ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

Օ Ր Ե Ն Ք Ը

Ընդունված է Ազգային ժողովի կողմից

24 նոյեմբերի 1998 թ.

ՖԻՆԱՆՍԱԿԱՆ ՀԱՄԱՀԱՐԹԵՑՄԱՆ ՄԱՍԻՆ

Ֆինանսական համահարթեցումը կարգավորվում է Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով, իսկ օրենքով նախատեսված դեպքերում` այլ իրավական ակտերով:

Սույն օրենքը սահմանում է ֆինանսական համահարթեցման հասկացությունը, սկզբունքները, պետական բյուջեից համայնքների բյուջեներին համահարթեցման սկզբունքով տրամադրվող դոտացիաների (այսուհետ` դոտացիաներ) հաշվարկման և հատկացման կարգը:

Ֆինանսական համահարթեցումը համայնքների ներդաշնակ զարգացումն ապահովելու նպատակով տեղական ինքնակառավարման մարմինների կողմից օրենքով սահմանված լիազորությունների իրականացման համար համայնքների ֆինանսական հնարավորությունների միջև առկա տարբերության նվազեցումն է:

1. Համայնքների ներդաշնակ զարգացումն ապահովելու նպատակով նրանց հատկացվում են դոտացիաներ:

2. Դոտացիաների ընդհանուր գումարի նվազագույն չափը սահմանվում է օրենքով:

3. Դոտացիաների ընդհանուր գումարի բաշխումն ըստ առանձին համայնքների, սույն օրենքով սահմանված կարգով, հաստատվում է Հայաստանի Հանրապետության պետական բյուջեի մասին Հայաստանի Հանրապետության օրենքով:

Դոտացիաների գումարների չափն ըստ առանձին տեղական ինքնակառավարման մարմինների որոշվում է` հիմք ընդունելով վերջիններիս տնտեսական վիճակը բնութագրող հետևյալ գործոնները`

ա) համայնքի բնակչության մեկ շնչին ընկնող եկամտահարկի, հողի հարկի և գույքահարկի մակարդակը (այսուհետ` «ա» գործոն).

բ) համայնքի բնակչության թվաքանակը (այսուհետ` «բ» գործոն).

գ) համայնքի` պետության կողմից առաջնային օժանդակություն ստանալու անհրաժեշտությունը (այսուհետ` «գ» գործոն):

1. Սույն օրենքի 5 հոդվածում նշված յուրաքանչյուր գործոնի տեսակարար կշռի մեծությունը դոտացիաների ընդհանուր գումարում որոշվում է ամեն տարի և ամրագրվում Հայաստանի Հանրապետության պետական բյուջեի մասին օրենքում, ընդ որում, «գ» գործոնով հատկացվող դոտացիայի մեծությունը չի կարող գերազանցել վերոհիշյալ օրենքում ամրագրված դոտացիայի ընդհանուր գումարի 15 տոկոսը:

2. Յուրաքանչյուր բյուջետային տարում «ա» գործոնով տրամադրվող դոտացիայի հաշվարկման ժամանակ հիմք են ընդունվում հաշվարկման պահի դրությամբ համայնքների ավագանիների կողմից հաստատված (վերահաստատված) նախորդ բյուջետային տարվա համայնքների բյուջեների համապատասխան ցուցանիշները:

3. «ա» գործոնով դոտացիա է հատկացվում բոլոր այն համայնքներին, որոնց բնակչության մեկ շնչին ընկնող եկամտահարկի, հողի հարկի և գույքահարկի գծով եկամտի մակարդակը ցածր է հանրապետության բնակչության մեկ շնչին ընկնող համապատասխան միջին մակարդակից: Այդ սկզբունքով առանձին համայնքին տրամադրվող դոտացիայի չափը որոշվում է հետևյալ բանաձևով`

Ա=(Մ-Հ)XԲXԳ

որտեղ`

Ա-ն` «ա» գործոնով տվյալ համայնքին հատկացվող դոտացիայի գումարն է.

Մ-ն` հանրապետության բնակչության մեկ շնչին ընկնող եկամտահարկի, հողի հարկի և գույքահարկի գծով միջին եկամտի մակարդակն է.

Հ-ն` տվյալ համայնքի բնակչության մեկ շնչին ընկնող եկամտահարկի, հողի հարկի և գույքահարկի գծով եկամտի մակարդակն է, որը ցածր է հանրապետության բնակչության մեկ շնչին ընկնող համապատասխան միջին մակարդակից.

Բ-ն` տվյալ համայնքի բնակչության թվաքանակն է.

Գ-ն` միջին գործակիցն է, որը որոշվում է հետևյալ բանաձևով`

Գ=Դ/ ∑[(Մ-Հ) X Բ]

որտեղ` Դ-ն` «ա» գործոնով համայնքներին հատկացվող դոտացիաների ընդհանուր գումարն է:

4. «բ» գործոնով դոտացիա է հատկացվում բոլոր համայնքներին` տվյալ համայնքի բնակչության թվաքանակը բազմապատկելով մեկ շնչին ընկնող դոտացիայի մեծությանը: Վերջինս հաշվարկվում է «բ» գործոնով նախատեսված դոտացիայի ընդհանուր գումարը հարաբերելով հանրապետության բնակչության ընդհանուր թվաքանակին:

5. «գ» գործոնով դոտացիաներ ստացող համայնքների ցանկը սահմանում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը:

6. «գ» գործոնով նախատեսված դոտացիայի գումարը բաշխվում է` հաշվի առնելով հետևյալ չափանիշները`

ա) համայնքի բնակչության մեկ շնչին ընկնող եկամտահարկի, հողի հարկի և գույքահարկի մակարդակը (այսուհետ` գ₁ գործոն).

բ) համայնքի բնակչության թվաքանակը (այսուհետ` գ₂ գործոն):

7. «գ₁» գործոնով նախատեսված դոտացիայի հաշվարկման ժամանակ հիմք են ընդունվում հաշվարկման պահի դրությամբ համայնքների ավագանիների կողմից հաստատված (վերահաստատված) նախորդ բյուջետային տարվա համայնքների բյուջեների համապատասխան ցուցանիշները:

8. Սույն հոդվածի 5-րդ կետում նշված ցանկում ընդգրկված համայնքներին «գ₁» գործոնով նախատեսված դոտացիան հատկացվում է այն համայնքներին, որոնց բնակչության մեկ շնչին ընկնող եկամտահարկի, հողի հարկի և գույքահարկի գծով եկամտի մակարդակը ցածր է «գ» գործոնով դոտացիաներ ստացող համայնքների բնակչության մեկ շնչին ընկնող համապատասխան միջին մակարդակից: Այդ սկզբունքով տվյալ համայնքին տրամադրվող դոտացիայի չափը որոշվում է հետևյալ բանաձևով`

Ա₁ = (Մ₁-Հ₁)XԲ₁XԳ₁

որտեղ`

Ա₁-ը` «գ₁» գործոնով տվյալ համայնքին հատկացվող դոտացիայի գումարն է.

Մ₁-ը` «գ» գործոնով դոտացիաներ ստացող համայնքների բնակչության մեկ շնչին ընկնող եկամտահարկի, հողի հարկի և գույքահարկի գծով միջին եկամտի մակարդակն է.

Հ₁-ը` «գ₁» գործոնով դոտացիա ստացող տվյալ համայնքի բնակչության մեկ շնչին ընկնող եկամտահարկի, հողի հարկի և գույքահարկի գծով եկամտի մակարդակն է, որը ցածր է «գ» գործոնով դոտացիաներ ստացող համայնքների բնակչության մեկ շնչին ընկնող համապատասխան միջին մակարդակից.

Բ₁-ը` «գ₁» գործոնով դոտացիա ստացող համայնքի բնակչության թվաքանակն է.

Գ₁-ը` միջին գործակիցն է, որը որոշվում է հետևյալ բանաձևով`

Գ₁=Դ₁/∑[(Մ₁-Հ₁) X Բ₁]

որտեղ Դ₁ -ը` «գ₁» գործոնով համայնքներին հատկացվող դոտացիաների ընդհանուր գումարն է:

9. «գ₂» գործոնով նախատեսված դոտացիան հատկացվում է «գ» գործոնով նախատեսված դոտացիա ստացող բոլոր համայնքներին: Ընդ որում, դոտացիայի գումարները բաշխվում են «գ» գործոնով դոտացիա ստացող բոլոր համայնքների միջև` համայնքի բնակչության թվաքանակը բազմապատկելով մեկ շնչին ընկնող դոտացիայի մեծությանը: Վերջինս հաշվարկվում է «գ₂» գործոնով նախատեսված դոտացիայի ընդհանուր գումարը հարաբերելով «գ» գործոնով նախատեսված դոտացիա ստացող համայնքների բնակչության ընդհանուր թվաքանակին:

1. Տեղական ինքնակառավարման մարմիններին դոտացիաների հատկացումն իրականացնում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից լիազորված պետական կառավարման մարմինը` ըստ համայնքների:

2. Տեղական ինքնակառավարման մարմիններին դոտացիաները հատկացվում են Հայաստանի Հանրապետության ֆինանսների և էկոնոմիկայի նախարարության համապատասխան տեղական գանձապետական բաժանմունքների` յուրաքանչյուր համայնքի համար բացված գանձապետական հաշիվների միջոցով: Դոտացիաների հաշվարկված գումարների չափի մասին տեղական ինքնակառավարման մարմինները տեղեկացվում են օրենսդրությամբ սահմանված կարգով:

Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում 1999 թվականի հունվարի 1-ից: