ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅՈՒՆ

Ո Ր Ո Շ ՈՒ Մ

30 հունիսի 2011 թվականի N 927-Ն

ԸՍՏ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՋՐԱՎԱԶԱՆԱՅԻՆ ՏԱՐԱԾՔՆԵՐԻ` ԽՄԵԼՈՒ-ԿԵՆՑԱՂԱՅԻՆ, ԳՅՈՒՂԱՏՆՏԵՍԱԿԱՆ ՆՊԱՏԱԿՆԵՐՈՎ ՋՐԻ ՊԱՀԱՆՋԱՐԿԻ, ԻՆՉՊԵՍ ՆԱԵՎ ԲՆԱՊԱՀՊԱՆԱԿԱՆ ԹՈՂՔԵՐԻ ԳՆԱՀԱՏՈՒՄՆԵՐԸ ՍԱՀՄԱՆԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ

Համաձայն «Հայաստանի Հանրապետության ջրի ազգային ծրագրի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 30-րդ հոդվածի 2-րդ մասի` Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը
որոշում է.

1. Սահմանել`

1) բնապահպանական թողքերի գնահատումը` համաձայն N 1 հավելվածի.

2) խմելու-կենցաղային նպատակով ջրի պահանջարկի գնահատումը` համաձայն N 2 հավելվածի.

3) խմելու-կենցաղային նպատակով ջրի պահանջարկի նորմերը` համաձայն N 3 հավելվածի:

2. Սույն որոշման NN 2 և 3 հավելվածներով սահմանված խմելու-կենցաղային նպատակով ջրի պահանջարկի գնահատումը և նորմերը կիրառվում են նոր ջրօգտագործման թույլտվությունների դեպքում:

3. Հայաստանի Հանրապետության բնապահպանության նախարարին` սույն որոշման հավելվածներով սահմանված գնահատումները հաշվի առնել ջրային ռեսուրսների էկոլոգիական հավասարակշռված վիճակի ապահովման, ջրի ազգային պաշարի պահպանման և կառավարումն արդյունավետ կազմակերպելու համար:

4. Ուժը կորցրած ճանաչել Հայաստանի Հանրապետության կառավարության 2003 թվականի մայիսի 22-ի «Էկոլոգիական թողքերի և մակերևութային հոսքի հատվածում յուրաքանչյուր ջրային ռեսուրսի կարգը հաստատելու մասին» N 592-Ն որոշումը:

5. Սույն որոշումն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնական հրապարակմանը հաջորդող օրվանից:

Գ Ն Ա Հ Ա Տ Ո Ւ Մ

ԲՆԱՊԱՀՊԱՆԱԿԱՆ ԹՈՂՔԵՐԻ

1. Սույն գնահատմամբ սահմանվում է բնապահպանական թողքերի մեծությունների սահմանման մեթոդիկան:

2. Յուրաքանչյուր ջրավազանային տարածքի համար բնապահպանական թողքի մեծությունը սահմանվում է առանձին` հաշվի առնելով նշված մեթոդիկան և տվյալ գետավազանի հիդրոմորֆոլոգիական, հիդրոաշխարհագրական, հիդրոքիմիական, հիդրոֆիզիկական, բնապահպանական ու այլ առանձնահատկությունները և ներառվում ջրավազանային կառավարման պլաններում:

3. Որպես բնապահպանական թողքի մեծություն ընդունվում է ջրի ելքի այնպիսի մեծություն, որի դեպքում գետն արդեն գործել է բնական պայմաններում:

4. Բնապահպանական թողքի մեծությունը հաշվարկելիս անհրաժեշտ է հաշվի առնել գետի հիդրոլոգիական ռեժիմը, աշխարհագրական գոտին, որում այն գտնվում է, նրա տնտեսական օգտագործման ձևը և աստիճանը, ջրի քանակական և որակական կազմը և այլ գործոններ: Ուսումնասիրված գետավազանների ներկայումս գործող հիդրոլոգիական դիտակետերի համար բնապահպանական թողքի արժեքը որոշելիս որպես հիմք ընդունվում է տարվա սեզոնային ժամանակաշրջանում առավել նվազագույն ելքեր ունեցող 10 իրար հաջորդող օրերի միջին ելքը:

5. Չուսումնասիրված գետերի և գետավազանների համար նվազագույն ելքերի վերաբերյալ տվյալների բացակայության դեպքում անհրաժեշտ է օգտվել հիդրոլոգիական ատլասում պատկերված բազմամյա ձմեռային ժամանակաշրջանում առավել նվազագույն ելքեր ունեցող 10 իրար հաջորդող օրերի հոսքի մոդուլների քարտեզից` դուրս բերելով հոսքի միջին մոդուլի արժեքը (լ/վ.կմ²):

6. Այնուհետև որոշվում է տվյալ գետավազանի հիդրոլոգիական դիտակետերի համար նվազագույն հոսքի միջին մոդուլի արժեքը` հետևյալ բանաձևով`

M_միջ = (f₁ m₁ + f₂ m₂ + ... + fn mn) / F,                   (1)

որտեղ` M_միջ-ը տվյալ մակերեսի նվազագույն 10 օրերի միջին մոդուլն է, լ/վ.կմ², fi-ն երկու հարևան իզոգծերի միջև ընկած մակերեսն է (կմ²), mi-ը երկու հարևան իզոգծերին համապատասխանող մոդուլների կիսագումարն է (լ/վ.կմ²), F-ը այդ մակերեսների ընդհանուր գումարն է (f1 + f2 + ... + fn ) (կմ²):

Համակարգով աշխատելիս ԱրկԳիս-ում մոդելավորվում է (1) բանաձևը, որի արդյունքում ավտոմատ կերպով ստացվում է ուսումնասիրվող գետավազանի յուրաքանչյուր դիտակետի համար նվազագույն 10 օրվա հոսքի մոդուլի միջին արժեքը:

7. Հոսքի նվազագույն մոդուլի արժեքից (լ/վ.կմ²) կատարվում է անցում հոսքի նվազագույն ելքի արժեքին (մ³/վ) հետևյալ բանաձևով`

Q_միջ = M_միջ  F/1000,                     (2)

որտեղ` Q_միջ-ը տվյալ դիտակետում գետային հոսքի նվազագույն էկոլոգիական ելքն է (մ³/վ), M_միջ-ը տվյալ դիտակետի համար հաշվարկված նվազագույն 10 օրերի հոսքի միջին մոդուլն է (լ/վ.կմ²), F-ը մինչև տվյալ դիտակետն ընկած ջրհավաք ավազանի մակերեսն է (կմ²):

Գ Ն Ա Հ Ա Տ ՈՒ Մ

ԽՄԵԼՈՒ-ԿԵՆՑԱՂԱՅԻՆ ՆՊԱՏԱԿՈՎ ՋՐԻ ՊԱՀԱՆՋԱՐԿԻ

1. Սույն գնահատմամբ սահմանվում է խմելու-կենցաղային նպատակով ջրի պահանջարկի սահմանման մեթոդիկան:

2. Յուրաքանչյուր ջրավազանային տարածքի և բնակավայրի համար խմելու-կենցաղային նպատակով ջրի պահանջարկի մեծությունը սահմանվում է առանձին` հաշվի առնելով նշված մեթոդիկան և տվյալ գետավազանի հիդրոմորֆոլոգիական, հիդրոաշխարհագրական, հիդրոքիմիական, հիդրոֆիզիկական, բնապահպանական ու այլ առանձնահատկությունները, ինչպես նաև բնակավայրի ջրամատակարարման տեսակն ու սոցիալական զարգացման միտումները և Հայաստանի Հանրապետության կառավարության 2011 թվականի հունիսի 30-ի N 927-Ն որոշման N 3 հավելվածում նշված նորմերը:

3. Տվյալ բնակավայրի համար ջրի պահանջարկը խմելու-կենցաղային նպատակով հաշվարկվում է հետևյալ բանաձևով`

Q=Nգ_մ K_ժամ K_օր K_ջկ 

որտեղ` N-ը բնակչության թիվն է, q<sub>н</sub> -ը` ջրօգտագործման միջին օրական նորման, K_օր-ը` օրական անհավասարաչափության գործակիցը, K<sub>ժամ</sub>-ը` մեկ ժամվա անհավասարաչափության գործակիցը, իսկ K_ջկ-ն` Հայաստանի Հանրապետության հանրային ծառայությունները կարգավորող հանձնաժողովի կողմից նախատեսված տվյալ ջրամատակարարման համակարգի ջրակորստի գործակիցը:

Ն Ո Ր Մ Ե Ր

ԽՄԵԼՈՒ-ԿԵՆՑԱՂԱՅԻՆ ՆՊԱՏԱԿՈՎ ՕԳՏԱԳՈՐԾՎՈՂ ՋՐԻ ՊԱՀԱՆՋԱՐԿԻ