ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

ՎՃՌԱԲԵԿ ԴԱՏԱՐԱՆ

Վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի վճիռ Քաղաքացիական գործ թիվ 07-2453/2007 թ.	Քաղաքացիական գործ թիվ 3-56(ՎԴ) 2008 թ.
Նախագահող դատավոր՝ Գ. Մատինյան
Դատավորներ՝ Ն. Հովսեփյան                    Լ. Սոսյան

Ո Ր Ո Շ ՈՒ Մ

ՀԱՆՈՒՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

ՀՀ վճռաբեկ դատարանը (այսուհետ՝ Վճռաբեկ դատարան)

	նախագահությամբ	Հ. Մանուկյանի
	մասնակցությամբ դատավորներ	Ա. Մկրտումյանի
		Վ. Աբելյանի
		Ս. Սարգսյանի
		Դ. Ավետիսյանի
		Հ. Ղուկասյանի
		Ս. Օհանյանի

2008 թվականի մարտի 27-ին

դռնբաց դատական նիստում, քննելով Գուրգեն Ասատրյանի վճռաբեկ բողոքը Վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի 09.08.2007 թվականի վճռի դեմ՝ ըստ հայցի Վերգինե Բեգլարյանի և Երջանիկ Բադալյանի ընդդեմ Գուրգեն Ասատրյանի՝ բնակելի տան առուվաճառքի պայմանագիրն անվավեր ճանաչելու, դրա հիման վրա տրված սեփականության իրավունքի գրանցման վկայականն անվավեր ճանաչելու, բնակարանից վտարելու պահանջների մասին և ըստ հայցի Գուրգեն Ասատրյանի ընդդեմ Վերգինե Բեգլարյանի և Երջանիկ Բադալյանի՝ պայմանն իրականացված և պարտավորությունը կատարված ճանաչելու պահանջների մասին,

Պ Ա Ր Զ Ե Ց

1. Գործի դատավարական նախապատմությունը.

Դիմելով դատարան՝ Վերգինե Բեգլարյանը և Երջանիկ Բադալյանր պահանջել են անվավեր ճանաչել նրանց և Գուրգեն Ասատրյանի միջև կնքված բնակելի տան առուվաճառքի թիվ 1849 պայմանագիրը (այսուհետ՝ Պայմանագիր), դրա հիման վրա կատարված իրավունքների պետական գրանցումը, ինչպես նաև Գուրգեն Ասատրյանին վտարել վերոհիշյալ տնից:

Դիմելով դատարան՝ Գուրգեն Ասատրյանը պահանջել է բնակելի տան առուվաճառքի պայմանագրով վճարման ենթակա 7.820 ԱՄՆ դոլարին համարժեք ՀՀ դրամն ընդունել դատարանի դեպոզիտ, վերոհիշյալ պայմանագրով սահմանված պայմանները ճանաչել իրականացված, իսկ գնորդի պարտավորությունը՝ կատարված:

Կոտայքի մարզի առաջին ատյանի դատարանի 29.06.2006 թվականի վճռով Վերգինե Բեգլարյանի և Երջանիկ Բադալյանի հայցը Գուրգեն Ասատրյանին բնակարանից վտարելու մասով կարճվել է, մնացած մասով՝ մերժվել, իսկ Գուրգեն Ասատրյանի հայցը՝ բավարարվել:

Քաղաքացիական վերաքննիչ դատարանի 01.09.2006 թվականի վճռով Վերգինե Բեգլարյանի և Երջանիկ Բադալյանի հայցը մերժվել է, իսկ Գուրգեն Ասատրյանի հայցը՝ բավարարվել:

Վճռաբեկ դատարանի 30.03.2007 թվականի որոշմամբ ՀՀ քաղաքացիական վերաքննիչ դատարանի վճռի՝ Գուրգեն Ասատրյանի հայցը բավարարելու մասը բեկանվել է և ուղարկվել նույն դատարան՝ այլ կազմով նոր քննության: Քաղաքացիական գործի վարույթն ըստ Վերգինե Բեգլարյանի և Երջանիկ Բադալյանի ընդդեմ Գուրգեն Ասատրյանի՝ սեփականության իրավունքի գրանցման վկայականն անվավեր ճանաչելու պահանջի մասին, կարճվել է:

Վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի (այսուհետ՝ Վերաքննիչ դատարան) 09.08.2007 թվականի վճռով Վերգինե Բեգլարյանի և Երջանիկ Բադալյանի հայցը բավարարվել է, վճռվել է վերջիններիս և Գուրգեն Ասատրյանի միջև կնքված բնակելի տան առուվաճառքի թիվ 1849 պայմանագիրը ճանաչել անվավեր, ինչպես նաև Գուրգեն Ասատրյանին վտարել վերոհիշյալ տնից, իսկ Գուրգեն Ասատրյանի հայցը մերժվել է:

Սույն գործով վճռաբեկ բողոք է ներկայացրել Գուրգեն Ասատրյանը:

Վճռաբեկ բողոքի պատասխան չի ներկայացվել:

2. Վճռաբեկ բողոքի հիմքերը, հիմնավորումները և պահանջը.

Սույն վճռաբեկ բողոքը քննվում է հետևյալ հիմքի սահմաններում՝ ներքոհիշյալ հիմնավորմամբ.

Վերաքննիչ դատարանը կիրառել է ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 421-րդ հոդվածը, որը չպետք է կիրառեր, չի կիրառել ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 18-րդ գլխի դրույթները, 303-րդ հոդվածը, 293-րդ հոդվածի 3-րդ մասը, 366-րդ հոդվածի առաջին մասը, որոնք պետք է կիրառեր:

Բողոք բերած անձը նշված պնդումը պատճառաբանում է հետևյալ փաստարկներով.

Վերաքննիչ դատարանի կողմից Պայմանագրի անվավերության հիմքում դրված ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 421-րդ հոդվածը կարգավորում է պարտապանի կետանցի հետ կապված իրավահարաբերությունները և այդ հիմքով չի նախատեսում պայմանագիրն անվավեր ճանաչելու հնարավորություն:

Բացի այդ, գումար վճարելու պարտավորության կետանցի դեպքում Պայմանագրով նախատեսվել է լրացուցիչ պարտավորություն՝ տոկոսների տեսքով:

Պայմանագիրն անվավեր է ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 18-րդ գլխի որևէ հիմքով դատարանի կողմից այն այդպիսին ճանաչելու հիմքով: Մինչդեռ, բողոքարկվող վճռում նշված չէ, թե Պայմանագրի որ դրույթը չի համապատասխանում օրենքի կամ իրավական այլ ակտի պահանջներին:

Հայցվորները խուսափել են պատասխանողի կողմից պայմանագրի կատարումն ընդունելուց: Հետևաբար, պարտապանը կետանցող չի համարվում, քանի դեռ պարտավորությունը չի կարող կատարվել պարտատիրոջ կետանցի պատճառով:

Վերոգրյալի հիման վրա բողոք բերած անձը պահանջել է դատական ակտը վերանայելիս օրինական ուժ տալ Քաղաքացիական վերաքննիչ դատարանի 01.09.2006 թվականի վճռին:

3. Վճռաբեկ բողոքի քննության համար նշանակություն ունեցող փաստերը.

Վճռաբեկ բողոքի քննության համար էական նշանակություն ունի հետևյալ փաստը՝

Բողոք բերած անձը պահանջել է Վերաքննիչ դատարանի 09.08.2007 թվականի վճիռը վերանայելիս օրինական ուժ տալ ՀՀ քաղաքացիական վերաքննիչ դատարանի 01.09.2006 թվականի վճռին:

4. Վճռաբեկ դատարանի պատճառաբանությունները և եզրահանգումները.

Քննելով վճռաբեկ բողոքը նշված հիմքերի սահմաններում` Վճռաբեկ դատարանը գտնում է, որ՝ բողոքն անհիմն է հետևյալ պատճառաբանությամբ.

ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 239-րդ հոդվածի առաջին մասի համաձայն՝ վճռաբեկության կարգով գործի քննության ժամանակ վճռաբեկ դատարանը գործով կայացված դատական ակտը վերանայում է միայն վճռաբեկ բողոքի հիմքերի և հիմնավորումների սահմաններում:

Նույն օրենսգրքի 240-րդ հոդվածի համաձայն՝ գործն ըստ էության լուծող դատական ակտերի վերանայման արդյունքով վճռաբեկ դատարանը`

1) մերժում է վճռաբեկ բողոքը` դատական ակտը թողնելով օրինական ուժի մեջ: Այն դեպքում, երբ վճռաբեկ դատարանը մերժում է վճռաբեկ բողոքը, սակայն դատարանի կայացրած` գործն ըստ էության ճիշտ լուծող դատական ակտը թերի պատճառաբանված, սխալ պատճառաբանված կամ չպատճառաբանված է, ապա վճռաբեկ դատարանը պատճառաբանում է անփոփոխ թողնված դատական ակտը.

2) ամբողջությամբ կամ մասնակիորեն բավարարում է վճռաբեկ բողոքը` համապատասխանաբար ամբողջությամբ կամ մասնակիորեն բեկանելով դատական ակտը: Բեկանված մասով գործն ուղարկվում է համապատասխան ստորադաս դատարան` նոր քննության` սահմանելով նոր քննության ծավալը: Չբեկանված մասով դատական ակտը մնում է օրինական ուժի մեջ.

3) ամբողջությամբ կամ մասնակիորեն բեկանում է դատական ակտը և հաստատում կողմերի հաշտության համաձայնությունը.

4) մասնակիորեն բեկանում և փոփոխում է ստորադաս դատարանի ակտը, եթե ստորադաս դատարանի կողմից հաստատված փաստական հանգամանքները հնարավորություն են տալիս կայացնելու նման ակտ, և եթե դա բխում է արդարադատության արդյունավետության շահերից.

5) ամբողջությամբ կամ մասնակիորեն բեկանում է դատական ակտը և կարճում է գործի վարույթն ամբողջովին կամ դրա մի մասը կամ առանց քննության է թողնում հայցն ամբողջովին կամ դրա մի մասը.

6) վերաքննիչ դատարանի կողմից դատական ակտը փոփոխվելու դեպքերում վճռաբեկ դատարանն ամբողջությամբ կամ մասնակիորեն բեկանում է վերաքննիչ դատարանի դատական ակտը` օրինական ուժ տալով առաջին ատյանի դատարանի դատական ակտին:

Վերոնշյալից հետևում է, որ Վճռաբեկ դատարանը վճռաբեկ բողոքի քննության արդյունքում լիազորված չէ օրինական ուժ տալ իր իսկ կողմից բեկանված Վերաքննիչ դատարանի վճռին:

Հիմք ընդունելով վերոնշյալը՝ Վճռաբեկ դատարանը գտնում է, որ վճռաբեկ բողոքում ներկայացված պահանջի քննությունն անհնարին է:

Ելնելով վերոգրյալից և ղեկավարվելով ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 240-241²-րդ հոդվածներով՝ Վճռաբեկ դատարանը

Ո Ր Ո Շ Ե Ց

1. Վճռաբեկ բողոքը մերժել: Վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի 09.08.2007 թվականի վճիռը թողնել օրինական ուժի մեջ:

2. Սույն որոշումն օրինական ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից, վերջնական է և ենթակա չէ բողոքարկման:

Նախագահող`	Հ. Մանուկյան
Դատավորներ`	Ա. Մկրտումյան
	Վ. Աբելյան
	Ս. Սարգսյան
	Դ. Ավետիսյան
	Հ. Ղուկասյան
	Ս. Օհանյան