ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅՈՒՆ

 Ո Ր Ո Շ ՈՒ Մ

6 ապրիլի 1993 թվականի N 148

քաղ. Երևան 

1993 ԹՎԱԿԱՆԻ ՀԱՄԱՐ ՈՌՈԳՄԱՆ ՋՐԻ ՍԱԿԱԳՆԻ ԵՎ ԷԼԵԿՏՐԱԷՆԵՐԳԻԱՅԻ ԱՐՏԱԴՐՈՒԹՅԱՆ ՆՊԱՏԱԿՈՎ ԷՆԵՐԳԵՏԻԿ ՀԱՄԱԿԱՐԳԻ ԿՈՂՄԻՑ ՕԳՏԱԳՈՐԾՎՈՂ ՋՐԻ ՎԱՐՁԻ ՍԱՀՄԱՆՄԱՆ ՄԱՍԻՆ

Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը որոշում է`

1. Սահմանել ոռոգման ջրի հանրապետական միջին սակագին` 1 խոր. մետր ջրի համար` 1 ռուբլի 50 կոպեկ, և Հայաստանի Հանրապետության գյուղատնտեսության նախարարությանն իրավունք վերապահել, Հայաստանի Հանրապետության էկոնոմիկայի նախարարության հետ համաձայնեցնելով, այն տարբերակել ըստ շրջանների:

2. Հանրապետական բյուջեի հաշվին Հայաստանի Հանրապետության էներգետիկայի և վառելիքի նախարարությանը փոխանցել Հայաստանի Հանրապետության գյուղատնտեսության նախարարության «Հայջրտնտ» հատուկ նշանակության պետական ձեռնարկությանը ենթակա ջրատնտեսական համակարգերի ձեռնարկությունների կողմից օգտագործվող էլեկտրաէներգիայի արժեքը:

3. Սահմանել Հայաստանի Հանրապետության էներգետիկայի և վառելիքի նախարարությանը ենթակա հիդրոէլեկտրակայանների կողմից արտադրվող էլեկտրաէներգիայի համար օգտագործվող ջրի վարձ` 1 խոր. մետր ջրի համար 3 ռուբլի 10 կոպեկ, հանրապետական բյուջե վճարելու կարգով:

 4. Հայաստանի Հանրապետության ֆինանսների նախարարությանը` 10-օրյա ժամկետում Հայաստանի Հանրապետության կառավարություն ներկայացնել հանրապետության հիդրոէլեկտրակայանների կողմից օգտագործվող ջրի վարձի վճարման կարգը:

5. Թույլատրել Հայաստանի Հանրապետության գյուղատնտեսության նախարարության «Հայջրտնտ» հատուկ նշանակության պետական ձեռնարկությանը կատարել ոռոգման ջրի վարձից գոյացող գումարների կենտրոնացում և վերաբաշխում շրջանային ջրատնտեսական համակարգերի ձեռնարկությունների միջև:

6. «Հայջրտնտ» հատուկ նշանակության պետական ձեռնարկության շրջանային ջրատնտեսական համակարգերի ձեռնարկությունների հետ ոռոգման ջրի տրման-ընդունման պայմանագրերի կնքման, ջրի ստացման ու ջրօգտագործողների միջև բաշխման և ջրի վարձի գանձման պարտականությունները 1993 թվականից դնել պատգամավորների գյուղական (ավանային) խորհուրդների գործադիր կոմիտեների վրա, նրանց ենթակայությանը հանձնելով գյուղերում եղած ջրատնտեսական համակարգերի ձեռնարկությունների ջրաբաշխող խմբերը, և նրանց պահպանման ծախսերի համար օգտագործել ջրի վարձի գանձված գումարի 7 տոկոսը: