ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

ԱՌՈՂՋԱՊԱՀՈՒԹՅԱՆ ՆԱԽԱՐԱՐ

11 հունվար 2024 թ.

N 20-Ն

Հիմք ընդունելով «Բնակչության բժշկական օգնության և սպասարկման մասին» օրենքի 2-րդ հոդվածի 1-ին մասի 31-րդ կետը՝

1․ Հաստատել սննդի ընդունման խանգարումներով պացիենտի վարման գործելակարգը՝ համաձայն Հավելվածի։

2. Սույն հրամանն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնական հրապարակման օրվան հաջորդող տասներորդ օրը:

Ա. ԱվանեսՅԱՆ

Հավելված ՀՀ առողջապահության նախարարի 2024 թվականի հունվար «11»-ի N 20-Ն հրամանի

ԳՈՐԾԵԼԱԿԱՐԳ 

1. Նոզոլոգիաների խումբ` ըստ հիվանդությունների և առողջության հետ կապված խնդիրների վիճակագրական 10–րդ վերանայման դասակարգչի․

Հ/Հ	Կոդը	Անվանում
1)	F 50	Սննդի ընդունման խանգարումներ
2)	F 50.0	Նյարդային անորեքսիա
3)	F 50.1	Ատիպիկ նյարդային անորեքսիա
4)	F 50.2	Նյարդային բուլեմիա
5)	F 50.3	Ատիպիկ նյարդային բուլեմիա
6)	F 50.4	Հոգեկան այլ խանգարումներով պայմանավորված շատակերություն
7)	F 50.5	Հոգեկան այլ խանգարումներով պայմանավորված փսխում
8)	F 50.8	Սննդի ընդունման այլ խանգարումներ
9)	F 50.9	Սննդի ընդունված խանգարում` չճշտված

2․ Նոզոլոգիաների խումբը կիրառելի է՝ ըստ սույն հավելվածով սահմանված Ձև 1–ի․

1)	Տարիքային խումբ	Երեխա, դեռահաս, մեծահասակ, տարեց
2)	Սեռ	Արական, իգական
3)	Բարդություններ	Առանց բարդությունների (ԱԲ), բարդություններով (Բ)
4)	Հիվանդության փուլը (նկարագրել)	Կիրառելի չէ
5)	Բժշկական օգնության և սպասարկման պայմանները	Արտահիվանդանոցային պայմաններում, ցերեկային ստացիոնարի պայմաններում, հիվանդանոցային պայմաններում
6)	Բժշկական օգնության և սպասարկման ծառայությունների մատուցման ձևը	Շտապ, պլանային
7)	Կիրառման շրջանակը	Հոգեբույժ, կլինիկական հոգեբան, ընտանեկան բժիշկ, ընդհանուր պրակտիկայի բժիշկ
8)	Գանգատներ	Նյարդային անորեքսիան բնորոշվում է պացիենտի կողմից կանխամտածված, իր ցանկությամբ քաշը պակասացնելով: Հիվանդությունը կապված է տարբեր ծանրությունների թերսնուցման հետ, որը բերում է երկրորդային նյութափոխանակության և օրգանիզմի գործունեության խանգարումների: Նյարդային բուլեմիան համախտանիշ է, որը բնորոշվում է շատակերության կրկնվող նոպաներով և մարմնի քաշի նկատմամբ հսկողության չափից ավելի մտահոգվածությամբ, որը բերում է պացիենտի կողմից ընդունվող ծայրահեղ միջոցների իրագործմանը՝ նպատակ ունենալով մեղմել ընդունված սննդի «գիրացնող» ազդեցությունը:
9)	Անամնեզ	Հիվանդությունը պայմանավորված է սոցիալ-մշակութային և կենսաբանական գործոնների փոխազդեցությամբ, ինչպես նաև հոգեբանական ու անձնային գործոնների փոխազդեցությամբ:
10)	Զննման արդյունք/Ցուցում	Նյարդային անորեքսիայի ստույգ ախտորոշման համար պահանջվում է բոլոր հետևյալ նշանների առկայությունը` ա. Մարմնի քաշը պահպանվում է 15% սպասվածից ցածր կամ մարմնի քաշը՝ ըստ Կվետելետի կազմում է 17.5 կամ պակաս (այս ցուցիչը որոշվում է կիլոգրամներով արտահայտված մարմնի քաշի և մետրով արտահայտված հասակի քառակուսու հարաբերակցությամբ): Սեռական հասունության շրջանում հնարավոր է աճին համապատասխան քաշի ավելացման անհնարինություն: բ. Քաշի կորուստն առաջանում է պացիենտի կողմից սնվելուց խուսափելու միջոցով (այն սնունդից, որից «գիրանում» են) և մեկ կամ ավելի հավելյալ միջոցներով՝ փսխում առաջացնելով, լուծողական միջոցներ օգտագործելով, չափից ավելի մարմնամարզությամբ զբաղվելով, միզամուղներ կամ ախորժակը ճնշող միջոցներ օգտագործելով: գ. Սեփական մարմնի պատկերների խեղաթյուրումն ընդունվում է յուրահատուկ հոգեախտաբանական ձև, որի ժամանակ ճարպակալման սարսափը պահպանվում է որպես կպչուն գերաժեք գաղափար և պացիենտն իր համար թույլատրելի է համարում միայն ցածր կշիռը, թեթև քաշը: դ. Ներզատիչ գեղձերի գործունեության ընդհանուր խանգարում (ներառում է հիպոթալամուս-հիպոֆիզ-սեռական գեղձերի առանցքը), արատահայտվում է կանանց մոտ դաշտանային ցիկլի ուշացումով և արյան հոսքի պակասով, տղամարդկանց մոտ՝ սեռական ձգտման և կարողության իջեցմամբ (բացառություն է կականց մոտ հեշտոցային արյունահոսքի պահպանումը, երբ նրանք հակաբեղմնավորիչ նպատակով օգտագործում են հորմոններին փոխարինող դեղեր): Կարող են նկատվել աճի հորմոնի, կորտիզոլի քանակի բարձրացում, պերիֆերիկ նյութափոխանակության փոփոխություններ, ինսուլինի արտազատման թերություն: ե. Եթե ախտանիշները զարգանում են սեռական հասունացման նախորդող շրջանում, ապա սեռական հասունացումը ուշանում է, երբեմն կանգ է առնում (դադարում է աճը, աղջիկների կրծքագեղձերի զարգացումն է կանգ առնում, դաշտանը չի սկսվում, իսկ տղաների մոտ սեռական օրգանները մնում են փոքր, թերզարգացած): Առողջացումից հետո սեռահասունության շրջանը կարող է ավարտվել նորմալ, բայց առաջին դաշտանը կարող է ուշանալ: Ատիպիկ նյարդային անորեքսիան պետք է օգտագործել այն դեպքում, երբ նյարդային անորեքսիայի հիմնական նշաններից մեկը կամ ավելին բացակայում են, ինչպիսիք են՝ քաշի նշանակալի կորուստը կամ ամենոռեան, իսկ կլինիկական պատկերը հիմնականում բավականին բնորոշ է: Նյարդային բուլեմիայի հստակ ախտորոշման համար պահանջվում է հետևյալ նշանների առկայությունը. զ. Ուտելիքին վերաբերվող մշտական մտահոգվածությունը և ուտելու անհաղթահարելի ձգտումը։ Պացիենտը պարբերաբար չի կարողանում զսպել շատակերությունը և կարճ ժամանակահատվածում ընդունում է մեծ քանակությամբ սննդամթերք: Պացիենտը փորձում է խուսափել ուտելուց կամ ճարպակալումից հավելյալ մեկ կամ մի քանի ձևով փսխում առաջացնելով, լուծողական նյութերի չարաշահումով, քաղցած մնալու այլընտրանքի շրջանով՝ ախորժակը փակող դեղորայքի ընդունումով, թիրոիդների, միզամուղների օգտագործումով: Եթե բուլեմիան առաջանում է շաքարախտով պացիենտի մոտ, ապա նա կարող է արհամարհել ինսուլինով բուժումը: է. Հոգեբանական պատկերը ներառում է ճարպակալմանը վերաբերվող հիվանդագին վախը և պացիենտը իր համար սահմանում է մարմնի քաշի չափը, որն անհամեմատ ցածր է մինչ հիվանդանալը սովորական քաշից, բժշկի կողմից ներկայացվող քաշից: Ոչ միշտ, սակայն անամնեզում նշվում է ներվային անորեքսիային նախորդող էպիզոդ, լավացման շրջանը երկու ախտորոշումների միջև մի քանի ամիս կամ մի քանի տարի է: Նախորդող անորեքսիայի էպիզոդը կարող է լրիվ արտահաայտված լինել կամ ընթանալ թեթև, թաքնված ձևով, քաշի չափավոր իջեցումով և անեմոռեայի անցողիկ շրջանով: Ատիպիկ նյարդային բուլեմիան պետք է օգտագործել, երբ նյարդային բուլեմիայի հիմնական նշաններից մեկը կամ մի քանիսը բացակայում են, բայց մնացած կլինիկական պատկերը բավականին բնորոշ է:   Հոգեկան այլ խանգարումներով պայմանավորված շատակերության մեջ դասակարգվում է գիրացման հասցնող շատակերություն, որը սթրեսի ռեակցիայի հետևանք է: Հոգեկան այլ խանգարումներով պայմանավորված փսխումը՝ փսիխոգեն փսխումը, բուլեմիայի ժամանակ պացիենտի կողմից իր մոտ փսխում առաջացնելուց բացի ներառում է դիսոցիացված խանգարումների, հիպոխոնդրիկ համախտանիշի ժամանակ դիտվող փսխումները, ինչպես նաև հղիության ժամանակ առաջացող սրտխառնոցն ու փսխումը, որը կարող է պայմանավորված լինել հուզական վիճակով: Սննդի ընդունման այլ խանգարումները ներառում են տարիքով մարդկանց մոտ անօրգանական ծագման անուտելի ինչ-որ բան ուտելը և ախորժակի փսիխոգեն կորուստը:
11)	Հոսպիտալացման Ցուցում	Նյարդային անորեքսիայի բուժման առաջին նկատառումը պացիենտների սննդային վիճակի վերականգնումն է՝ ջրազրկվածությունը, սովը և էլեկտրոլիտների անհավասարակշռությունը, որոնք կարող են լրջորեն վտանգել առողջությունը և որոշ դեպքերում՝ հանգեցնել մահվան: Պացիենտին հոսպիտալացնելու մասին որոշում կայացնելիս պետք է հաշվի առնել պացիենտի առողջական վիճակը և համագործակցություն ունենալու անհրաժեշտ կառուցվածքը: Ընդհանուր առմամբ, նյարդային անորեքսիա ունեցող պացիենտները, որոնք իրենց հասակի համար նորմալ քաշից 20 տոկոսով ցածր են, պահանջում են հիվանդանոցային պայմաններում (ստացիոնար) բուժում, իսկ այն պացիենտներին, ովքեր 30 տոկոսով ցածր են իրենց ակնկալվող քաշից, պահանջում են հոսպիտալացում՝ 2-6 ամիս: Նյարդային անորեքսիա ունեցող պացիենտների հիվանդանոցային պայմաններում (ստացիոնար) հոգեբուժական բուժման ծրագրերը հիմնականում օգտագործում են վարքային կառավարման, անհատական հոգեթերապիայի, ընտանեկան կրթության և թերապիայի մոտեցումները, իսկ որոշ դեպքերում՝ հոգեմետ դեղամիջոցների համադրությունը: Ծրագիրը պետք է որոշակի ճկունություն ունենա բուժման անհատականացման համար՝ պացիենտների կարիքները և ճանաչողական կարողությունները բավարարելու համար: Պացիենտները պետք է լինեն պատրաստակամ մասնակիցներ, որպեսզի բուժումը հաջողվի երկարաժամկետ հեռանկարում: Պացիենտների մեծ մասը հետաքրքրված չէ հոգեբուժական բուժումով և նույնիսկ դիմադրում են դրան. նրանց ակամա բերում են բժշկի մոտ մտահոգ հարազատների կամ ընկերների կողմից: Պացիենտները հազվադեպ են ընդունում հոսպիտալացման առաջարկը՝ առանց վիճելու և առաջարկվող ծրագիրը քննադատելու։ Առավելությունների շեշտադրումը, ինչպիսիք են՝ անքնությունը և դեպրեսիվ նշանները, կարող են օգնել պացիենտներին՝ համոզել իրենց հոժարակամ ընդունել հիվանդանոց: Հարազատների աջակցությունն ու վստահությունը բժիշկների և բուժվող թիմի նկատմամբ էական նշանակություն ունեն հոսպիատալացման անհրաժեշտության ամրապնդման համար: Պետք է նախազգուշացնել պացիենտների ընտանիքներին, որ պացիենտները կարող են դիմադրել ընդունելությանը և բուժման առաջին մի քանի շաբաթվա ընթացքում բազմաթիվ խնդրանքներ կանեն իրենց ընտանիքների աջակցության համար՝ հիվանդանոցային բաժանմունքից ազատվելու համար: Պետք է ոչ հոժարակամ հոսպիտալացումը կիրառել միայն այն դեպքում, երբ հավանական է թերսնման բարդություններից մահվան վտանգը: Հազվագյուտ դեպքերում՝ պացիենտները համոզվում են, որ արտահիվանդանոցային պայմաններում բուժման հավանական ձախողման դեպքում պետք է հոսպիտալացվեն: Նրանք կարող են որոշակի քանակությամբ քաշ հավաքել յուրաքանչյուր ամբուլատոր այցի ժամանակ, սակայն նման վարքագիծը հազվադեպ է, և սովորաբար անհրաժեշտ է ստացիոնար խնամքի ժամանակաշրջան։ Չբարդացած նյարդային բուլիմիայով պացիենտների մեծ մասը հոսպիտալացման կարիք չունի: Ընդհանուր առմամբ, նյարդային բուլիմիա ունեցող պացիենտները գաղտնապահ չեն իրենց ախտանիշների առումով, որքան նյարդային անորեքսիա ունեցող պացիենտները: Հետևաբար, արտահիվանդանոցային պայմաններում բուժումը սովորաբար դժվար չէ, բայց հոգեթերապիան հաճախ ինտենսիվ է և երկարատև: Որոշ դեպքերում, երբ շատակերությունն անվերահսկելի է, արտահիվանդանոցային պայմաններում բուժումը չի աշխատում կամ պացիենտը դրսևորում է այնպիսի լրացուցիչ հոգեբուժական ախտանիշներ, ինչպիսիք են՝ ինքնասպանությունը և թմրամիջոցների չարաշահումը, հոսպիտալացումը կարող է անհրաժեշտ լինել: Նաև խիստ «մաքրման» հետևանքով առաջացած էլեկտրոլիտների և նյութափոխանակության խանգարումները կարող են հոսպիտալացման կարիք առաջացնել:

3․ Բժիշկ-մասնագետի կողմից պացիենտի զննումը, խորհրդատվությունը իրականացվում է ըստ Ձև 2–ի (անհրաժեշտության դեպքում անհրաժեշտ է նշել հիվանդության փուլերը)․

Հ/հ	Խորհրդատվության տեսակը	Տրամադրման քանակը
		ԱԲ	Բ
1)	Թերապևտ – գանգատների կապը սոմատիկ հիվանդության հետ բացառելու նպատակով	1	2
2)	Նյարդաբան - գանգատների կապը նյարդաբանական հիվանդության հետ բացառելու նպատակով	1	2
3)	Ըստ անհնրաժեշտության կարող են կազմակերպվել այլ մասնագետների խորհրդատվությունները՝ աղեստամոքսաբան/գաստրոէնտերոլոգ, սրտաբան, ուրոլոգ, գինեկոլոգ և այլն	1	2

4․ Սույն հավելվածի Ձև 2–ում նշված տրամադրվող քանակների համար նշվում է միջինացված ցուցանիշ, նկատի ունենալով տվյալ զննման, խորհրդատվության իրականացման հաճախականությունը։ Հաճախականության հաշվարկման միավորը պետք է լինի 0-ից 1 միջակայքում և հաշվի առնի նմանատիպ 100 դեպքերում տվյալ զննման, խորհրդատվության իրականացման հաճախականությունը։

5․ Լաբորատոր-գործիքային ախտորոշիչ հետազոտություններն իրականացվում են՝ ըստ Ձև 3–ի (անհրաժեշտության դեպքում անհրաժեշտ է նշել հիվանդության փուլերը)․

Լաբորատոր հետազոտություններ
Կոդը	Անվանումը	Տրամադրման քանակը		Արդյունք
		ԱԲ	Բ
		1	2	Կարող են դիտվել ախտաբանական փոփոխություններ
1)	Արյան ընդհանուրհետազոտություն
2)	Արյան բիոքիմիական հետազոտություն Մեզի ընդհանուր հետազոտություն
3)
4)	Արյան բիոքիմիական, էլեկտրոլիտային հաշվեկշռի, կլինիկական դրսևորման մեջ ներառված հորմոների որոշում	1	2	Կարող են դիտվել ախտաբանական փոփոխություններ
Գործիքային հետազոտություններ
5)	Էլեկտրասրտագրություն (ԷՍԳ)	1	2	Կարող են դիտվել ախտաբանական փոփոխություններ
6)	Մագնիսառեզոնանսային շերտագրություն (ՄՌՇ)	1	2	Առանց էական շեղումների
7)	ՈՒլտրաձայնային հետազոտություն (ՈՒՁՀ)	1	2	Կարող են դիտվել ախտաբանական փոփոխություններ

6․ Սույն հավելվածի Ձև 3–ում սահմանված տրամադրվող քանակների համար նշվում է միջինացված ցուցանիշ, նկատի ունենալով տվյալ հետազոտության իրականացման հաճախականությունը։ Հաճախականության հաշվարկման միավորը պետք է լինի 0-ից 1 միջակայքում և հաշվի առնի նմանատիպ 100 դեպքերում տվյալ հետազոտության իրականացման հաճախականությունը։

7․ Օգտագործվող դեղերի ցանկը սահմանվում է ըստ Ձև 4–ի (անհրաժեշտության դեպքում նշել հիվանդության փուլերը, Բուժման միջին տևողությունը՝ ակտիվ փուլ – 60-180 օր, պահպանողական փուլ` շարունակական (ըստ կլինիկական անհրաժեշտության)

Հ/հ	Անվանում, դեղաչափ, դեղաձև, փաթեթավորում	Անվանում (ջեներիկ)	Չ/Մ	Միջինաց-ված ցուցանիշ՝ տրամա-դրման հաճախա-կանություն	Միջին օրական չափա-քանակ	Բուժ-ման կուրսի միջին չափա-քանակ	Օրե-րի քա-նակ
1)	Օլանզապին (օլանզապին դիհիդրոքլորիդի տրիհիդրատ) դեղահատեր թաղանթապատ 5մգ; 7,5մգ; 10մգ; 15մգ; 20մգ	Օլանզապին (օլանզապին դիհիդրոքլորիդի տրիհիդրատ) դեղահատեր թաղանթապատ 5մգ; 7,5մգ; 10մգ; 15մգ; 20մգ	հաբ		10-20 մգ	-	-
2)	Լիսդեքսամֆետամին դեղապատիճներ 10 մգ; 20 մգ; 30 մգ; 40 մգ; 50 մգ; 60 մգ; 70 մգ	Լիսդեքսամֆետամին դեղապատիճներ 10 մգ; 20 մգ; 30 մգ; 40 մգ; 50 մգ; 60 մգ; 70 մգ	դեղապատիճ		50-70մգ	-	-
3)	Ֆլուօքսետին (ֆլուօքսետինի հիդրոքլորիդ) դեղապատիճներ 20մգ	Ֆլուօքսետին (ֆլուօքսետինի հիդրոքլորիդ) դեղապատիճներ 20մգ	դեղապատիճ		20-80մգ	-	-
4)	Ֆլուվօքսամին (ֆլուվօքսամինի մալեատ) դեղահատեր թաղանթապատ 50մգ; 100մգ	Ֆլուվօքսամին (ֆլուվօքսամինի մալեատ) դեղահատեր թաղանթապատ 50մգ; 100մգ	հաբ		100- 200 մգ	-	-
5)	Ցիտալոպրամ (ցիտալոպրամի հիդրոքլորիդ) կաթիլներ ներքին ընդունման (լուծույթ) 40մգ/մլ	Ցիտալոպրամ (ցիտալոպրամի հիդրոքլորիդ) կաթիլներ ներքին ընդունման (լուծույթ) 40մգ/մլ	կաթիլ		10-20 մգ	-	-
6)	Էսցիտալոպրամ (էսցիտալոպրամի օքսալատ) դեղահատեր թաղանթապատ 10մգ; 20մգ	Էսցիտալոպրամ (էսցիտալոպրամի օքսալատ) դեղահատեր թաղանթապատ 10մգ; 20մգ	հաբ		10-20մգ	-	-
7)	Սերտրալին (սերտրալինի հիդրոքլորիդ) դեղահատեր թաղանթապատ 50մգ	Սերտրալին (սերտրալինի հիդրոքլորիդ) դեղահատեր թաղանթապատ 50մգ	հաբ		50-200 մգ	-	-
8)	Դուլoքսետին (դուլoքսետինի հիդրոքլորիդ) դեղապատիճներ աղելույծ 30մգ; 60մգ	Դուլoքսետին (դուլoքսետինի հիդրոքլորիդ) դեղապատիճներ աղելույծ 30մգ; 60մգ	դեղապատիճներ		40-60 մգ	-	-
9)	Բուպրոպիոն հիդրոքլորիդ դեղահատեր 75մգ; 300մգ	Բուպրոպիոն հիդրոքլորիդ դեղահատեր 75մգ; 300մգ	հաբ		225-522 մգ	-	-
10)	Տոպիրամատ դեղահատեր թաղանթապատ 25մգ; 100մգ	Տոպիրամատ դեղահատեր թաղանթապատ 25մգ; 100մգ	հաբ		200-400 մգ	-	-
11)	Զոնիսամիդ դեղապատիճ 25 մգ; 50մգ; 100 մգ	Զոնիսամիդ դեղապատիճ 25 մգ; 50մգ; 100 մգ	դեղապատիճներ		100-600 մգ	-	-

8․ Սույն հավելվածի Ձև 4–ում սահմանված

1) Նշանակված դեղի նկատմամբ անհատական անտանելիության դեպքում ավագ բուժաշխատողը իրավասու է նշանակել այլ դեղ:

2) Տրամադրվող քանակների համար նշվում է միջինացված ցուցանիշ, նկատի ունենալով տվյալ դեղի օգտագործման հաճախականությունը։ Հաճախականության հաշվարկման միավորը պետք է լինի 0-ից 1 միջակայքում և հաշվի առնվի նմանատիպ 100 դեպքերում տվյալ դեղի օգտագործման հաճախականությունը։

9․ Բուժական այլ միջոցառումները` փսիխոթերապևտիկ միջամտությունները սահմանվում են Ձև 5–ում (անհրաժեշտության դեպքում անհրաժեշտ է նշել հիվանդության փուլերը)․

Հ/հ	Բժշկական ծառայության տեսակը	Տրամադրման քանակը
		ԱԲ	Բ
1)	Կոգնիտիվ-վարքային հոգեթերապիա	1	1
2)	Ընտանեկան հոգեթերապիա	1	1
3)	Դինամիկ հոգեթերապիա	1	1

10․ Սույն հավելվածի Ձև 5–ում սահմանված տրամադրվող քանակների համար նշվում է միջինացված ցուցանիշ, նկատի ունենալով, թե ինչ հաճախականությամբ է իրականացվում տվյալ բուժական միջոցառումը։ Հաճախականության հաշվարկման միավորը պետք է լինի 0-ից 1 միջակայքում և հաշվի առնի նմանատիպ 100 դեպքերում տվյալ բուժական միջոցառման կիրառման հաճախականությունը։

1. ICD-10, the ICD-10 Classification of Mental and Behavioural Disorders: Diagnostic Criteria for Research (Geneva: World Health Organization, 1993)

2. American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. 5th ed. Arlington, VA: American Psychiatric Association; 2013.

3. Birmingham CL, Treasure J. Medical Management of Eating Disorders. 2nd ed. New York: Cambridge University Press; 2010.

4. Brown TA, Keel PK, Striegel RH. Feeding and eating conditions not elsewhere classified (NEC) in DSM-5. Psych Annals. 2012;42:421.

5. Call CC, Attia E, Walsh BT. Chapter 22: Feeding and eating disorders. In: Sadock BJ, Sadock VA, Ruiz P, eds. Kaplan & Sadock’s Comprehensive Textbook of Psychiatry. 10th ed. Philadelphia, PA: Wolters Kluwer; 2017:2065–2082.

6. Castillo M, Weiselberg E. Bulimia nervosa/purging disorder. Curr Probl Pediatr Adolesc Health Care. 2017;47:85–94.

7. Crow SJ. Pharmacologic treatment of eating disorders. Psychiatr Clin N Am. 2019;42:253–262.

8. “De Young KP, Lavender JM, Wilson GT, Wonderlich SA. Binge eating disorder in DSM-5. Psych Annals. 2012;42:410.

9. Fallon P, Wisniewski L. A system of evidenced-based techniques and collaborative clinical interventions with a chronically ill patient. Int J Eat Disord. 2013;46(5):501–506.

Պաշտոնական հրապարակման օրը՝ 25 հունվարի 2024 թվական: