ՀԱՆՈՒՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐԱԿԱՆ ԴԱՏԱՐԱՆԻ
Ո Ր Ո Շ ՈՒ Մ Ը
1959 ԹՎԱԿԱՆԻ ԱՊՐԻԼԻ 20-ԻՆ ՍՏՐԱՍԲՈՒՐԳՈՒՄ ՍՏՈՐԱԳՐՎԱԾ` ՔՐԵԱԿԱՆ ԳՈՐԾԵՐՈՎ ՓՈԽԱԴԱՐՁ ՕԳՆՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍԻՆ ԵՎՐՈՊԱԿԱՆ ԿՈՆՎԵՆՑԻԱՅՈՒՄ (ՎԵՐԱՊԱՀՈՒՄՆԵՐՈՎ ԵՎ ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐՈՎ) ԱՄՐԱԳՐՎԱԾ ՊԱՐՏԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ` ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐՈՒԹՅԱՆԸ ՀԱՄԱՊԱՏԱՍԽԱՆՈՒԹՅԱՆ ՀԱՐՑԸ ՈՐՈՇԵԼՈՒ ՎԵՐԱԲԵՐՅԱԼ ԳՈՐԾՈՎ
| Քաղ. Երևան |
16 հոկտեմբերի 2001 թ. |
Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը, նախագահությամբ` սահմանադրական դատարանի նախագահ Գ. Հարությունյանի, կազմով` սահմանադրական դատարանի նախագահի տեղակալ Վ. Հովհաննիսյանի, սահմանադրական դատարանի անդամներ Ֆ. Թոխյանի, Հ. Նազարյանի, Ռ. Պապայանի, Վ. Պողոսյանի, Վ. Սահակյանի, Մ. Սևյանի,
մասնակցությամբ` Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի պաշտոնական ներկայացուցիչ` Հայաստանի Հանրապետության արդարադատության նախարար Դ. Հարությունյանի,
համաձայն Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 100 հոդվածի 2 կետի և 101 հոդվածի 1 կետի, «Սահմանադրական դատարանի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 5 հոդվածի 2 կետի, 25 հոդվածի 1 կետի, 56 և 21 հոդվածների,
դռնբաց նիստում քննեց «1959 թվականի ապրիլի 20-ին Ստրասբուրգում ստորագրված` Քրեական գործերով փոխադարձ օգնության մասին եվրոպական կոնվենցիայում (վերապահումներով և հայտարարություններով) ամրագրված պարտավորությունների` Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը համապատասխանության հարցը որոշելու վերաբերյալ» գործը:
Գործի քննության առիթը Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի դիմումն է սահմանադրական դատարան: Լսելով սույն գործով զեկուցող` Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանի անդամ Մ. Սևյանի հաղորդումը, Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի ներկայացուցիչ Դ. Հարությունյանի բացատրությունները, հետազոտելով կոնվենցիան և գործում առկա մյուս փաստաթղթերը, Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը ՊԱՐԶԵՑ.
1. Քննության առարկա կոնվենցիան ստորագրվել է 1959 թվականի ապրիլի 20-ին Ստրասբուրգում` Կողմերի միջև քրեական գործերով փոխադարձ օգնություն տրամադրելու նպատակով` այն հանցագործությունների վերաբերյալ գործերով, որոնց համար պատժելը, խնդրանքը ներկայացնելու պահին, ենթակա է Հայցող կողմի դատական մարմինների իրավասությանը: Այն ուժի մեջ է մտել 1962 թվականի հունիսի 12-ից:
Հայաստանի Հանրապետությունը կոնվենցիան ստորագրել է 2001 թ. մայիսի 11-ին` համապատասխան արձանագրությամբ, ինչպես նաև`
ա) վերապահումներով` կապված 2-րդ հոդվածում նշված իրավական օգնության ցուցաբերման մերժման պայմաններից բացի, մի շարք այլ դեպքերի, և 5-րդ հոդվածին համապատասխան` գույքի առգրավման կամ հետախուզման հանձնարարությունների կատարման հետ.
բ) հայտարարություններով, որոնք վերաբերում են ծանուցագրերի ներկայացման ժամկետին, իրավական օգնության մասին խնդրանքի և կից փաստաթղթերի` հայերեն կամ Եվրախորհրդի պաշտոնական լեզուներից որևէ մեկի հաստատված թարգմանությանը, իրավական օգնության մասին հանձնարարությունների պատճենը ՀՀ արդարադատության նախարարությանը փոխանցելուն: 24-րդ հոդվածով նախատեսված «դատական մարմիններ» հասկացության առնչությամբ Հայաստանի Հանրապետությունը ներկայացնում է դատական իշխանության և գործադիր իշխանության այն մարմիններին, որոնք անմիջականորեն սույն կոնվենցիայով նախատեսված հարաբերությունների սուբյեկտներ են հանդիսանում:
2. Կոնվենցիայով նախատեսվում է, որ համագործակցության ընթացքում Կողմերը միմյանց հետ հաղորդակցվելու են արդարադատության նախարարությունների, իսկ հրատապ դեպքերում` կոնվենցիայով նախատեսված այլ իրավասու մարմինների միջոցով:
Կոնվենցիան չի կիրառվում ձերբակալությունների, դատավճիռների կատարման կամ այն զինվորական հանցագործությունների նկատմամբ, որոնք ընդհանուր քրեական իրավունքով հանցագործություն չեն համարվում:
3. Կոնվենցիայով սահմանվում են օգնության մերժման հիմքերը, կարգավորվում են իրավական օգնության մասին հանձնարարությունների կատարման, ծանուցագրերի և դատավճիռների հանձնման, վկաների, փորձագետների և դատական կարգով հետապնդվող անձանց ներկայանալու հետ կապված հարաբերությունները, սահմանվում է փոխադարձ օգնության ընթացակարգը, կարգավորվում են փոխադարձ օգնության տրամադրման հետ կապված այլ հարաբերություններ:
4. Կոնվենցիայով նախատեսվում է, որ կոնվենցիան` այն երկրների առնչությամբ, որոնց նկատմամբ կիրառվում է, փոխարինում է ցանկացած պայմանագրի, կոնվենցիայի կամ երկկողմ համաձայնագրի դրույթների, որոնք կարգավորվում են յուրաքանչյուր երկու Պայմանավորվող կողմերի միջև քրեական գործերով փոխադարձ իրավական օգնության հարցերը:
5. Կոնվենցիայում նախատեսված են նաև դրույթներ` Կողմերի համար կոնվենցիայի ուժի մեջ մտնելու, դրա գործողության ժամկետի և կոնվենցիայի գործողության դադարեցման վերաբերյալ:
Կոնվենցիան կնքված է մեկ բնօրինակով` անգլերեն և ֆրանսերեն, ընդ որում, երկու տեքստերն էլ հավասարազոր են:
Ելնելով գործի քննության արդյունքներից և ղեկավարվելով Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 100 հոդվածի 2 կետով, 102 հոդվածի առաջին և երրորդ մասերով, «Սահմանադրական դատարանի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 5 հոդվածի 2 կետով, 67 և 68 հոդվածներով, Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը ՈՐՈՇԵՑ.
1. 1959 թվականի ապրիլի 20-ին Ստրասբուրգում ստորագրված` Քրեական գործերով փոխադարձ օգնության մասին եվրոպական կոնվենցիայում (վերապահումներով և հայտարարություններով) ամրագրված պարտավորությունները համապատասխանում են Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը:
2. Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 102 հոդվածի երկրորդ մասի համաձայն սույն որոշումը վերջնական է, վերանայման ենթակա չէ, ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից:
|
Հայաստանի Հանրապետության |
Գ. Հարությունյան |
|
|
| Փոփոխող ակտ | Համապատասխան ինկորպորացիան |
|---|
| Փոփոխող ակտ | Համապատասխան ինկորպորացիան |
|---|