ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

Օ Ր Ե Ն Ք Ը

Ընդունված է 2004 թվականի նոյեմբերի 24-ին

«ԱՊՐԱՆՔԱՅԻՆ ԵՎ ՍՊԱՍԱՐԿՄԱՆ ՆՇԱՆՆԵՐԻ, ԱՊՐԱՆՔՆԵՐԻ ԾԱԳՄԱՆ ՏԵՂԱՆՈՒՆՆԵՐԻ ՄԱՍԻՆ» ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՔՈՒՄ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ԵՎ ԼՐԱՑՈՒՄՆԵՐ ԿԱՏԱՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ

Հոդված 1. «Ապրանքային և սպասարկման նշանների, ապրանքների ծագման տեղանունների մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի (31 մարտի 2000 թվականի, ՀՕ-41) տեքստում`

1) «գերատեսչություն» բառը և դրա բոլոր հոլովված ձևերը փոխարինել «լիազոր մարմին» բառերով և դրանց համապատասխան հոլովված ձևերով.

2) «տուրք» բառը և դրա հոլովված բոլոր ձևերը փոխարինել «պետական տուրք» բառերով և դրանց համապատասխան հոլովված ձևերով:

Հոդված 2. Օրենքի 2-րդ հոդվածի առաջին պարբերությունը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ`

«Հայաստանի Հանրապետությունում ապրանքային նշանին իրավական պահպանություն տրամադրվում է սույն օրենքով սահմանված կարգով դրա պետական գրանցման (այսուհետ` գրանցում) կամ սույն օրենքի համաձայն ապրանքային նշանը Հայաստանի Հանրապետությունում հանրահայտ ճանաչելու հիման վրա կամ Հայաստանի Հանրապետության միջազգային պայմանագրերի ուժով:»:

Հոդված 3. Օրենքի 3-րդ հոդվածում`

1) 1-ին կետը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ`

«1. Ապրանքային նշանը կարող է գրանցվել իրավաբանական անձի անվանումով, անհատ ձեռնարկատիրոջ կամ ձեռնարկատիրական գործունեությամբ զբաղվող օտարերկրյա ֆիզիկական անձի անունով:

Լրատվության միջոցների անվանումները որպես ապրանքային նշան կարող են գրանցվել ֆիզիկական անձի անունով, եթե դրանց թողարկումը կամ տպագրումը շահույթ ստանալու նպատակ չի հետապնդում:».

2) 3-րդ կետը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ`

«3. Ապրանքային նշանի վկայագիրը հաստատում է ապրանքային նշանի գրանցման փաստը, առաջնությունը, ինչպես նաև ապրանքային նշանի վկայագրում նշված ապրանքների համար ապրանքային նշանի նկատմամբ բացառիկ իրավունքը:»:

Հոդված 4. Օրենքի 4-րդ հոդվածում`

1) 1-ին կետը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ`

«1. Ապրանքային նշանի նկատմամբ բացառիկ իրավունքը ծագում է դրան իրավական պահպանություն տրամադրելու պահից և պատկանում է դրա սեփականատիրոջը:».

2) ավելացնել հետևյալ բովանդակությամբ 4.1-րդ կետ`

«4.1. Ապրանքային նշանի սեփականատիրոջ բացառիկ իրավունքի խախտում (ապրանքային նշանի ապօրինի օգտագործում) է համարվում առանց նրա թույլտվության Հայաստանի Հանրապետության տարածքում քաղաքացիական շրջանառության մեջ ապրանքային նշանի կամ դրան շփոթելու աստիճան նման նշանի օգտագործումն այն ապրանքների նկատմամբ, որոնց անհատականացման համար գրանցված է ապրանքային նշանը կամ այդ ապրանքներին նույնատիպ ապրանքների նկատմամբ, այդ թվում` ապրանքային նշանի կամ դրան շփոթելու աստիճան նման նշանի կիրառումը (զետեղումը)`

ա) ապրանքների, պիտակների, այդ ապրանքների փաթեթավորման վրա, եթե այդ ապրանքներն արտադրվում են, վաճառվում են կամ վաճառքի են առաջարկվում, ցուցադրվում են ցուցահանդեսներում կամ տոնավաճառներում կամ Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիական շրջանառության մեջ են դրվում այլ եղանակներով կամ պահպանվում (պահեստավորվում) և (կամ) այդ նպատակով տեղափոխվում կամ ներմուծվում են Հայաստանի Հանրապետություն.

բ) ծառայություններ մատուցելիս կամ աշխատանքներ կատարելիս.

գ) ապրանքները քաղաքացիական շրջանառության մեջ դրվելու համար օգտագործվող փաստաթղթերում.

դ) ապրանքների գովազդներում և վաճառքի առաջարկներում.

ե) ինտերնետային կամ հեռահաղորդակցության համաշխարհային համակարգչային այլ ցանցերում, մասնավորապես հասցեագրման ցանկացած միջոցներում, այդ թվում` դոմեն անվանումներում:

Ապրանքները, այդ ապրանքների փաթեթավորումները, պիտակները, որոնց վրա ապրանքային նշաններն օգտագործվում են ապօրինի, համարվում են կեղծ, նմանակված:».

3) 6-րդ կետը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ`

«6. Եթե արդյունաբերական սեփականության պահպանության մասին Փարիզյան կոնվենցիայի (այսուհետ` Փարիզյան կոնվենցիա) անդամ որևէ երկրում պահպանվող ապրանքային նշանի սեփականատիրոջ գործակալը կամ ներկայացուցիչը առանց նշանի սեփականատիրոջ թույլտվության իր անունից տվյալ նշանի գրանցման հայտ է ներկայացրել կամ այն գրանցել է Հայաստանի Հանրապետությունում, ապա նշանի սեփականատերն իրավունք ունի`

ա) արգելելու նշանի գրանցումը.

բ) պահանջելու չեղյալ ճանաչել նշանի գրանցումը, եթե այն արդեն կատարվել է.

գ) արգելել նշանի օգտագործումը գործակալի կամ ներկայացուցչի կողմից, եթե ինքն այդպիսի օգտագործման թույլտվություն չի տվել:

Սույն կետի «ա» ենթակետի համաձայն` նշանի սեփականատերն իր իրավունքից կարող է օգտվել հայտի քննարկման ընթացքում, մինչև նշանի պետական գրանցումը` համապատասխան դիմումը լիազոր մարմին ներկայացնելու միջոցով:»:

Հոդված 5. Օրենքի 5-րդ հոդվածի 1-ին կետը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ`

«1. Որպես ապրանքային նշան կարող են գրանցվել բառային (ներառյալ` բառեր, թվեր, տառեր, անուններ, կարգախոսներ), պատկերային, ծավալային (ապրանքի փաթեթավորումներ, ապրանքի արտաքին տեսքը և մակերևույթը), ձայնային և պատկերմամբ (գրառմամբ) ներկայացվող այլ նշաններ կամ դրանց համակցությունը:»:

Հոդված 6. Օրենքի 6-րդ հոդվածում`

1) «Հայաստանի Հանրապետության արտոնագրային գերատեսչություն» բառերը փոխարինել «Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից որոշված պետական լիազոր մարմին» բառերով.

2) 1-ին կետում «այն անձը (այսուհետ` մինչև սույն մասի ավարտը` հայտատու)» բառերը փոխարինել «այն անձը, որի անունով (այսուհետ` մինչև սույն օրենքի առաջին մասի ավարտը` հայտատու)» բառերով.

3) 2-րդ կետը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ`

«2. Հայտը կարող է ներկայացվել նաև հայտատուի ներկայացուցչի կամ լիազոր մարմնում գրանցված արտոնագրային հավատարմատարի միջոցով:».

4) 6-րդ կետի «բ» ենթակետը «նկարագրությունը» բառից հետո լրացնել «, այդ թվում` գույնի և գունային համակցության» բառերով:

Հոդված 7. Օրենքի 8-րդ հոդվածում`

1) 2-րդ կետից հանել «երկու ամսվա ընթացքում» բառերը.

2) 4-րդ կետը լրացնել հետևյալ բովանդակությամբ նոր նախադասությամբ` «Այս դեպքում նշանի առաջնությունը սահմանվում է լրացուցիչ նյութերի ստացման թվականով, եթե նոր հայտը ներկայացվել է այդ թվականից հետո երեք ամսվա ընթացքում և դրա ներկայացման թվականի դրությամբ սկզբնական հայտը հետ կանչված չէ:».

3) ավելացնել հետևյալ բովանդակությամբ 8-րդ կետ`

«8. Եթե նշանի գրանցումը խնդրարկվում է երկու կամ ավելի ապրանքների համար, ապա մինչև նշանի գրանցման մասին փորձաքննության որոշման ընդունումը, ինչպես նաև սույն օրենքի 13 հոդվածի համաձայն փորձաքննության որոշման բողոքարկման ընթացքում հայտատուն կարող է դիմում ներկայացնել տվյալ հայտը երկու կամ ավելի հայտերի բաժանելու մասին (զատված հայտեր)` այդ ապրանքները զատված հայտերի միջև բաշխելու միջոցով: Այս դեպքում զատված հայտերը պահպանում են սկզբնական հայտի ներկայացման թվականը և նշանի խնդրարկված առաջնության թվականը:»:

Հոդված 8. Օրենքի 11-րդ հոդվածում`

1) 1-ին կետը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ`

«1. Որպես ապրանքային նշան գրանցման ենթակա չեն այն նշանները, որոնք չունեն տարբերակող հատկություն կամ բաղկացած են միայն այնպիսի տարրերից, որոնք`

ա) համընդհանուր օգտագործման մեջ են մտել որպես որոշակի տեսակի ապրանքներ բնորոշող նշաններ.

բ) համընդհանուր ճանաչում ստացած խորհրդանիշեր և տերմիններ են.

գ) նշում են ապրանքի տեսակը, որակը, քանակը, հատկությունները, արժեքը, ստեղծման նպատակը, ինչպես նաև ապրանքի արտադրության և իրացման տեղն ու ժամանակը.

դ) բացառապես ներկայացնում են ապրանքի արտաքին ձևը, որը`

- բխում է զուտ ապրանքի բնույթից (հատկությունից).

- անհրաժեշտ է որևէ տեխնիկական արդյունքի հասնելու համար և բնորոշում է ապրանքի նշանակությունը (գործառնությունը).

- ապրանքին տալիս է էական արժեք:

Սույն կետի «ա»-«դ» ենթակետերում նշված նշանները, որպես չպահպանվող տարրեր, կարող են ներառվել ապրանքային նշանի մեջ, եթե դրանք չեն կազմում դրա գերիշխող մասը:

Սույն կետով սահմանված պահանջները չեն տարածվում այն նշանների վրա, որոնք օգտագործման հետևանքով ձեռք են բերել տարբերակող հատկություն:».

2) ավելացնել հետևյալ բովանդակությամբ 1.1-րդ կետ`

«1.1. Հայաստանի Հանրապետության միջազգային պայմանագրերին համապատասխան որպես ապրանքային նշան գրանցման ենթակա չեն այն նշանները, որոնք վերարտադրում են պետական զինանշաններ, դրոշներ և խորհրդանիշներ, պետությունների պաշտոնական անվանումներ, միջազգային կազմակերպությունների լրիվ կամ կրճատ անվանումներ, պաշտոնական խորհրդանիշներ, պաշտոնական վերահսկողական, երաշխիքային և հարգորոշիչ դրոշմներ, կնիքներ, պարգևներ և այլ տարբերանշաններ են կամ թվարկվածներին շփոթելու աստիճան նման նշաններ: Այդպիսի նշանները, որպես չպահպանվող տարրեր, կարող են ներառվել ապրանքային նշանի մեջ` դրանց սեփականատերերի կամ համապատասխան իրավասու մարմնի համաձայնությամբ:».

3) 2-րդ կետն ուժը կորցրած ճանաչել.

4) 4-րդ կետը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ`

«4. Որպես ապրանքային նշան չեն կարող գրանցվել նաև այն նշանները, որոնք`

ա) հակասում են հասարակության շահերին, մարդասիրության և բարոյականության սկզբունքներին կամ անբարեխիղճ մրցակցության կանխման կանոններին (գործարար շրջանառության սովորույթներին).

բ) անհարիր են ազգային և հոգևոր արժեքներին:»:

Հոդված 9. Օրենքի 12-րդ հոդվածում`

1) 1-ին կետի «ա» ենթակետը «Գրանցման ներկայացված» բառերից հետո լրացնել «(եթե դրանց հայտերը հետ կանչված կամ մերժված չեն)» բառերով.

2) 1-ին կետի «բ» ենթակետը «առանց գրանցման պահպանվող`» բառերից հետո լրացնել «ավելի վաղ առաջնությամբ`» բառերով.

3) 1-ին կետի «գ» ենթակետը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ`

«գ) նույն կամ նույնատիպ ապրանքների համար սույն օրենքի համաձայն Հայաստանի Հանրապետությունում պահպանվող հանրահայտ ճանաչված այլ անձանց ապրանքային նշաններին.».

4) 1-ին կետի «դ» ենթակետը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ`

«դ) Հայաստանի Հանրապետությունում պահպանվող ապրանքի ծագման տեղանվանը կամ աշխարհագրական նշումին, բացառությամբ այն դեպքերի, երբ, որպես չպահպանվող տարր, դրանք ներառված են դրանց օգտագործման իրավունք ունեցող անձանց անունով գրանցված ապրանքային նշանի մեջ.».

5) 1-ին կետի «ե» ենթակետը «սահմանված կարգով գրանցված հավաստագրային» բառերից հետո լրացնել «կոլեկտիվ կամ երաշխիքային» բառերով.

6) 1-ին կետը լրացնել հետևյալ բովանդակությամբ «զ» ենթակետով`

«զ) Հայաստանի Հանրապետությունում պահպանվող ֆիրմային անվանումներին (կամ դրանց տարբերակող նշանակության անվանը), եթե դրանց նկատմամբ իրավունքը ծագել է մինչև նույնատիպ ապրանքների համար գրանցման ներկայացված ապրանքային նշանի առաջնության թվականը:

Նույն կամ նույնատիպ ապրանքների համար Հայաստանի Հանրապետությունում պահպանվող ֆիրմային անվանմանը շփոթելու աստիճան նման ապրանքային նշանը կարող է գրանցվել միայն տվյալ ֆիրմային անվանման իրավատիրոջ (իրավաբանական անձի) համաձայնությամբ:».

7) ուժը կորցրած ճանաչել 2-րդ կետի «ա» ենթակետը.

8) 2-րդ կետի «գ» ենթակետը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ`

«գ) հայտի ներկայացման թվականի դրությամբ Հայաստանի Հանրապետությունում գիտության, գրականության, արվեստի հայտնի ստեղծագործությունների անվանումները կամ դրանցից մեջբերումներն ու հատվածները (ֆրագմենտները), դրանց հերոսներին` առանց դրանց նկատմամբ հեղինակային իրավունքի իրավատիրոջ համաձայնության, եթե այդ իրավունքները ձեռք են բերվել մինչև տվյալ ապրանքային նշանի առաջնության թվականը:

Սույն կետը չի տարածվում այն ստեղծագործությունների անվանումների կամ դրանցից կատարված մեջբերումների կամ դրանց հերոսների նկատմամբ, որոնք բացառապես իրենցից ներկայացնում են աշխարհագրական նշում:».

9) 3-րդ կետը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ`

«3. Սույն հոդվածի 1-ին կետի «ա», «բ» կամ «գ» ենթակետում նշված ապրանքային նշանի սեփականատիրոջ համաձայնությունը կարող է հիմք հանդիսանալ տվյալ ապրանքային նշանին շփոթելու աստիճան նման նշանի գրանցման համար` լիազոր մարմնի սահմանած կարգով:»:

Հոդված 10. Օրենքի 13-րդ հոդվածի 4-րդ կետը «պատճենները» բառից հետո լրացնել «, եթե դրանք կցված չեն նշված որոշմանը» բառերով:

Հոդված 11. Օրենքի 14-րդ հոդվածում`

1) «Գրանցամատյանում գրանցվում են ապրանքային նշանը» բառերը փոխարինել «Գրանցամատյան մտցվում են ապրանքային նշանի պատկերը» բառերով.

2) ավելացնել հետևյալ բովանդակությամբ նոր պարբերություն`

«Ապրանքային նշանի գրանցման թվական է համարվում գրանցամատյանում դրա փաստացի պետական գրանցման թվականը:»:

Հոդված 12. Օրենքի 16-րդ հոդվածում`

1) վերնագիրը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ`

2) 4-րդ կետը լրացնել հետևյալ բովանդակությամբ նոր պարբերությունով`

«Ապրանքային նշանի գրանցման գործողության ժամկետի երկարաձգման մասին լիազոր մարմինը եռամսյա ժամկետում տեղեկություններ է հրապարակում իր պաշտոնական տեղեկագրում:».

3) ավելացնել հետևյալ բովանդակությամբ 5-րդ կետ`

«5. Եթե ապրանքային նշանը գրանցված է երկու կամ ավելի ապրանքների համար, ապա դրա գրանցման գործողության ընթացքում, այդ թվում` սույն օրենքի 28-րդ հոդվածի համաձայն ապրանքային նշանի գրանցումն անվավեր ճանաչելու հետ կապված գործընթացի ժամանակ ապրանքային նշանի սեփականատերը կարող է դիմում ներկայացնել լիազոր մարմին` տվյալ գրանցումը երկու կամ ավելի գրանցումների բաժանելու մասին (զատված գրանցումներ)` այդ ապրանքները զատված գրանցումների միջև բաշխելու միջոցով: Այս դեպքում զատված գրանցումները պահպանում են սկզբնական գրանցման գործողության ժամկետը և ապրանքային նշանի առաջնության թվականը:»:

Հոդված 13. Օրենքի 21-րդ հոդվածի 2-րդ կետը «գրանցամատյանում» բառից հետո լրացնել «և վկայագրում» բառերով:

Հոդված 14. Օրենքը լրացնել հետևյալ բովանդակությամբ 3.1-րդ գլխով.

«Գ Լ ՈՒ Խ  3.1

ՀԱՆՐԱՀԱՅՏ ԱՊՐԱՆՔԱՅԻՆ ՆՇԱՆՆԵՐԻ ԻՐԱՎԱԿԱՆ ՊԱՀՊԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ

1. Ֆիզիկական կամ իրավաբանական անձի դիմումի հիման վրա Հայաստանի Հանրապետությունում կարող են հանրահայտ ճանաչվել այն ապրանքային նշանները, որոնք Հայաստանի Հանրապետությունում պահպանվում են սույն օրենքով սահմանված կարգով գրանցման հիման վրա, Հայաստանի Հանրապետության միջազգային պայմանագրերի ուժով, ինչպես նաև որպես ապրանքային նշան Հայաստանի Հանրապետությունում օգտագործվող, սակայն չպահպանվող նշանները:

2. Սույն հոդվածի 1-ին կետում նշված ապրանքային նշանը որոշակի ապրանքների համար ճանաչվում է հանրահայտ, եթե այդ ապրանքների նկատմամբ լայնածավալ օգտագործման արդյունքում հանրահայտ ճանաչելու մասին դիմումում նշված թվականի դրությամբ սպառողների համապատասխան շրջանակի համար դարձել է լավ հայտնի` որպես տվյալ անձի կողմից արտադրվող նշված ապրանքների տարբերակման (անհատականացման) միջոց:

3. Ապրանքային նշանը չի կարող հանրահայտ ճանաչվել, եթե այն լավ հայտնի է դարձել նույնատիպ ապրանքների համար Հայաստանի Հանրապետությունում պահպանվող այլ անձի ավելի վաղ առաջնություն ունեցող նույն կամ շփոթելու աստիճան նման նշանի առաջնության թվականից հետո:

1. Սույն օրենքի 21.1 հոդվածի 1-ին կետի համաձայն ապրանքային նշանը հանրահայտ ճանաչելու մասին դիմումը քննարկում է բողոքարկման խորհուրդը: Դիմումի ձևը, կից ներկայացվող փաստաթղթերը և դրանց նկատմամբ ներկայացվող պահանջները, ինչպես նաև դիմումի քննարկման կարգը սահմանում է լիազոր մարմինը:

2. Հանրահայտ ճանաչված ապրանքային նշանին տրամադրվում է սույն օրենքով ապրանքային նշանի համար նախատեսված իրավական պահպանություն:

Հանրահայտ ապրանքային նշանի իրավական պահպանությունը տարածվում է նաև սույն օրենքի 21.1 հոդվածի երկրորդ կետում նշված ապրանքներին ոչ նույնատիպ ապրանքների նկատմամբ, եթե դրանց նկատմամբ այլ անձի կողմից տվյալ ապրանքային նշանի կամ դրան շփոթելու աստիճան նման նշանի օգտագործումը մոլորեցնելով ստիպում է սպառողին` այդ ապրանքների և հանրահայտ ապրանքային նշանի սեփականատիրոջ միջև կապ ենթադրել, և եթե այդպիսի օգտագործումը կարող է վնաս հասցնել վերջինիս շահերին:

3. Հանրահայտ ապրանքային նշանը լիազոր մարմնի կողմից ներառվում է Հայաստանի Հանրապետությունում հանրահայտ ճանաչված ապրանքային նշանների ցանկում (այսուհետ` ցանկ):

4. Հանրահայտ ապրանքային նշանի վկայագիրը հանձնում է լիազոր մարմինը` հանրահայտ ապրանքային նշանը ցանկում ներառելու օրվանից մեկ ամսվա ընթացքում: Վկայագրի ձևը և դրա մեջ նշվող տեղեկությունների ցանկը սահմանում է լիազոր մարմինը:

5. Հանրահայտ ապրանքային նշանին իրավական պահպանություն տրամադրվում է անժամկետ:

6. Լիազոր մարմինը սույն հոդվածի 3-րդ կետով նախատեսված տեղեկությունները ցանկում ներառելու օրվանից 3 ամսվա ընթացքում հրապարակում է իր պաշտոնական տեղեկագրում:»:

Հոդված 15. Օրենքի 22-րդ հոդվածում`

1) 4-րդ կետը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ`

«4. Ապրանքային նշանի գրանցման գործողությունը կարող է ցանկացած անձի դիմումի հիման վրա, բողոքարկման խորհրդի որոշմամբ, դադարեցվել վաղաժամկետ բոլոր ապրանքների, որոնց համար այն գրանցված է, կամ դրանց մի մասի նկատմամբ, եթե ապրանքային նշանի գրանցման թվականից հաշված 3 տարվա ընթացքում կամ դիմումն ավելի ուշ ներկայացնելու դեպքում` դրան անմիջականորեն նախորդող 3 տարվա ընթացքում այն անընդհատորեն (ընդհանրապես) չի օգտագործվել ապրանքային նշանի սեփականատիրոջ կամ սույն օրենքի 26 հոդվածի համաձայն` լիցենզային պայմանագրով այդ իրավունքն ունեցող անձի կողմից: Ապրանքային նշանի օգտագործման ապացույցները ներկայացնում է դրա սեփականատերը կամ լիցենզային պայմանագրով տվյալ նշանի օգտագործման իրավունք ունեցող անձը:

Բողոքարկման խորհրդի որոշումը կարող է վիճարկվել դատարանում այն ընդունելու օրվանից վեցամսյա ժամկետում:».

2) 5-րդ կետի «Ապրանքային նշանի» բառերը փոխարինել «Սույն հոդվածի 4-րդ կետով սահմանված հիմքերով ապրանքային նշանի» բառերով:

Հոդված 16. Օրենքի 27-րդ հոդվածը լրացնել հետևյալ բովանդակությամբ նոր պարբերությունով`

«Զիջման մասին և լիցենզային պայմանագրերի գրանցման հետ կապված որոշումները կարող են բողոքարկվել բողոքարկման խորհրդում և (կամ) դատական կարգով:»:

Հոդված 17. Օրենքի 28-րդ հոդվածը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ`

1. Ապրանքային նշանի գրանցումը կամ նշանի միջազգային գրանցման հիման վրա Հայաստանի Հանրապետությունում իրավական պահպանության տրամադրումը կարող է վիճարկվել և ճանաչվել անվավեր`

ա) ամբողջովին կամ մասնակիորեն` իրավական պահպանության ամբողջ ժամկետի ընթացքում, եթե այն տրամադրվել է սույն օրենքի 11 հոդվածով սահմանված պահանջների խախտմամբ կամ ապրանքային նշանի գրանցման մասին տեղեկությունները պաշտոնական տեղեկագրում հրապարակելու օրվանից 5 տարվա ընթացքում, եթե իրավական պահպանությունը տրամադրվել է սույն օրենքի 12 հոդվածով սահմանված պահանջների խախտմամբ.

բ) ամբողջովին` իրավական պահպանության ամբողջ ժամկետի ընթացքում, եթե այն տրամադրվել է սույն օրենքի 3 հոդվածի 1-ին կետի խախտմամբ.

գ) ամբողջովին` իրավական պահպանության ամբողջ ժամկետի ընթացքում, եթե այն տրամադրվել է Փարիզյան կոնվենցիայի մասնակից որևէ պետությունում տվյալ նշանի սեփականատերը հանդիսացող անձի գործակալի կամ ներկայացուցչի անունով` առանց տվյալ անձի թույլտվության:

2. Հայաստանի Հանրապետությունում ապրանքային նշանի հանրահայտ ճանաչումը կարող է վիճարկվել և ճանաչվել անվավեր ամբողջովին կամ մասնակիորեն, դրա իրավական պահպանության ընթացքում, եթե այն հակասում է սույն օրենքի 21.1 հոդվածի պահանջներին:

3. Սույն հոդվածի 1-ին կետի «ա» և «բ» ենթակետերով նախատեսված ժամկետներում և հիմքերով բողոքը բողոքարկման խորհուրդ կարող է ներկայացնել ցանկացած անձ:

Սույն հոդվածի 1-ին կետի «գ» ենթակետով նախատեսված ժամկետներում և հիմքերով բողոքը բողոքարկման խորհուրդ կարող է ներկայացնել Փարիզյան կոնվենցիայի մասնակից որևէ պետությունում տվյալ նշանի սեփականատերը հանդիսացող անձը:

Սույն հոդվածի 2-րդ կետով նախատեսված հիմքով և ժամկետում ապրանքային նշանը Հայաստանի Հանրապետությունում հանրահայտ ճանաչելու դեմ բողոքը բողոքարկման խորհուրդ կարող է ներկայացնել ցանկացած անձ:

Սույն կետի համաձայն ներկայացված բողոքներին վերաբերող բողոքարկման խորհրդի ընդունած ցանկացած որոշում կարող է վիճարկվել դատական կարգով` այդ որոշումն ընդունելու օրվանից 6-ամսյա ժամկետում:

4. Սույն հոդվածի 1-ին կետի «ա» ենթակետի համաձայն ապրանքային նշանի գրանցումն ամբողջովին կամ մասնակիորեն կարող է ճանաչվել անվավեր նաև լիազոր մարմնի նախաձեռնությամբ` իր սահմանած կարգով:»:

Հոդված 18. Օրենքի 29-րդ հոդվածում`

1) վերնագրի «կրկնական գրանցումը» բառերը փոխարինել «իրավական պահպանության դադարեցումը» բառերով.

2) 1-ին կետի «գ» ենթակետից հանել «դատարանի որոշմամբ» բառերը.

3) 1-ին կետի «է» ենթակետը «եթե» բառից հետո լրացնել «տեղանվան գրանցման օրվանից մեկ տարվա ընթացքում» բառերով.

4) ավելացնել հետևյալ բովանդակությամբ 1.1-րդ և 1.2-րդ կետեր`

«1.1. Ապրանքային նշանի իրավական պահպանությունը դադարեցվում է, եթե`

ա) սույն հոդվածի 1-ին կետի համաձայն չեղյալ է հայտարարվել ապրանքային նշանի գրանցումը.

բ) սույն օրենքի 28-րդ հոդվածի համաձայն անվավեր է ճանաչվել ապրանքային նշանին իրավական պահպանության տրամադրումը:

1.2. Հայաստանի Հանրապետությունում հանրահայտ ճանաչված ապրանքային նշանի իրավական պահպանությունը դադարեցվում է սույն հոդվածի 1-ի կետի «բ»-«է» ենթակետերով սահմանված հիմքերով, ինչպես նաև սույն օրենքի 28 հոդվածի 2-րդ կետի համաձայն ապրանքային նշանի` Հայաստանի Հանրապետությունում հանրահայտ ճանաչումն անվավեր ճանաչելու դեպքում:

Հանրահայտ ապրանքային նշանի իրավական պահպանությունը կարող է դադարեցվել նաև բողոքարկման խորհրդի որոշման համաձայն` ապրանքային նշանը հանրահայտ ճանաչելու համար անհրաժեշտ պայմանները վերանալու դեպքում: Նշված բողոքը բողոքարկման խորհուրդ կարող է ներկայացնել ցանկացած անձ:».

5) ուժը կորցրած ճանաչել 2-րդ կետը:

Հոդված 19. Օրենքի 34-րդ հոդվածում`

1) 1-ին կետի «Նախնական կամ կրկնական փորձաքննության որոշմանը» բառերը փոխարինել «Փորձաքննության ցանկացած որոշմանը» բառերով.

2) 2-րդ կետի առաջին պարբերությունը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ`

«2. Փորձաքննության ցանկացած որոշմանը կամ բողոքարկման խորհրդի որոշմանը չհամաձայնելու դեպքում հայտատուն իրավունք ունի որոշումն ստանալու օրվանից վեցամսյա ժամկետում բողոքարկել դատարան:».

3) 2-րդ կետի երկրորդ պարբերության «օրենքի 33 հոդվածի 4-րդ և 5-րդ կետերով» բառերը փոխարինել «օրենքի 33 հոդվածի 4-րդ կետով» բառերով:

Հոդված 20. Օրենքի 35-րդ հոդվածի «ե» ենթակետն ուժը կորցրած ճանաչել:

Հոդված 21. Օրենքի 50-րդ հոդվածը լրացնել հետևյալ բովանդակությամբ 4-րդ, 5-րդ և 6-րդ կետերով`

«4. Օրենքի 11 հոդվածի 4-րդ կետի «բ» ենթակետով և 28 հոդվածի 1-ին կետի «բ» ենթակետով սահմանված հիմքերով բողոքները բողոքարկման խորհուրդ կարող են ներկայացվել 2005 թվականի հուլիսի 1-ից:

5. Սույն օրենքի 7 հոդվածի 3-րդ և 12 հոդվածի 3 կետերն ուժի մեջ են մտնում 2005 թվականի հոկտեմբերի 1-ից:

6. Սույն օրենքի 3 հոդվածի 1-ին կետի պահանջների խախտմամբ լիազոր մարմին ներկայացված հայտերով`

ա) փորձաքննությունը շարունակվում է` հաշվի առնելով սույն օրենքով սահմանված դրույթները, եթե այդ հայտերով փորձաքննությունը դեռևս ավարտված չէ կամ փորձաքննության որոշումը գտնվում է վիճարկման փուլում.

բ) լիազոր մարմինը գրանցում է ապրանքային նշանը` հայտատուին գրավոր ծանուցելով օրենքի 3 հոդվածի 1-ին կետի պահանջների մասին, եթե արդեն որոշում է կայացված ապրանքային նշանի գրանցման մասին, և հայտատուն սահմանված կարգով լիազոր մարմին է ներկայացրել տվյալ նշանի գրանցման համար օրենքով սահմանված պետական տուրքի վճարման անդորրագիրը:»:

Հոդված 22. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնական հրապարակմանը հաջորդող տասներորդ օրվանից: