ՎԴ/1316/05/11

Վ Ճ Ի Ռ

Հ Ա Ն Ո Ւ Ն  Հ Ա Յ Ա Ս Տ Ա Ն Ի  Հ Ա Ն Ր Ա Պ Ե Տ Ո Ւ Թ Յ Ա Ն

Հայաստանի Հանրապետության վարչական դատարանը.

Նախագահությամբ դատավոր՝	Ա. Դարբինյանի
Քարտուղարությամբ`	Յ. Մալխասյանի
Մասնակցությամբ՝
Հայցվորի ներկայացուցիչ՝	Պ. Խաչատրյանի

Դռնբաց դատական նիստում քննության առնելով վարչական գործն ըստ հայցի Հայաստանի Հանրապետության առողջապահության նախարարության ընդդեմ «Արմֆարմ» ՍՊ ընկերության՝ լիցենզիայի գործողությունը դադարեցնելու պահանջի մասին.

Պ Ա Ր Զ Ե Ց

Դատավարական նախապատմությունը.

Հայաստանի Հանրապետության առողջապահության նախարարությունը (այսուհետ նաև՝ Հայցվոր), դատարան ներկայացրած հայցադիմումով, խնդրել է դադարեցնել «Արմֆարմ» ՍՊ ընկերությանը 24.09.2008 թվականին տրված դեղատնային գործունեության թիվ Կ-XX-001168 լիցենզիայի գործողությունը և ճանաչել ուժը կորցրած։

Դատարանի 12.04.2011 թվականի որոշմամբ հայցադիմումն ընդունվել է վարույթ։

Դատարանի 06.07.2011 թվականի որոշմամբ վարչական գործը նշանակվել է դատաքննության։

Հայցվորի իրավական դիրքորոշումը.

Հայաստանի Հանրապետության առողջապահության նախարարությունը և նրա ներկայացուցիչը, դատարան ներկայացրած հայցադիմումով և դատաքննության ժամանակ, հայտնել են, որ «Արմֆարմ» ՍՊ ընկերությունը դեղատնային գործունեության իրականացման լիցենզիա ստանալու համար 05.09.2008 թվականին համապատասխան հայտ է ներկայացրել և 24.09.2009 թվականին ստացել է դեղատնային գործունեության թիվ Կ-XX-001168 լիցենզիան։

ՀՀ նախագահի վերահսկողական ծառայության կողմից ՀՀ առողջապահության նախարարությանը ներկայացված տվյալների համաձայն՝ ՀՀ նախագահի վերահսկողական ծառայության աշխատանքային խմբի կողմից 2010 թվականի նոյեմբերին ՀՀ առողջապահության նախարարությունում իրականացվող ուսումնասիրության շրջանակներում ստուգվել է «Արմֆարմ» ՍՊ ընկերությանը պատկանող, ք.Երևան Արցախի 4 հասցեում գտնվող դեղատունը, որի արդյունքում հայտնաբերվել են որոշակի անհամապատասխանություններ։ Արդյունքում որոշակի կասկածներ են առաջացել՝ կապված հայտատուի կողմից ներկայացված տվյալների իսկության հետ։

«Վարչարարության հիմունքների և վարչական վարույթի մասին» ՀՀ օրենքի 10-րդ և 15-րդ հոդվածների հիման վրա, ՀՀ առողջապահության նախարարությունը հարցում է կատարել ՀՀ ԿԱ ԱԳԿ ՊԿ Էրեբունու տարածքային ստորաբաժանում՝ ներկայացված անշարժ գույքի օգտագործման իրավունքի գրանցման վկայականի իսկությունը պարզելու նպատակով։

ՀՀ առողջապահության նախարարությունը ՀՀ ԿԱ ԱԳԿ ՊԿ Էրեբունու տարածքային ստորաբաժանման կողմից 23.03.2011 թվականին ստացել է թիվ 1Կ-04/3-536 գրությունը, որով հայտնվել է. «ք.Երևան, Արցախի 4 շենք տարածքի «Նաիրա» ՍՊ ընկերության սեփականությունը հանդիսացող, 91քմ տարածքի նոտարի կողմից 25.07.2008 թվականին վավերացված թիվ 2314 վարձակալության պայմանագրով վարձակալության (օգտագործման) իրավունքով տրամադրվել է «Արմֆարմ» ՍՊ ընկերությանը (սեփականության վկայական թիվ 2595520)։ Ձեր կողմից ներկայացված վկայականի պատճենի և նշված վկայականի բնօրինակի միջև առկա են ներքին փոփոխություններ։...»՝ գրությանը կցելով օգտագործման իրավունքի պետական գրանցման թիվ 2595520 վկայականի իսկական օրինակի պատճենը։

Արդյունքում պարզվել է, որ «Արմֆարմ» ՍՊ ընկերության կողմից ներկայացված տվյալները չեն համապատասխանում կադաստրային գործում առկա տվյալներին։

«Արմֆարմ» ՍՊ ընկերությունը հայտ ներկայացնելիս՝ չի պահպանել «Հայաստանի Հանրապետությունում դեղերի արտադրության դեղատնային գործունեության, բժշկական օգնության և սպասարկման, բժշկական միջին մասնագիտական ու բարձրագույն կրթական ծրագրերի իրականացման լիցենզիայի ձևերը հաստատելու մասին» ՀՀ կառավարության 29.06.2002 թվականի թիվ 867 որոշմամբ հաստատված՝ «Հայաստանի Հանրապետությունում դեղատնային գործունեության իրականացման լիցենզավորման կարգով» սահմանված լիցենզավորման պարտադիր պայմաններն ու պահանջները։

Մասնավորապես՝ դեղատնային տարածքների համար ներկայացված չափերը չեն համապատասխանել վերը նշված կարգի 24-րդ կետի 1-ին ենթակետի պահանջներին։ «Արմֆարմ» ՍՊ ընկերության կողմից լիցենզիա ստանալու համար հայտին կից ներկայացված դեղատան տարածքների և տեխնիկատեխնոլոգիական հագեցվածության տեղեկանքի համաձայն՝ դեղատան փաթեթավորման սենյակը 4քմ է, որն «Արմֆարմ» ՍՊ ընկերության կողմից ներկայացված անշարժ գույքի օգտագործման պետական գրանցման վկայականի պատճենում առկա է, իսկ ՀՀ ԿԱ ԱԳԿ ՊԿ Էրեբունու տարածքային ստորաբաժանման կողմից ներկայացված արխիվային իսկական տարբերակում այն բացակայում է։ Բացի այդ, ամանեղենի մանրէազերծման սենյակը ներկայացվել է 6քմ, իսկական օրինակում 3,2 քմ, պահեստի տարածքը 15քմ է, իսկ իսկական օրինակում՝ 12,9 քմ, շշերի պահպանման սենյակը 6 քմ է, իսկական օրինակում այդ տարածքը բացակայում է, դեղափոշիների սենյակը նշված է 9,5 քմ, իսկ իսկական օրինակում՝ 7,8 քմ։

Մինչդեռ նվազագույն թույլատրելի չափերով դեղատան՝ վերը թվարկված տարածքների առկայության պայմանը լիցենզիա ստանալու համար հանդիսանում է պարտադիր պայման և դրա չպահպանման դեպքում, «Լիցենզավորման մասին» ՀՀ օրենքի 29-րդ հոդվածի առաջին մասի 2-րդ կետի հիմքով, լիցենզիայի տրամադրումը մերժվում է։

«Արմֆարմ» ՍՊ ընկերությունը չի ապահովել օրենսդրությամբ սահմանված պարտադիր պահանջները և պայմանները, լիցենզիա ստանալու համար 05.09.2009 թվականին ներկայացրած հայտում ներկայացրել է ակնհայտ կեղծ և խեղաթյուրված տեղեկություններ և արդյունքում ստացել է դեղատնային գործունեության լիցենզիա։

ՀՀ ԿԱ ԱԳԿ ՊԿ Էրեբունու տարածքային ստորաբաժանման գրությունը ՀՀ առողջապահության նախարարությունում ստացվել է 23.03.2011 թվականին, իսկ հայցադիմումը ելքագրվել է 30.03.2011 թվականին։

Ի հիմնավորումն իր պահանջի՝ դատարանին է ներկայացրել սեփականության (օգտագործման) իրավունքի գրանցման թիվ 2595520 վկայականի թվով երկու պատճենները, ՀՀ ԿԱ ԱԳԿ ՊԿ Էրեբունու տարածքային ստորաբաժանման գրության, թիվ Կ-XX-001168 լիցենզիայի պատճենները և այլ փաստաթղթեր։

Վկայակոչելով «Վարչարարության հիմունքների և վարչական վարույթի մասին» և «Լիցենզավորման մասին» ՀՀ օրենքները՝ խնդրել են հայցը բավարարել։

Պատասխանողի իրավական դիրքորոշումը.

Դատական նիստերի ժամանակի և վայրի մասին պատշաճ ծանուցված Պատասխանողը չի ներկայացել դատական նիստերին և հայցադիմումի պատասխան չի ներկայացրել։

Ղեկավարվելով ՀՀ վարչական դատավարության օրենսգրքի 95-րդ հոդվածի երկրորդ մասով, դատարանը որոշեց գործը քննել պատասխանողի բացակայությամբ։

Գործի փաստերը.

Սույն գործի լուծման համար էական նշանակություն ունեն հետևյալ փաստերը՝

1) Սեփականության (օգտագործման) իրավունքի գրանցման թիվ 2595520 վկայականի թվով երկու պատճենների համաձայն՝ նույն համարի շենքի հատակագիծը մասում առկա են տարբերություններ։

2) «Արմֆարմ» ՍՊ ընկերության կողմից կազմված՝ դեղատան տարածքների և տեխնիկատեխնոլոգիական հագեցվածության մասին տեղեկանքի համաձայն՝ տարածքն ունի թվով 11 սենյակ. առևտրի սրահ, սպասասրահ` 18 քմ, դեղատոմսերի ընդունման և պատրաստված դեղերի բացթողման բաժին` 7 քմ, ասիստենտական սենյակ` 8,5 քմ, փաթեթավորման սենյակ` լվացարանով` 4 քմ, ամանեղենի մանրէազերծման սենյակ` 6 քմ, պահեստ` 15 քմ, շշերի պահպանման սենյակ` 6 քմ, դեղափոշիների պահպանման սենյակ` 9,5 քմ, գրասենյակ, հանգստի սենյակ` 8 քմ, տնտեսական ապրանքների պահպանման սենյակ` 1,8 քմ, սանհանգույց` լվացարանով` 2,7 քմ։

3) ՀՀ առողջապահության նախարարության կողմից 24.09.2008 թվականին տրված թիվ Կ-XX-001168 լիցենզիայի համաձայն՝ «Արմֆարմ» ՍՊ ընկերությանը տրամադրվել է առանց ստերիլ դեղերի պատրաստման դեղատնային գործունեության լիցենզիա։

4) ՀՀ ԿԱ ԱԳԿ ՊԿ Էրեբունու տարածքային ստորաբաժանման 09.02.2011 թվականի թիվ 1Կ-04/3-536 գրության համաձայն՝ «Նաիրա» ՍՊ ընկերության սեփականությունը հանդիսացող, Երևան քաղաքի Արցախի 4 շենքի՝ 91 քմ տարածքի վերաբերյալ 25.07.2008 թվականի թիվ 2314 վարձակալության պայմանագրով վարձակալության (օգտագործման) իրավունքով տրամադրվել է «Արմֆարմ» ՍՊ ընկերությանը (սեփականության վկայական թիվ 2595520)։ ՀՀ առողջապահության նախարարության կողմից ներկայացված վկայականի պատճենի և նշված բնօրինակի միջև առկա են ներքին փոփոխություններ։

5) Թիվ RR042244763AM ծրարի համաձայն՝ թիվ ՀՔ/11/2717-11 հայցադիմումը ՀՀ վարչական դատարանին ուղարկելու համար փոստային բաժանմունք է ներկայացվել 07.04.2011 թվականին։

Իրավական վերլուծությունը.

Դատարանը` լսելով Հայցվորի ներկայացուցչին, գործում եղած ապացույցների բազմակողմանի, լրիվ և օբյեկտիվ հետազոտության արդյունքում, գտնում է, որ հայցը ենթակա է բավարարման՝ հետևյալ պատճառաբանությամբ.

Հայաստանի Հանրապետության վարչական դատավարության օրենսգրքի 3-րդ հոդվածի երկրորդ մասի 2-րդ կետի համաձայն՝ վարչական դատարան կարող են դիմել նաև վարչական մարմինները կամ պաշտոնատար անձինք՝ ֆիզիկական կամ իրավաբանական անձանց որոշակի իրավունքներից զրկելու կամ նրանց վրա որոշակի պարտականություններ դնելու պահանջով, եթե օրենքով դա վերապահված է դատարանին։

«Լիցենզավորման մասին» ՀՀ օրենքի 37-րդ հոդվածի առաջին մասի 1-ին կետի համաձայն՝ լիցենզիայի գործողությունը կարող է դադարեցվել լիցենզիա ստանալու համար ներկայացված փաստաթղթերում լիցենզիան տալու համար էական նշանակություն ունեցող կեղծ կամ խեղաթյուրված տեղեկատվություն հայտնաբերելու դեպքում։

Նույն հոդվածի հինգերորդ մասի համաձայն՝ սույն հոդվածի առաջին մասի 1-ին, 3-րդ, 4-րդ, 5-րդ, 6-րդ և 9-րդ կետերով նախատեսված հիմքերով լիցենզիայի գործողությունը դադարեցվում է դատական կարգով՝ լիցենզավորող մարմնի դիմումի համաձայն։

««Լիցենզավորման մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի կիրարկումն ապահովելու մասին» ՀՀ կառավարության 24.09.2001 թվականի թիվ 895 որոշման առաջին կետի «գ» ենթակետի համաձայն՝ դեղատնային գործունեության լիցենզավորող մարմին է հանդիսանում ՀՀ առողջապահության նախարարությունը։

Նույն օրենքի 5-րդ հոդվածի համաձայն՝ գործունեության առանձին տեսակներով զբաղվելու լիցենզավորման նպատակներն են`

1) սպառողների իրավունքների պաշտպանությունը.

2) զարգացող շուկայական հարաբերությունների կարգավորմանը նպաստելը.

3) ապրանքների և ծառայությունների որակի բարձրացումը.

4) անձանց կյանքին, առողջությանը, գույքին, պետության և հասարակության շահերին, բնության, մշակութային ժառանգության պահպանությանն առավել վտանգի սպառնալիքով հղի գործունեության տեսակներով զբաղվողների նկատմամբ հսկողության իրականացումը։

Նույն օրենքի 15-րդ հոդվածի առաջին մասի համաձայն՝ եթե լիցենզավորման ենթակա գործունեության առանձին տեսակների իրականացման համար պահանջվում է հատուկ տեխնիկական պայմանների առկայություն, ապա լիցենզավորման ենթակա նման գործունեությամբ զբաղվելու համար կարող են սահմանվել կոնկրետ տեխնիկական պահանջներ և պայմաններ։ Իսկ նույն հոդվածի երկրորդ մասը սահմանում է, որ լիցենզավորման ենթակա գործունեության տեսակին վերաբերող տեխնիկական պահանջները և պայմանները սահմանվում են օրենքով կամ իրավական այլ ակտերով։

«Հայաստանի Հանրապետությունում դեղերի արտադրության, դեղատնային գործունեության, բժշկական օգնության և սպասարկման, բժշկական միջին մասնագիտական ու բարձրագույն կրթական ծրագրերի իրականացման լիցենզավորման կարգերը և նշված գործունեությունների իրականացման լիցենզիայի ձևերը հաստատելու մասին» ՀՀ կառավարության 29.06.2002 թվականի թիվ 867 որոշմամբ հաստատված Հայաստանի Հանրապետությունում դեղատնային գործունեության իրականացման լիցենզավորման կարգի 7-րդ կետի 4-րդ ենթակետի համաձայն՝ հայտատուն դեղատնային գործունեության լիցենզավորման համար օրենքի համաձայն՝ ներկայացնում է լիցենզավորվող գործունեության տեսակի տարածքի համապատասխան իրավունքի պետական գրանցման վկայականի պատճենը։

Նույն կարգի 8-րդ կետի 1-ին ենթակետի համաձայն՝ բացի նշված փաստաթղթերից` հայտատուն ներկայացնում է նաև տեղեկանք` համաձայն N 5 ձևի, դեղատան կամ դեղատնային կրպակի տարածքների և տեխնիկատեխնոլոգիական հագեցվածության մասին, որի պահանջները սահմանված են սույն կարգի 2-րդ գլխում։

Նույն կարգի 24-րդ կետի համաձայն՝ Հայաստանի Հանրապետությունում դեղատների և դեղատնային կրպակների տարածքների հետևյալ թույլատրելի նվազագույն չափերն են`

1) դեղատուն`

ա. առևտրի սրահ, սպասասրահ` 18 քառ. մետր,

բ. դեղերի ստերիլիզացման սենյակ` 10 քառ. մետր,

գ. դեղատոմսերի ընդունման և պատրաստված դեղերի բացթողման բաժին` 7 քառ. մետր,

դ. ասիստենտական սենյակ` 8 քառ. մետր,

ե. փաթեթավորման սենյակ` լվացարանով` 4 քառ. մետր,

զ. ստերիլ դեղերի պատրաստման սենյակ` 10 քառ. մետր,

է. ամանեղենի մանրէազերծման սենյակ` 6 քառ. մետր,

ը. պահեստ` 15 քառ. մետր,

թ. շշերի պահպանման սենյակ` 6 քառ. մետր,

ժ. դեղափոշիների պահպանման սենյակ` 8 քառ. մետր,

ժա. գրասենյակ, հանգստի սենյակ` 8 քառ. մետր,

ժբ. տնտեսական ապրանքների պահպանման սենյակ` 2 քառ. մետր,

ժգ. սանհանգույց` լվացարանով` 2 քառ. մետր.

2) եթե հայտատուն լիցենզիա ստանալու մասին հայտում նշում է, որ չի պատրաստելու ստերիլ դեղեր, ապա նշված տարածքներից հանվում են դեղերի ստերիլիզացման և ստերիլ դեղերի պատրաստման սենյակների համար նախատեսված տարածքները։

Վերոգրյալ իրավանորմերի վերլուծությունից բխում է, որ դեղատների համապատասխան տարածքների առկայությունը՝ դրանց թույլատրելի նվազագույն չափերով, էական նշանակություն ունեն դեղատնային գործունեության լիցենզիա տալու համար։

Վերը նշված հոդվածների վերլուծությունից բխում է, որ «Լիցենզավորման մասին» ՀՀ օրենքի 37-րդ հոդվածի առաջին մասի 1-ին կետի հիմքով լիցենզիայի գործողության դադարեցման վեճի ճիշտ լուծման համար անհրաժեշտ է պարզել, թե արդյոք լիցենզիա ստանալու համար ներկայացված փաստաթղթերում առկա է կեղծ կամ խեղաթյուրված տեղեկատվություն և կեղծ կամ խեղաթյուրված տեղեկատվությունն էական նշանակություն ունեցել է լիցենզիան տալու համար, թե ոչ։

Գործի քննությամբ, մասնավորապես՝ ՀՀ առողջապահության նախարարության կողմից 24.09.2008 թվականին տրված թիվ Կ-XX-001168 լիցենզիայով հիմնավորվել է, որ «Արմֆարմ» ՍՊ ընկերությանը տրամադրվել է առանց ստերիլ դեղերի պատրաստման դեղատնային գործունեության լիցենզիա։

Դատաքննությամբ հետազոտված ապացույցներով հիմնավորվել է նաև, որ դեղատնային գործունեության լիցենզիա ստանալու համար «Արմֆարմ» ՍՊ ընկերությունը ներկայացրել է սեփականության (օգտագործման) իրավունքի գրանցման թիվ 2595520 վկայականի պատճենը և «Արմֆարմ» ՍՊ ընկերության կողմից կազմված՝ դեղատան տարածքների և տեխնիկատեխնոլոգիական հագեցվածության մասին տեղեկանքը, որոնցում նշված են եղել դեղատների և դեղատնային կրպակների տարածքների նվազագույն չափերին համապատասխանող տարածքների առկայության մասին։

ՀՀ ԿԱ ԱԳԿ ՊԿ Էրեբունու տարածքային ստորաբաժանման 09.02.2011 թվականի թիվ 1Կ-04/3-536 գրությամբ, ինչպես նաև դատարանին ներկայացված՝ սեփականության (օգտագործման) իրավունքի գրանցման թիվ 2595520 վկայականի թվով երկու պատճենների ուսումնասիրությամբ հիմնավորվել է, որ ՀՀ առողջապահության նախարարությանը ներկայացված սեփականության (օգտագործման) իրավունքի գրանցման վկայականի պատճենի և կադաստրային գործում առկա վկայականի պատճենի (այսուհետ նաև՝ իսկական օրինակ) միջև առկա են տարբերություններ՝ ներքին փոփոխություններ, որոնք էական նշանակություն ունեն դեղատնային գործունեության լիցենզիա տալու համար, մասնավորապես՝ Պատասխանողի կողմից լիցենզիա ստանալու համար ներկայացված սեփականության (օգտագործման) իրավունքի գրանցման վկայականում և տեղեկանքում նշված է՝ դեղատան փաթեթավորման սենյակը 4քմ է, որը ՀՀ ԿԱ ԱԳԿ ՊԿ Էրեբունու տարածքային ստորաբաժանման կողմից ներկայացված վկայականում բացակայում է, ամանեղենի մանրէազերծման սենյակը ներկայացվել է 6քմ, իսկական օրինակում 3,2 քմ, պահեստի տարածքը 15քմ է, իսկ իսկական օրինակում՝ 12,9 քմ, շշերի պահպանման սենյակը 6 քմ է, իսկական օրինակում այդ տարածքը բացակայում է, դեղափոշիների սենյակը նշված է 9,5 քմ, իսկ իսկական օրինակում՝ 7,8 քմ։

Այսինքն, Պատասխանողի կողմից Հայաստանի Հանրապետության առողջապահության նախարարություն ներկայացված սեփականության (օգտագործման) իրավունքի վկայականի պատճենում որոշ սենյակների միջնապատեր առկա չեն, իսկ որոշ սենյակներ բաժանված են միջնապատերով, փոփոխված են շինությունում առկա սենյակների ձևերն ու մակերեսները և այլն։

ՀՀ կառավարության 22.10.1997 թվականի թիվ 466 որոշման երկրորդ կետի համաձայն՝ անշարժ գույքի սեփականության (օգտագործման) իրավունքի, անշարժ գույքի գրավի, հիփոթեքի իրավունքի, անշարժ գույքի վարձակալության իրավունքի գրանցման վկայականների պատճենները պահվում են Հայաստանի Հանրապետության անշարժ գույքի կադաստրի պետական կոմիտեում։

Նույն որոշմամբ հաստատված՝ «Անշարժ գույքի սեփականության (օգտագործման) իրավունքի գրանցման վկայականի» թիվ 2 ձևի համաձայն՝ սույն վկայականը կազմված է երկու օրինակից, մեկը տրվում է սեփականատիրոջը (օգտագործողին), մյուսը՝ պահվում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարությանն առընթեր անշարժ գույքի կադաստրի պետական կոմիտեի աշխատակազմի տարածքային ստորաբաժանումում։

«Գույքի նկատմամբ իրավունքների պետական գրանցման մասին» ՀՀ օրենքի 48-րդ հոդվածի համաձայն՝ գույքի և դրա նկատմամբ գրանցված իրավունքներ և սահմանափակումներ հաստատող փաստաթղթերը պահվում են անժամկետ` փաստաթղթային ձևով և համակարգչային սկավառակների վրա։ Փաստաթղթերը փչացնելու, ոչնչացնելու, հափշտակելու, կորցնելու, թաքցնելու, անփույթ պահպանելու, ինչպես նաև դրանցում պարունակվող պետական, ծառայողական և առևտրային գաղտնիք կամ հրապարակման ոչ ենթակա տեղեկություններ հրապարակելու դեպքում անշարժ գույքի պետական ռեգիստրի պաշտոնատար անձինք կրում են պատասխանատվություն` Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված կարգով։

Վերը նշված իրավանորմերով նախատեսվում է սեփականության (օգտագործման) իրավունքի գրանցման վկայականի օրինակը Հայաստանի Հանրապետության անշարժ գույքի կադաստրի պետական կոմիտեում պահելու կարգը և դրանք պատշաճ պահպանելու՝ պետական մարմնի պարտականությունը, ուստի դատարանը գտնում է, որ սեփականության իրավունքի գրանցման վկայաններում առկա տեղեկությունների տարբերության հարցը գնահատելիս նախապատվությունը պետք է տրվի Հայաստանի Հանրապետության անշարժ գույքի կադաստրի պետական կոմիտեում պահվող օրինակին։

Վերոգրյալ փաստական հանգամանքների համադրմամբ դատարանը գալիս է այն եզրահանգման, որ «Արմֆարմ» ՍՊ ընկերության կողմից ՀՀ առողջապահության նախարարություն ներկայացված սեփականության (օգտագործման) իրավունքի պետական գրանցման թիվ 2595520 վկայականի՝ շենքի հատակագիծը մասում առկա տեղեկատվությունը և դեղատան տարածքների և տեխնիկատեխնոլոգիական հագեցվածության մասին տեղեկանքում առկա՝ տարածքների հագեցվածության մասին տեղեկատվությունը չի համապատասխանել նշված տարածքի սեփականության (օգտագործման) իրավունքի գրանցման վկայականի կադաստրային գործում առկա օրինակին, այսինքն՝ ներկայացված է եղել խեղաթյուրված տեղեկատվություն, որն էական նշանակություն է ունեցել դեղատնային գործունեության իրականացման լիցենզիան տալու համար։

Հայաստանի Հանրապետության վարչական դատավարության օրենսգրքի 27-րդ հոդվածի չորրորդ մասի համաձայն՝ ապացուցման կարիք չունեն այն փաստերը, որոնք հակառակ կողմը չի վիճարկում, բացառությամբ այն դեպքի, երբ դատարանը գտնում է, որ դրանց ապացուցումն անհրաժեշտ է։ Նույն օրենսգրքի 83-րդ հոդվածի 8-րդ մասի համաձայն՝ պատասխան չներկայացնելը դատարանը կարող է գնահատել որպես պատասխանողի կողմից հայցվորի վկայակոչած փաստերի ընդունում։

Այսպիսով, վերը նշված իրավական և փաստական հիմնավորումներով, ինչպես նաև ՀՀ վարչական դատավարության օրենսգրքի 83-րդ հոդվածով նախատեսված՝ Պատասխանողի կողմից հայցադիմումի պատասխան ներկայացնելու պարտականությունը չկատարելը գնահատելով որպես պատասխանողի կողմից հայցվորի վկայակոչած փաստերի ընդունում՝ դատարանը գտնում է, որ Հայաստանի Հանրապետության առողջապահության նախարարության հայցն ընդդեմ «Արմֆարմ» ՍՊ ընկերության՝ լիցենզիան դադարեցնելու պահանջի մասին, ենթակա է բավարարման։

Հայաստանի Հանրապետության վարչական դատավարության օրենսգրքի 55-րդ հոդվածի համաձայն՝ դատական ծախսերը կազմված են պետական տուրքից և գործի քննության հետ կապված այլ ծախսերից։

Նույն օրենսգրքի 59-րդ հոդվածի առաջին մասը սահմանում է, որ կողմը, որի դեմ կայացվել է վճիռ, կամ որի բողոքը մերժվել է, կրում է Հայաստանի Հանրապետության դատական դեպարտամենտի կողմից վկաներին և փորձագետներին վճարված գումարների հատուցման պարտականությունը, ինչպես նաև մյուս կողմի կրած դատական ծախսերի հատուցման պարտականությունը այն ծավալով, ինչ ծավալով դրանք անհրաժեշտ են եղել դատական պաշտպանության իրավունքի արդյունավետ իրականացման համար։

Նկատի ունենալով, որ Հայաստանի Հանրապետության առողջապահության նախարարության հայցը ենթակա է բավարարման, իսկ վերջինս վճարել է պետական տուրքի գումարը, ուստի դատարանը գտնում է, որ «Արմֆարմ» ՍՊ ընկերությունից հօգուտ Հայաստանի Հանրապետության ենթակա է բռնագանձման նաև հայցվորի կողմից նախապես վճարված պետական տուրքի գումարը։

Ելնելով վերոգրյալից և ղեկավարվելով Հայաստանի Հանրապետության վարչական դատավարության օրենսգրքի 59-րդ, 112-115-րդ հոդվածներով, Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 130-132-րդ հոդվածներով՝ դատարանը

Վ Ճ Ռ Ե Ց

Հայաստանի Հանրապետության առողջապահության նախարարության հայցը բավարարել։

Հայաստանի Հանրապետության առողջապահության նախարարության կողմից «Արմֆարմ» ՍՊ ընկերությանը 24.09.2008 թվականին տրված առանց ստերիլ դեղերի պատրաստման դեղատնային գործունեության թիվ Կ-XX-001168 լիցենզիայի գործողությունը դադարեցնել՝ ճանաչել ուժը կորցրած։

«Արմֆարմ» ՍՊ ընկերությունից հօգուտ Հայաստանի Հանրապետության բռնագանձել 4.000 ՀՀ դրամ՝ որպես նախապես վճարված պետական տուրքի գումար։

Վճիռը կամովին չկատարելու դեպքում այն կկատարվի դատական ակտերի հարկադիր կատարման ծառայության միջոցով` պարտապանի հաշվին։

Վճիռը կարող է բողոքարկվել Հայաստանի Հանրապետության վերաքննիչ վարչական դատարան՝ հրապարակման պահից մեկ ամսվա ընթացքում։

ԴԱՏԱՎՈՐ

Ա. ԴԱՐԲԻՆՅԱՆ