ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

ՎՃՌԱԲԵԿ ԴԱՏԱՐԱՆ

ՀՀ տնտեսական դատարանի վճիռ Քաղաքացիական գործ թիվ Տ-2318/2007 թ.	Քաղաքացիական գործ թիվ 3-1794(ՏԴ) 2007 թ.
Նախագահող դատավոր՝ Ա. Բարսեղյան

Ո Ր Ո Շ ՈՒ Մ

ՀԱՆՈՒՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

ՀՀ վճռաբեկ դատարանի քաղաքացիական պալատը (այսուհետ՝ Վճռաբեկ դատարան)

	նախագահությամբ`	Ա. Մկրտումյանի
	մասնակցությամբ դատավորներ`	Ս. Սարգսյանի
		Վ. Աբելյանի
		Ս. Անտոնյանի
		Ս. Գյուրջյանի
		Է. Հայրիյանի

2007 թվականի դեկտեմբերի 25-ին

դռնբաց դատական նիստում, քննելով ՀՀ կառավարությանն առընթեր հարկային պետական ծառայության (այսուհետ՝ Ծառայություն) վճռաբեկ բողոքը ՀՀ տնտեսական դատարանի 05.10.2007 թվականի թիվ Տ-2318 վճռի դեմ՝ ըստ «Գագիկ-Բաբիկ» ՍՊԸ-ի (այսուհետ՝ Ընկերություն) դիմումի ընդդեմ Ծառայության՝ 31.05.2007 թվականի ստուգման թիվ 1026730 ակտն անվավեր ճանաչելու պահանջի մասին,

Պ Ա Ր Զ Ե Ց

1. Գործի դատավարական նախապատմությունը.

Դիմելով դատարան՝ Ընկերությունը պահանջել է անվավեր ճանաչել Ծառայության 31.05.2007 թվականի թիվ 1026730 ստուգման ակտը:

ՀՀ տնտեսական դատարանի (այսուհետ՝ Դատարան) 05.10.2007 թվականի վճռով դիմումը բավարարվել է:

Սույն գործով վճռաբեկ բողոք է ներկայացրել Ծառայությունը:

Վճռաբեկ բողոքին պատասխան չի ներկայացվել:

2. Վճռաբեկ բողոքի հիմքերը, փաստարկները և պահանջը.

Սույն վճռաբեկ բողոքը քննվում է հետևյալ հիմքի սահմաններում ներքոհիշյալ հիմնավորումներով.

Դատարանը չի կիրառել «Պարզեցված հարկի մասին» ՀՀ օրենքի 6-րդ հոդվածի 1-ին և 2-րդ կետերը, «Իրավաբանական անձանց պետական գրանցման մասին» ՀՀ օրենքի 14-րդ հոդվածի 7-րդ կետը, որոնք պետք է կիրառեր, սխալ է մեկնաբանել «Շահութահարկի մասին» ՀՀ օրենքի 46-րդ հոդվածի 1-ին կետի, «Ավելացված արժեքի հարկի մասին» ՀՀ օրենքի 32-րդ հոդվածի 1-ին մասի, «Պարզեցված հարկի մասին» ՀՀ օրենքի 4-րդ հոդվածի պահանջները:

Բողոք բերած անձը նշված պնդումը պատճառաբանում է հետևյալ փաստարկներով.

«Պարզեցված հարկի մասին» ՀՀ օրենքի 6-րդ հոդվածի 2-րդ մասի համաձայն՝ նույն հոդվածի 1-ին կետի «ա», «բ» և «գ» ենթակետերում նշված դեպքերում պարզեցված հարկ վճարողը դադարում է համարվել այդպիսին նշված ենթակետերով սահմանված փաստը տեղի ունենալու եռամսյակի հաջորդող ամսվա 1-ից, իսկ «դ», «ե», «զ», «է», «ը» և «թ» ենթակետերում նշված դեպքերում՝ դրանցում նշված փաստը տեղի ունենալու պահից: Ընկերությունը 02.05.2006 թվականից դադարել է համարվել պարզեցված հարկ վճարող, քանի որ նրա կանոնադրական կապիտալի 100 տոկոս բաժնեմասի սեփականատեր՝ անհատ ձեռնարկատեր Գագիկ Մուրադյանը, 02.05.2006 թվականի դրությամբ չի դադարել պարզեցված հարկ վճարող համարվել: Որպես անհատ ձեռնարկատեր նրա գործունեության մեջ առկա չեն «Պարզեցված հարկի մասին» ՀՀ օրենքի 6-րդ հոդվածի 1-ին կետի պայմաններից որևէ մեկը: Անհատ ձեռնարկատեր Գագիկ Մուրադյանը 02.05.2006 թվականին պետական ռեգիստրի վկայականն ի պահ է հանձնել Արտաշատի հարկային տեսչությանը, սակայն դրանով չի դադարել պարզեցված հարկ վճարող համարվել, քանի որ «Իրավաբանական անձանց պետական գրանցման մասին» ՀՀ օրենքի 14-րդ հոդվածի 7-րդ կետի համաձայն՝ իրավաբանական անձը համարվում է լուծարված, իսկ նրա գոյությունը՝ դադարած (այդ թվում՝ անհատ ձեռնարկատիրոջ գործունեությունը դադարած) պետական գրանցման պահից, ինչի մասին տրվում է տեղեկանք: Անհատ ձեռնարկատեր Գագիկ Մուրադյանի գործունեությունը վիճելի ստուգման ակտը կազմելու պահին դադարած չի եղել:

«Շահութահարկի մասին» ՀՀ օրենքի 46-րդ հոդված 1-ին կետը, «Ավելացված արժեքի հարկի մասին» ՀՀ օրենքի 32-րդ հոդվածի 1-ին մասը, «Պարզեցված հարկի մասին» ՀՀ օրենքի 4-րդ հոդվածը սխալ մեկնաբանելու վերաբերյալ բողոք բերած անձը որևէ պատճառաբանություն չի ներկայացրել:

Վերոգրյալի հիման վրա բողոք բերած անձը խնդրել է բեկանել Դատարանի 05.10.2007 թվականի վճիռը և գործն ուղարկել նոր քննության:

3. Վճռաբեկ բողոքի քննության համար նշանակություն ունեցող փաստերը.

Վճռաբեկ բողոքի քննության համար էական նշանակություն ունեն հետևյալ փաստերը՝

1) Անհատ ձեռնարկատեր Գագիկ Մուրադյանը հանդիսացել է պարզեցված հարկ վճարող և 02.05.2006 թվականից դադարեցրել է տնտեսական գործունեությունը, ինչի մասին համապատասխան դիմումով հայտնել է Ծառայությանը՝ դիմումին կցելով անհատ ձեռնարկատիրոջ գրանցման վկայականը:

2) Ա/Ձ Գագիկ Մուրադյանը գրավոր դիմում չի ներկայացրել իր հաշվառման վայրի հարկային մարմին՝ ընդհանուր կարգով հարկման, հաշվառման և հաշվետվությունների համակարգի անցնելու վերաբերյալ:

3) Ստուգման պահին Ա/Ձ Գագիկ Մուրադյանի գործունեության դադարման վերաբերյալ պետական գրանցում առկա չի եղել:

4) Ընկերությունը հիմնադրվել է 02.05.2006 թվականին, որի տնօրենն է Գագիկ Մուրադյանը:

5) Ընկերությունը 02.05.2006 թվականին Ծառայությանն է ներկայացրել պարզեցված հարկ վճարող համարվելու վերաբերյալ հայտարարագիր:

6) Ծառայության 31.05.2007 թվականի թիվ 1026730 ստուգման ակտով արձանագրվել է, որ Ընկերության 100% բաժնեմասի մասնակից Գ.Մուրադյանը միաժամանակ հանդիսացել է նաև պարզեցված հարկ վճարող անհատ ձեռնարկատեր: Ա/Ձ Գ.Մուրադյանը 23.01.2006 թվականին Ծառայությանը հայտարարություն է ներկայացրել պարզեցված հարկ վճարող համարվելու համար, իսկ 02.05.2006 թվականին ներկայացվել է հայտարարագիր Ընկերությանը պարզեցված հարկ վճարող համարելու համար: Ակտով արձանագրվել են «Շահութահարկի մասին» ՀՀ օրենքի 46-րդ հոդվածի, «Ավելացված արժեքի հարկի մասին» ՀՀ օրենքի 32-րդ հոդվածի խախտումներ:

4. Վճռաբեկ դատարանի պատճառաբանությունները և եզրահանգումը.

Քննելով վճռաբեկ բողոքը նշված հիմքի սահմաններում` Վճռաբեկ դատարանը գտնում է, որ բողոքի հիմքը հիմնավոր է մասնակիորեն հետևյալ պատճառաբանությամբ.

«Պարզեցված հարկի մասին» ՀՀ օրենքի 6-րդ հոդվածի համաձայն՝ պարզեցված հարկ վճարողը դադարում է համարվել այդպիսին, եթե նա՝

ա) գրավոր դիմում է ներկայացրել իր հաշվառման վայրի հարկային մարմին՝ ընդհանուր կարգով հարկման, հաշվառման և հաշվետվությունների համակարգի անցնելու վերաբերյալ.

բ) պարզեցված հարկ վճարող համարվելու ժամանակաշրջանում թույլ է տվել ակցիզային հարկով հարկման ենթակա ապրանքների դրոշմավորման կարգին վերաբերող՝ Վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ ՀՀ oրենսգրքի 170.7-րդ, 170.8-րդ, 170.9-րդ կամ 170.12-րդ հոդվածների մեկից ավելի խախտման դեպքեր.

գ) գերազանցում է նույն oրենքի 4-րդ հոդվածի 3-րդ կետի «դ» ենթակետում նշված՝ ժամկետանց հարկային պարտավորությունների սահմանաչափը.

դ) իրականացնում է նույն oրենքի 4-րդ հոդվածի 3-րդ կետի «բ» կամ «ե» ենթակետերով նախատեսված գործունեություն (բացառությամբ խորհրդատվական ծառայություններ մատուցող նոտարների).

ե) եռամսյակի ընթացքում իր կողմից Հայաստանի Հանրապետություն «ազատ շրջանառության համար» մաքսային ռեժիմով ներմուծված այնպիսի ապրանքների ներմուծման ծավալը, որոնց համար ավելացված արժեքի հարկը վճարված չի եղել ներմուծման պահին՝ գերազանցում է 250 հազար դրամը.

զ) հանդիսանում է համատեղ գործունեության պայմանագրի կողմ.

է) տվյալ տարվա սկզբից ունեցել է 50,0 մլն դրամից ավելի իրացման շրջանառություն (բացառությամբ նոտարների).

ը) տվյալ տարվա որևէ պահին նույն oրենքի 8-րդ հոդվածի 1-ին մասի «ա» ենթակետով սահմանված գործունեության մասով ունեցել է 15.0 մլն դրամը գերազանցող՝ իրեն պատկանող ապրանքային մնացորդ (հաշվարկված ձեռքբերման և վաճառքի գների առավելագույնով).

թ) իրականացնում է լիցենզավորման ենթակա այնպիսի գործունեություն կամ ստացել է լիցենզիա, որի գործունեության լիցենզիայի համար պետական տուրքի տարեկան գումարը գերազանցում է 1.0 մլն դրամը:

«Իրավաբանական անձանց պետական գրանցման մասին» ՀՀ օրենքի 14-րդ հոդվածի 7-րդ կետի համաձայն՝ իրավաբանական անձը համարվում է լուծարված, իսկ նրա գոյությունը՝ դադարած (այդ թվում՝ անհատ ձեռնարկատիրոջ գործունեությունը դադարած), պետական գրանցման պահից, ինչի մասին տրվում է տեղեկանք:

«Պարզեցված հարկի մասին» ՀՀ օրենքի 4-րդ հոդվածի 3-րդ կետի «թ» ենթակետի համաձայն՝ պարզեցված հարկ վճարողներ չեն կարող համարվել այն առևտրային կազմակերպությունները, որոնց կանոնադրական կապիտալի 50% և ավելի փայաբաժինը (բաժնետոմսը, բաժնեմասը) պատկանում է պարզեցված հարկ վճարողին կամ որոնց կանոնադրական կապիտալի 50% և ավելի փայաբաժինը (բաժնետոմսը, բաժնեմասը) պատկանում է այն անձին, որին միաժամանակ պատկանում է պարզեցված հարկ վճարող առևտրային այլ կազմակերպության կանոնադրական կապիտալի 50% և ավելի փայաբաժինը (բաժնետոմսը, բաժնեմասը):

ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 51-րդ հոդվածի համաձայն՝ գործի հանգամանքները, որոնք oրենքի կամ այլ իրավական ակտերի համաձայն պետք է հաստատվեն միայն որոշակի ապացույցներով, չեն կարող հաստատվել այլ ապացույցներով:

Սույն գործի փաստերի համաձայն՝ անհատ ձեռնարկատեր Գագիկ Մուրադյանը հանդիսացել է պարզեցված հարկ վճարող և 02.05.2006 թվականից դադարեցրել է տնտեսական գործունեությունը, ինչի մասին համապատասխան դիմումով հայտնել է Ծառայությանը՝ դիմումին կցելով անհատ ձեռնարկատիրոջ գրանցման վկայականը: Ընկերությունում իրականացված ստուգման պահին Ա/Ձ Գագիկ Մուրադյանի գործունեության դադարման վերաբերյալ պետական գրանցում առկա չի եղել:

Նշված փաստերի առկայության պայմաններում Վճռաբեկ դատարանը գտնում է, որ Ա/Ձ Գագիկ Մուրադյանը վիճելի ժամանակահատվածում շարունակել է համարվել պարզեցված հարկ վճարող: Հետևաբար, Ընկերությունը «Պարզեցված հարկի մասին» ՀՀ օրենքի 4-րդ հոդվածի 3-րդ մասի «թ» ենթակետի համաձայն՝ պարզեցված հարկ վճարող չի կարող համարվել:

Նշված պատճառաբանությամբ Վճռաբեկ դատարանը սույն բողոքի «Պարզեցված հարկի մասին» ՀՀ օրենքի 6-րդ հոդվածի 1-ին և 2-րդ կետերի, «Իրավաբանական անձանց պետական գրանցման մասին» ՀՀ օրենքի 14-րդ հոդվածի 7-րդ կետի կիրառման ենթակա լինելու վերաբերյալ հիմքը հիմնավոր է համարում:

Ինչ վերաբերում է «Շահութահարկի մասին» ՀՀ օրենքի 46-րդ հոդվածի 1-ին կետը, «Ավելացված արժեքի հարկի մասին» ՀՀ օրենքի 32-րդ հոդվածի 1-ին մասը, «Պարզեցված հարկի մասին» ՀՀ օրենքի 4-րդ հոդվածը սխալ մեկնաբանելու մասին վճռաբեկ բողոքի հիմքին, ապա Վճռաբեկ դատարանը դրանք քննարկման առարկա չի դարձնում այն պատճառաբանությամբ, որ նշված հիմքը հիմնավորող որևէ պատճառաբանություններ բողոք բերած անձը չի ներկայացրել:

Այսպիսով, վճռաբեկ բողոքի հիմքի մասնակիորեն հիմնավոր լինելը բավարար է, ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 226-րդ հոդվածի ուժով, Դատարանի վճիռը բեկանելու համար:

Ելնելով վերոգրյալից և ղեկավարվելով ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 236-239-րդ հոդվածներով՝ Վճռաբեկ դատարանը

Ո Ր Ո Շ Ե Ց

1. Վճռաբեկ բողոքը բավարարել: Բեկանել ՀՀ տնտեսական դատարանի 05.10.2007 թվականի վճիռը և գործն ուղարկել նույն դատարան՝ նոր քննության:

2. Սույն որոշումն օրինական ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից և ենթակա չէ բողոքարկման:

Նախագահող՝	Ա. Մկրտումյան
Դատավորներ՝	Ս. Սարգսյան
	Վ. Աբելյան
	Ս. Անտոնյան
	Ս. Գյուրջյան
	Է. Հայրիյան