀՀ քրեական օրենսգրքի 62-րդ հոդվածում ամրագրված ի թիվս այլ հանգամանքների պատասխանատվությունը և պատիժը մեղմացնող հանգամանքների թվին է դասվում նաև հանցագործությամբ պատճառված գույքային վնասը կամովին հատուցելը:

Բացի այդ, դատապարտյալը վատառողջ է` տառապում է «հիպերտոնիկ» և «դեմքի շրջանի դերմատոզ» հիվանդություններով և այժմ էլ բուժվում է «Աբովյան» քրեակատարողական հիմնարկի բուժսպասարկման բաժնում ու գտնվում է բժիշկների հսկողության տակ:

Ըստ բողոքի` քրեական վերաքննիչ դատարանը քրեական գործի նյութերում գտնվող միևնույն ապացույցների, փաստերի առկայության պայմաններում, չի կիրառել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 70-րդ հոդվածը, կայացրել է առաջին ատյանի դատարանի դատավճռից էականորեն տարբերվող դատավճիռ:

Վերաքննիչ դատարանը դատավճիռ կայացնելիս ոչ միայն պետք է հենվեր պատասխանատվությունը ծանրացնող հանգամանքների վրա, այլ պետք է հաշվի առներ նաև պատասխանատվությունը մեղմացնող հանգամանքները, որը չի արել:

Բողոք բերած անձը խնդրել է իր վերաբերյալ ՀՀ քրեական և զինվորական գործերով վերաքննիչ դատարանի 2006 թվականի մարտի 3-ի դատավճիռը բեկանել մասնակի և օրինական ուժ տալ առաջին ատյանի դատարանի դատավճռին: 

4. Վճռաբեկ դատարանի պատճառաբանությունները և եզրահանգումը. 

Վճռաբեկ բողոքում նշված հիմքերի սահմաններում վերլուծելով գործի նյութերը` Վճռաբեկ դատարանը գտավ, որ բողոքը պետք է բավարարել հետևյալ պատճառաբանությամբ.

ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 360-րդ հոդվածի 1-ին մասի համաձայն` դատավճիռ կայացնելիս դատարանը ներկայացված հաջորդականությամբ լուծում է հետևյալ հարցերը.

- ենթակա՞ է արդյոք պատժի ամբաստանյալն իր կատարած հանցանքի համար.

- ի՞նչ պատիժ պետք է նշանակվի նրա նկատմամբ.

- ամբաստանյալն արդյո՞ք պետք է կրի իր նկատմամբ նշանակված պատիժը:

Նշված հարցերի լուծման ընթացքում դատարանը պետք է ղեկավարվի ՀՀ քրեական օրենսգրքի Ընդհանուր մասի մի շարք դրույթներով:

Մասնավորապես, ՀՀ քրեական օրենսգրքի 10-րդ հոդվածի համաձայն` հանցանք կատարած անձի նկատմամբ կիրառվող պատիժն արդարացի է, եթե համապատասխանում է հանցանքի ծանրությանը, դա կատարելու հանգամանքներին, հանցավորի անձնավորությանը, անհրաժեշտ և բավարար է անձին ուղղելու և նրա կողմից նոր հանցանքի կատարումը կանխելու համար:

ՀՀ քրեական օրենսգրքի 61-րդ հոդվածի 1-ին մասը սահմանում է, որ հանցագործության համար մեղավոր ճանաչված անձի նկատմամբ նշանակվում է արդարացի պատիժ, որը որոշվում է քրեական օրենսգրքի Հատուկ մասի համապատասխան հոդվածի սահմաններում` հաշվի առնելով նույն օրենսգրքի Ընդհանուր մասի դրույթները:

ՀՀ քրեական օրենսգրքի 48-րդ հոդվածի 2-րդ մասի համաձայն` հանցագործության համար մեղավոր ճանաչված անձի նկատմամբ նշանակվող պատժի նպատակն է վերականգնել սոցիալական արդարությունը, ուղղել պատժի ենթարկված անձին, ինչպես նաև կանխել հանցագործությունները:

Պատիժ նշանակելիս և այն կրելու նպատակահարմարության հարցը քննարկելիս դատարանը հաշվի է առնում նաև ՀՀ քրեական օրենսգրքի 62-րդ և 63-րդ հոդվածներով նախատեսված պատասխանատվությունն ու պատիժը մեղմացնող և ծանրացնող հանգամանքները: Հանցակազմի սահմաններից դուրս գտնվելով, դրանք բնութագրում են ինչպես կատարված հանցագործությունը, այնպես էլ հանցավորի անձնավորությունը, հնարավորություն են տալիս պատկերացում կազմել հանցավորի անձնավորության և հանցագործության` հանրության համար վտանգավորության աստիճանի մասին` համապատասխանաբար բարձրացնելով կամ իջեցնելով այն: Դրանց գնահատմամբ է հնարավոր յուրաքանչյուր կոնկրետ գործով անհատական մոտեցում ցուցաբերել` ինչպես պատժի տեսակը և չափը որոշելիս, այնպես էլ այն կրելու նպատակահարմարության հարցը լուծելիս:

Քրեական օրենքի Ընդհանուր մասի վերը թվարկված դրույթներից հետևում է, որ հանցագործության համար մեղավոր ճանաչված անձի նկատմամբ ինչպես պատժատեսակի և պատժաչափի, այնպես էլ նշանակված պատիժը կրելու նպատակահարմարության վերաբերյալ դատարանի կողմից կայացված որոշումը պետք է հիմնված լինի կատարած հանցագործության, դրա առանձնահատկությունների, գործի կոնկրետ հանգամանքների, հանցավորի անձի, պատասխանատվությունը և պատիժը մեղմացնող կամ ծանրացնող հանգամանքների բազմակողմանի գնահատման վրա` նպատակ ունենալով ապահովել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 48-րդ հոդվածի 2-րդ մասում նշված պատժի նպատակների իրագործման հնարավորությունը:

ՀՀ քրեական օրենսգրքի 70-րդ հոդվածի 1-ին մասի համաձայն` եթե դատարանը, կալանքի, ազատազրկման կամ կարգապահական գումարտակում պահելու ձևով պատիժ նշանակելով, հանգում է հետևության, որ դատապարտյալի ուղղվելը հնարավոր է առանց պատիժը կրելու, ապա կարող է որոշում կայացնել այդ պատիժը պայմանականորեն չկիրառելու մասին:

Նույն հոդվածի 2-րդ մասը սահմանում է, որ պատիժը պայմանականորեն չկիրառելիս դատարանը հաշվի է առնում հանցավորի անձը բնութագրող տվյալները, պատասխանատվությունը և պատիժը մեղմացնող և ծանրացնող հանգամանքները: Ընդ որում, պատիժը պայմանականորեն չկիրառելու հետ կապված ՀՀ քրեական օրենսգիրքը ինչպես հանցագործությունների տեսակների, հանցավոր արարքի վտանգավորության աստիճանի ու բնույթի, այնպես էլ անձանց շրջանակի հետ կապված որևէ հատուկ սահմանափակում չի նախատեսել:

Այսինքն` օրենսդիրը պատիժը պայմանականորեն չկիրառելու հիմք է համարում դատարանի համոզվածությունը, որ դատապարտյալի ուղղվելը հնարավոր է առանց որոշակի պատժատեսակները ռեալ կրելու:

Նշանակված պատիժը պայմանականորեն չկիրառելիս դատարանը պետք է հանգամանորեն քննության առնի ինչպես հանցագործության կատարման, այնպես էլ հանցավորի անձին վերաբերող բոլոր հանգամանքները: Կարևորն այն է, որ դատարանը հանգի հիմնավոր եզրակացության, որ դատապարտյալի ուղղումը հնարավոր է առանց նշանակված պատիժը կրելու:

Երևան քաղաքի Մալաթիա-Սեբաստիա համայնքի առաջին ատյանի դատարանը, հաշվի առնելով կատարած հանցավոր արարքների հանրության համար վտանգավորության աստիճանը նրա անձը, պատասխանատվությունը և պատիժը մեղմացնող հանգամանքները, մասնավորապես այն, որ պատճառված նյութական վնասը մասնակիորեն վերականգնված է և, ըստ էության չգտնելով պատասխանատվությունը ծանրացնող հանգամանքներ, նրան դատապարտել է ազատազրկման ու ՀՀ քրեական օրենսգրքի 70-րդ հոդվածի հիման վրա` պատիժը պայմանականորեն չի կիրառել` հնարավոր համարելով նրա ուղղումն առանց նշանակված պատիժը կրելու:

ՀՀ քրեական և զինվորական գործերով վերաքննիչ դատարանը առաջին ատյանի դատարանի դատավճիռը` Թամարա Տեր-Գրիգորյանի նկատմամբ նշանակված ազատազրկման ձևով պատիժը ՀՀ քրեական օրենսգրքի 70-րդ հոդվածի կիրառմամբ պայմանականորեն չկիրառելու մասով փոփոխել է ու նրան դատապարտել ազատազրկման` պատճառաբանելով, որ հաշվի է առնում հանցագործությունների բնույթն ու հասարակական վտանգավորության աստիճանը, դրվագների քանակը, առաջացրած հետևանքները, նրա անձը բնութագրող հանգամանքները: Մինչդեռ, վերաքննիչ դատարանի կողմից բերված պատճառաբանությունները ՀՀ քրեական օրենսգրքի 70-րդ հոդվածի կիրառումը բացառող հանգամանքներ չեն:

Վերաքննիչ դատարանի դատավճիռն օրինական ուժի մեջ մտնելուց հետո տուժողներ Սուսաննա Հովհաննիսյանին, Թադևոս Մելքոնյանին, Վլադիմիր և Տատյանա Ավագյաններին պատճառված նյութական վնասն ամբողջությամբ վերականգնվել է, ինչը հիմնավորվել է ինչպես տուժողների կողմից գրված հայտարարություններով, այնպես էլ հարկադիր կատարողի կողմից դատապարտյալից նրանց օգտին գումարներ բռնագանձելու վերաբերյալ հարուցված կատարողական վարույթները կարճելու մասին որոշումներով: Զվարթ Սարգսյանին պատկանող բնակարանի վերադարձման հարցը լուծվել է ՀՀ քրեական և զինվորական գործերով վերաքննիչ դատարանի 2006 թվականի մարտի 3-ի դատավճռով` քաղաքացիական հայցի մասով կայացված որոշմամբ:

Այսպիսով` գործի տվյալներով հիմնավորված է, որ Թ.Տեր-Գրիգորյանը նախկինում դատապարտված չի եղել, վատառողջ է, պատճառված նյութական վնասն ամբողջովին վերականգնել է:

Վճռաբեկ դատարանը, հաշվի առնելով հանցավորի անձը և նրա պատասխանատվությունն ու պատիժը մեղմացնող հանգամանքները, այդ թվում` հանցագործությամբ պատճառված նյութական վնասն ամբողջությամբ վերականգնած լինելը, ինչն էականորեն նվազեցնում է հանցագործության հասարակական վտանգավորության աստիճանը, ինչպես նաև պատասխանատվությունն ու պատիժը ծանրացնող հանգամանքների բացակայությունը, հանգում է հետևության, որ դատապարտյալ Թամարա Տեր-Գրիգորյանի նկատմամբ ազատազրկման ձևով նշանակված պատիժը պայմանականորեն չկիրառելու միջոցով տվյալ գործով հնարավոր է հասնել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 48-րդ հոդվածով նախատեսված պատժի նպատակներին` սոցիալական արդարության վերականգնմանը, պատժի ենթարկված անձի ուղղմանը և հանցագործությունների կանխմանը: Այն բխում է նաև ՀՀ քրեական օրենսգրքի 10-րդ և 61-րդ հոդվածներով սահմանված` արդարության, պատասխանատվության անհատականացման և պատիժ նշանակելու ընդհանուր սկզբունքներից:

Նշված նկատառումներով դատարանն անհրաժեշտ է համարում բեկանել Թամարա Տեր-Գրիգորյանի վերաբերյալ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ, 3-րդ կետերով և 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով ՀՀ քրեական և զինվորական գործերով վերաքննիչ դատարանի 2006 թվականի մարտի 3-ի դատավճիռը` Թամարա Տեր-Գրիգորյանի նկատմամբ ազատազրկման ձևով պատիժը կրելու մասով, և օրինական ուժ տալ նրա վերաբերյալ Երևան քաղաքի Մալաթիա-Սեբաստիա համայնքի առաջին ատյանի դատարանի 2005 թվականի հուլիսի 19-ի դատավճռին` նրա նկատմամբ նշանակված պատիժը պայմանականորեն չկիրառելու մասով: Վերաքննիչ դատարանի դատավճռի մնացած մասերը պետք է թողնել անփոփոխ:

Վերոգրյալի հիման վրա և ղեկավարվելով ՀՀ Սահմանադրության 92-րդ հոդվածով, ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 403-406-րդ, 419-րդ, 422-424-րդ հոդվածներով` Վճռաբեկ դատարանը 

Ո Ր Ո Շ Ե Ց 

Վճռաբեկ բողոքը բավարարել:

Թամարա Իշխանի Տեր-Գրիգորյանի վերաբերյալ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ, 3-րդ կետերով, 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով ՀՀ քրեական և զինվորական գործերով վերաքննիչ դատարանի 2006 թվականի մարտի 3-ի դատավճիռը բեկանել և օրինական ուժ տալ Երևան քաղաքի Մալաթիա-Սեբաստիա համայնքի առաջին ատյանի դատարանի 2005 թվականի հուլիսի 19-ի դատավճռին, որով Թամարա Տեր-Գրիգորյանի նկատմամբ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ, 3-րդ կետերով, 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով նշանակված 5 (հինգ) տարի ժամկետով ազատազրկումը ՀՀ քրեական օրենսգրքի 70-րդ հոդվածի կիրառմամբ պայմանականորեն չի կիրառվել 4 (չորս) տարի փորձաշրջանով:

ՀՀ քրեական և զինվորական գործերով վերաքննիչ դատարանի 2006 թվականի մարտի 3-ի դատավճիռը մնացած մասերով թողնել անփոփոխ:

Թամարա Իշխանի Տեր-Գրիգորյանին անհապաղ ազատել ազատազրկման ձևով պատժի կրումից:

Որոշումն օրինական ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից և ենթակա չէ բողոքարկման: 

	Նախագահող`	Տ. Սահակյան
	Դատավորներ`	Դ. Ավետիսյան
		Հ. Ասատրյան
		Հ. Ղուկասյան
		Մ. Սիմոնյան
		Ս. Օհանյան