Հ Ա Մ Ա Ձ Ա Յ Ն Ա Գ Ի Ր

Անկախ Պետությունների Համագործակցության մասնակից պետությունների քաղաքացիներին բժշկական օգնություն ցուցաբերելու մասին

Սույն Համաձայնագրի մասնակից պետությունները, ի դեմս՝ կառավարությունների, այսուհետ՝ Կողմեր,

ելնելով Անկախ Պետությունների Համագործակցության մասնակից պետությունների՝ իրենց քաղաքացիների առողջության պահպանման բնագավառում համագործակցության կարևորությունից,

ցանկանալով նպաստել բնակչությանը բուժօգնություն ցուցաբերելու բնագավառում համագործակցության զարգացմանն ու խորացմանը,

համաձայնեցին ներքոհիշյալի մասին.

Հ ո դ վ ա ծ  1

Սույն Համաձայնագրի նպատակների համար ստորև բերված հասկացություններն ունեն հետևյալ նշանակությունը.

«Համագործակցության պետություն»` պետություն, որը մտնում է Անկախ Պետությունների Համագործակցության մեջ և հանդիսանում է սույն Համաձայնագրի մասնակիցը,

«մշտական բնակության պետություն»` պետություն, որի քաղաքացին է հանդիսանում հիվանդը և որտեղ նա մշտապես բնակվում է,

«ժամանակավոր բնակության պետություն»` պետություն, որն իր քաղաքացին չհանդիսացող հիվանդին տրամադրում է բժշկական ծառայություն,

«ուղարկող երկիր»` Համագործակցության պետություն, ի դեմս առողջապահության նախարարության, որն իր քաղաքացիներից մեկին ուղարկել է Համագործակցության մեկ այլ երկիր՝ բուժօգնություն ստանալու նպատակով,

«ընդունող երկիր»` Համագործակցության պետություն, որն ապահովում է բժշկական ծառայության տրամադրումը Համագործակցության մեկ այլ պետության քաղաքացիներին,

«շտապ և անհապաղ բուժօգնություն»` բժշկական ծառայությունների համալիր, որը ցուցաբերվում է հիվանդի ֆիզիկական կամ հոգեկան առողջության սուր խախտումների դեպքում, որոնք սպառնում են նրա կյանքին կամ շրջապատողների առողջությանը,

«պլանային բուժօգնություն»` բժշկական ծառայությունների համալիր, որը ցուցաբերվում է հիվանդի ֆիզիկական կամ հոգեկան առողջության սուր խախտումների դեպքում, որոնք անմիջական սպառնալիք չեն ներկայացնում նրա կյանքի կամ շրջապատողների առողջության համար:

Հ ո դ վ ա ծ  2

Հանկարծակի սրված վիճակների և հիվանդությունների դեպքում, որոնք սպառնում են հիվանդի կյանքին կամ շրջապատողների առողջությանը, դժբախտ պատահարների, թունավորումների, վնասվածքների, ծննդաբերության և հղիության ընթացքում անհետաձգելի իրավիճակների դեպքում շտապ կամ անհապաղ բժշկական օգնությունը քաղաքացիներին ցուցաբերվում է առանց որևէ խոչընդոտի, անվճար և լրիվ ծավալով՝ ժամանակավոր բնակության պետության տարածքում, բուժկանխարգելիչ հաստատությունների (այսուհետ՝ ԲԿՀ) կողմից՝ անկախ կազմակերպչաիրավական ձևերից, գերատեսչական պատկանելությունից և նրանց սեփականության ձևերից:

Սկսած այն պահից, երբ արդեն վերացվել է հիվանդի կյանքին կամ շրջապատողների առողջությանը սպառնացող վտանգը և հնարավոր է նրա տեղափոխությունը, բժշկական օգնության ցուցաբերումը կիրականացվի վճարովի հիմունքներով:

Հիվանդի անվտանգ տեղափոխության հնարավորությունը որոշվում է բժշկական օգնություն ցուցաբերող ԲԿՀ-ի կլինիկական-փորձագիտական հանձնաժողովի կողմից, որն էլ կրում է տեղափոխության վերաբերյալ եզրակացության ճշտության իրավաբանական պատասխանատվությունը:

Հ ո դ վ ա ծ  3

Ժամանակավոր բնակության պետությունում քաղաքացիներին պլանային բժշկական օգնություն ցուցաբերվում է վճարովի հիմունքներով, ըստ պայմանագրային գների կամ գործող գնացուցակի փոխհաշվարկներ կատարելով:

Պլանային բուժօգնության այս կամ այն տեսակի տրամադրման համար հիմք է հանդիսանում համապատասխան բժշկական փաստաթղթերի և բուժօգնության փաստացի արժեքի վճարման մասին ուղարկող երկրի երաշխիքային պարտավորության առկայությունը:

Նշված փաստաթղթերի բացակայության դեպքում պլանային բուժօգնությունը ցուցաբերվում է բուժման կողմնորոշիչ արժեքից ոչ պակաս չափով կանխավճար իրականացնելուց հետո՝ ԲԿՀ-ի և հիվանդի կամ էլ նրան ներկայացնող իրավաբանական (ֆիզիկական) անձի միջև հետագա փոխհաշվարկ անցկացնելով:

Առանձին դեպքերում, Կողմերի պայմանավորվածությամբ, ծանր հիվանդություններով տառապող անձանց պլանային խորհրդատվական և բուժախտորոշիչ օգնություն կարող է ցուցաբերվել այլ պայմաններով:

Հ ո դ վ ա ծ  4

Ժամանակավոր բնակության պետության տարածքում պաշտոնապես փախստական ճանաչված անձանց պլանային բուժօգնություն ցուցաբերվում է տվյալ երկրի օրենսդրությամբ սահմանված կարգով և պայմաններով:

Հ ո դ վ ա ծ  5

Ժամանակավոր բնակության պետությունում մշտապես բնակվող և Համագործակցության այլ պետությունների քաղաքացիներ հանդիսացող անձանց, սույն Համաձայնագրի 2-րդ, 3-րդ, 4-րդ և 8-րդ հոդվածներին համապատասխան, ցուցաբերվում է բժշկական օգնություն՝ կացության քարտի հիման վրա:

Հ ո դ վ ա ծ  6

Զինծառայողներին, զինված ուժերի բանվորներին և ծառայողներին, որոնք մտնում են խաղարար ուժերի սահմանափակ կոնտինգենտի մեջ, ինչպես նաև նրանց ընտանիքի անդամներին ցուցաբերվում է անհրաժեշտ բժշկական օգնություն ժամանակավոր բնակության պետության ԲԿՀ-ում՝ քաղաքացիների այդ կատեգորիաների համար բուժսոցիալական երաշխիքների մասին գործող միջազգային պայմանագրերին համապատասխան:

Հ ո դ վ ա ծ  7

Ժամանակավոր բնակության պետությունում պայմանագրով (աշխատանքային պայմանագրով) աշխատող քաղաքացիների պլանային բժշկական օգնությունն իրականացվում է գործատուի միջոցների հաշվին՝ պայմանագրով նախատեսված կարգով և ծավալով, կամ քաղաքացիների անձնական միջոցների հաշվին:

Ժամանակավոր բնակության պետության քաղաքացիների աշխատանքային գործունեության հետ կապված մասնագիտական հիվանդությունների կամ արտադրական վնասվածքների բուժման վճարումն իրականացվում է գործատուի միջոցների հաշվին՝ այդ պետության օրենսդրությամբ նախատեսված կարգով և պայմաններով:

Նույն դրույթը տարածվում է սահմանամերձ շրջաններում բնակվող և սահմանակից Կողմերի տարածքում աշխատող քաղաքացիների վրա:

Հ ո դ վ ա ծ  8

Հիվանդության և վնասվածքների ժամանակ աշխատունակության կորստի փորձաքննությունն իրականացվում է ժամանակավոր բնակության պետության տարածքում, տվյալ պետության օրենսդրությամբ սահմանված կարգով:

Ժամանակավոր բնակության պետության ԲԿՀ-ի կողմից տրված և հիվանդությունների և վնասվածքների դեպքում քաղաքացիների ժամանակավոր անաշխատունակությունը հաստատող փաստաթուղթ հանդիսանում է բոլոր Կողմերի կողմից ճանաչված անաշխատունակության թերթիկը, որը հետագայում մշտական բնակության պետության ԲԿՀ-ի կողմից փոխարինվում է ժամանակավոր անաշխատունակությունը հաստատող այդ պետությունում ընդունված նմուշի փաստաթղթով:

Աշխատունակության կայուն կորստի դեպքում ժամանակավոր բնակության պետության ԲԿՀ-ն ներկայացնում է բոլոր Կողմերի կողմից ճանաչվող փաստաթուղթ (առաքման թերթիկ) հիվանդի մշտական բնակության պետության կամ ժամանակավոր գտնվելու վայրի պետության աշխատունակության փորձաքննության մարմիններ:

Հ ո դ վ ա ծ  9

Նախկին ԽՍՀՄ-ի Կառավարության հաստատած և Համագործակցության պետությունների կողմից ճանաչված քաղաքացիների բժշկական և դեղորայքային ապահովվածության զեղչերը ապահովվում են մշտական բնակության պետության կողմից, ազգային օրենսդրությամբ սահմանված կարգով և պայմաններով:

Հ ո դ վ ա ծ  10

Կողմերը, համաձայնեցնելով Համագործակցության մասնակից պետությունների շահագրգիռ նախարարությունների և գերատեսչությունների հետ, Անկախ Պետություների Համագործակցության առողջապահության բնագավառում համագործակցության գծով Խորհրդին կհանձնարարեն պատրաստել կոնկրետ առաջարկներ սույն Համաձայնագրի իրականացման վերաբերյալ և սահմանված կարգով դրանք ներկայացնել Անկախ Պետությունների Համագործակցության Կառավարություններրի ղեկավարների խորհրդի նիստի քննարկմանը:

Հ ո դ վ ա ծ  11

Համագործակցության մյուս պետություններ ուղարկվող բժշկական փաստաթղթերը լրացնելու համար պաշտոնական լեզուն ռուսերենն է:

Հ ո դ վ ա ծ  12

Սույն Համաձայնագիրն ուժի մեջ է մտնում ստորագրման պահից, իսկ այն պետությունների համար, որոնց օրենսդրությունը պահանջում է նրա ուժի մեջ մտնելու համար անհրաժեշտ ներպետական ընթացակարգերի կատարում՝ ավանդապահին համապատասխան ծանուցումը հանձնելու օրվանից:

Հ ո դ վ ա ծ  13

Սույն Համաձայնագիրը կարող է փոփոխվել և լրացվել Կողմերի ընդհանուր համաձայնությամբ:

Հ ո դ վ ա ծ  14

Սույն Համաձայնագիրը գործում է նրա ուժի մեջ մտնելու պահից հինգ տարվա ընթացքում: Ժամկետը լրանալու պահից այն ինքնաբերաբար երկարաձգվում է ամեն անգամ հինգ տարով, եթե Կողմերը այլ որոշում չընդունեն:

Հ ո դ վ ա ծ  15

Յուրաքանչյուր Կողմ կարող է դուրս գալ սույն Համաձայնագրից՝ դուրս գալուց առնվազն վեց ամիս առաջ գրավոր ծանուցում ուղարկելով և կարգավորելով Համաձայնագրի գործողության ընթացքում ծագած պարտավորությունները:

Հ ո դ վ ա ծ  16

Սույն Համաձայնագրին բաց է նրա նպատակներն ու սկզբունքները կիսող այլ պետությունների կողմից միանալու համար՝ այդպիսի միացման մասին փաստաթուղթը ավանդապահին հանձնելու միջոցով:

Կատարված է Մոսկվա քաղաքում 1997 թվականի մարտի 27-ին, մեկ բնօրինակով՝ ռուսերեն: Բնօրինակը պահվում է Անկախ Պետությունների Համագործակցության Գործադիր քարտուղարությունում, որը Համաձայնագիրը ստորագրած պետություններից յուրաքանչյուրին կուղարկի դրա հաստատված պատճենը:

*Համաձայնագիրը Հայաստանի Հանրապետության համար ուժի մեջ է մտել 2000 թվականի ապրիլի 27-ից: