ՀԱՆՈՒՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐԱԿԱՆ ԴԱՏԱՐԱՆԻ
Ո Ր Ո Շ ՈՒ Մ Ը
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆ ԵՎ ՌՈՒՍԱՍՏԱՆԻ ԴԱՇՆՈՒԹՅԱՆ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆ ՄԻՋԵՎ ԱՐՏԱԴՐԱԿԱՆ ԿՈՈՊԵՐԱՑԻԱՅԻ ՄԱՍԻՆ 1999 ԹՎԱԿԱՆԻ ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 7-ԻՆ ՄՈՍԿՎԱՅՈՒՄ ՍՏՈՐԱԳՐՎԱԾ ՀԱՄԱՁԱՅՆԱԳՐՈՒՄ ԱՄՐԱԳՐՎԱԾ ՊԱՐՏԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ` ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐՈՒԹՅԱՆԸ ՀԱՄԱՊԱՏԱՍԽԱՆՈՒԹՅԱՆ ՀԱՐՑԸ ՈՐՈՇԵԼՈՒ ՎԵՐԱԲԵՐՅԱԼ ԳՈՐԾՈՎ
| Քաղ. Երևան |
18 հուլիսի 2000 թ. |
Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը, նախագահությամբ` սահմանադրական դատարանի նախագահ Գ. Հարությունյանի, կազմով` սահմանադրական դատարանի նախագահի տեղակալ Վ. Հովհաննիսյանի, սահմանադրական դատարանի անդամներ Ա. Գյուլումյանի, Ֆ. Թոխյանի, Հ. Նազարյանի, Վ. Պողոսյանի, Մ. Սևյանի,
մասնակցությամբ` Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի պաշտոնական ներկայացուցիչ` Հայաստանի Հանրապետության արդյունաբերության և առևտրի նախարար Կ. Ճշմարիտյանի,
ղեկավարվելով Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 100 հոդվածի 2 կետով և 101 հոդվածի 1 կետով, «Սահմանադրական դատարանի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 5 հոդվածի 2 կետով, 25 հոդվածի 1 կետով, 21(1) և 56 հոդվածներով,
դռնբաց նիստում գրավոր ընթացակարգով քննեց «Հայաստանի Հանրապետության կառավարության և Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության միջև արտադրական կոոպերացիայի մասին 1999 թվականի դեկտեմբերի 7-ին Մոսկվայում ստորագրված համաձայնագրում ամրագրված պարտավորությունների` Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը համապատասխանության հարցը որոշելու վերաբերյալ» գործը:
Գործի քննության առիթը Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի դիմումն է սահմանադրական դատարան:
Ուսումնասիրելով սույն գործով զեկուցող` Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանի անդամ Մ. Սևյանի հաղորդումը, Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի ներկայացուցիչ Կ. Ճշմարիտյանի բացատրությունը, հետազոտելով համաձայնագիրը և գործում առկա մյուս փաստաթղթերը, Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը ՊԱՐԶԵՑ.
Համաձայնագիրն ստորագրվել է 1999 թ. դեկտեմբերի 7-ին Մոսկվայում` կոոպերացիայի հիման վրա համատեղ ծրագրերի մշակման և իրականացման, փոխշահավետ տնտեսական կապերի զարգացման և կատարելագործման համար բարենպաստ պայմաններ ստեղծելու նպատակով:
Համաձայնագրի դրույթները տարածվում են Կողմերի համատեղ միջպետական ծրագրերի իրականացման համար անհրաժեշտ ապրանքների (ծառայությունների) առանձին տեսակների մատակարարման, ինչպես նաև կարևորագույն հատուկ լրակազմող հանգույցների և սպառող պետությունում չարտադրվող ու վերջնական արտադրանքի պատրաստման համար օգտագործվող որոշ տեսակի արտադրանքի նկատմամբ: Կոոպերացված մատակարարումների անվանացանկը և ծավալները, ինչպես նաև դրանք իրականացնող տնտեսավարող սուբյեկտների ցանկը որոշվում են համապատասխան տարվա համար Կողմերի միջև ստորագրվող արձանագրություններով:
Համաձայնագրով Կողմերը պայմանավորվում են աջակցել ձեռնարկությունների միջև (անկախ սեփականության ձևից) ուղիղ արտադրական կապերի և իրենց մասնագիտացման հիման վրա արտադրական կոոպերացիայի իրականացմանն ու զարգացմանը:
Սույն համաձայնագրի շրջանակներում ապրանքների (ծառայությունների) մատակարարումներն իրականացվում են Կողմերի տնտեսավարող սուբյեկտների միջև` պայմանագրերի հիման վրա, կիրառելով պայմանագրային գներով փոխհաշվարկներ: Պայմանագրերի կատարման պատասխանատվությունը կրում են դրանք կնքող տնտեսավարող սուբյեկտները: Արտադրական կոոպերացիայով առաքվող ապրանքները ենթակա չեն վերաարտահանման երրորդ երկրներ, եթե Կողմերը չպայմանավորվեն այլ բանի մասին:
Համաձայնագրում նախատեսված են նաև դրույթներ` համաձայնագրում փոփոխություններ և լրացումներ կատարելու, ինչպես նաև համաձայնագրի ուժի մեջ մտնելու, գործողության ժամկետի և գործողության դադարեցման վերաբերյալ:
Համաձայնագրով Հայաստանի Հանրապետությունն ստանձնում է ֆինանսական պարտավորություններ` կապված կոոպերացիայի շրջանակներում մատակարարվող ապրանքներն ավելացված արժեքի և ակցիզային հարկերից ազատելու հետ:
Համաձայնագրի դրույթները բխում են ՀՀ Սահմանադրությամբ ամրագրված` սեփականության բոլոր ձևերի ազատ զարգացման, տնտեսական գործունեության ազատության, ինչպես նաև ՀՀ արտաքին քաղաքականության հիմնական սկզբունքներից:
Համաձայնագիրը կնքված է երկու բնօրինակով, յուրաքանչյուրը` հայերեն և ռուսերեն, ընդ որում, երկու տեքստերն էլ հավասարազոր են:
Ելնելով գործի քննության արդյունքներից և ղեկավարվելով Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 100 հոդվածի 2 կետով, 102 հոդվածի առաջին և երրորդ մասերով, «Սահմանադրական դատարանի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 5 հոդվածի 2 կետով, 67 և 68 հոդվածներով, Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը ՈՐՈՇԵՑ.
1. Հայաստանի Հանրապետության կառավարության և Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության միջև արտադրական կոոպերացիայի մասին 1999 թվականի դեկտեմբերի 7-ին Մոսկվայում ստորագրված համաձայնագրում ամրագրված պարտավորությունները համապատասխանում են Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը:
2. Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 102 հոդվածի երկրորդ մասի համաձայն սույն որոշումը վերջնական է, վերանայման ենթակա չէ, ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից:
|
Հայաստանի Հանրապետության |
Գ. Հարությունյան |
|
|
| Փոփոխող ակտ | Համապատասխան ինկորպորացիան |
|---|
| Փոփոխող ակտ | Համապատասխան ինկորպորացիան |
|---|