ՀԱՆՈՒՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐԱԿԱՆ ԴԱՏԱՐԱՆԻ

Ո Ր Ո Շ ՈՒ Մ Ը

Քաղ. Երևան

18 մարտի 2004 թ.

Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը` կազմով. սահմանադրական դատարանի նախագահ Գ. Հարությունյանի, սահմանադրական դատարանի նախագահի տեղակալ Վ. Հովհաննիսյանի, սահմանադրական դատարանի անդամներ Կ. Բալայանի, Ֆ. Թոխյանի, Զ. Ղուկասյանի, Հ. Նազարյանի, Ռ. Պապայանի, Վ. Պողոսյանի, Մ. Սևյանի (զեկուցող),

մասնակցությամբ` Հանրապետության Նախագահի պաշտոնական ներկայացուցիչ` Հայաստանի Հանրապետության ֆինանսների և էկոնոմիկայի նախարարի տեղակալ Դ. Ավետիսյանի,

համաձայն Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 100 հոդվածի 2 կետի, 101 հոդվածի 1 կետի, «Սահմանադրական դատարանի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 5 հոդվածի 2 կետի, 25 հոդվածի 1 կետի, 21 (1) և 56 հոդվածների,

դռնբաց նիստում գրավոր ընթացակարգով քննեց «2003 թվականի նոյեմբերի 21-ին Երևանում ստորագրված` Հայաստանի Հանրապետության կառավարության և Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետության կառավարության միջև ֆինանսական համագործակցության մասին (Տուբերկուլյոզի դեմ պայքարի միջտարածաշրջանային ծրագիր, 2002 թվականի համաձայնություն) համաձայնագրում ամրագրված պարտավորությունների` Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը համապատասխանության հարցը որոշելու վերաբերյալ» գործը:

Գործի քննության առիթ է հանդիսացել Հանրապետության Նախագահի դիմումը սահմանադրական դատարան:

Ուսումնասիրելով սույն գործով զեկուցողի հաղորդումը, Հանրապետության Նախագահի ներկայացուցչի բացատրությունները, հետազոտելով համաձայնագիրը և գործում առկա մյուս փաստաթղթերը, Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը ՊԱՐԶԵՑ.

1. Սույն համաձայնագիրն ստորագրվել է 2003 թվականի նոյեմբերի 21-ին Երևանում` Կողմերի միջև բարեկամական հարաբերությունները գործընկերային ֆինանսական համագործակցության միջոցով ամրապնդելու ու խորացնելու և Հայաստանի Հանրապետության սոցիալ-տնտեսական զարգացմանը նպաստելու նպատակով:

2. Համաձայնագրով ԳԴՀ կառավարությունը ՀՀ կառավարությանը կամ երկու կառավարությունների կողմից համատեղ ընտրվելիք այլ վարկառուներին հնարավորություն է ընձեռում մինչև 2010 թ. դեկտեմբերի 31-ը Մայնի Ֆրանկֆուրտի վերականգնման վարկերի բանկից (այսուհետ` Բանկ) ստանալ.

ա) մինչև 2 մլն եվրո գումարի դրամաշնորհ` «Տուբերկուլյոզի դեմ պայքարի միջտարածաշրջանային ծրագիր» նախագծի իրականացման համար,

բ) մինչև 250 հազ. եվրո գումարի դրամաշնորհ` «Աջակցություն տուբերկուլյոզով հիվանդների համար բանտային հիվանդանոցի վերակառուցմանը» ծրագրի իրականացման համար:

3. Ըստ համաձայնագրի` դրամաշնորհն ստանալու հնարավորությունը կարող է իրացվել, եթե նշված ծրագրերը նախնական ուսումնասիրությունների արդյունքում արժանացել են հավանության, և եթե դրանք համապատասխանում են դրամաշնորհի տրամադրմանը ներկայացվող հատուկ պահանջներին:

Այդ պահանջներին ծրագրի չհամապատասխանելու դեպքում ՀՀ կառավարությանը հնարավորություն է ընձեռվում Բանկից ստանալ դրամաշնորհի չափին համարժեք վարկ:

Դրամաշնորհի միջոցները կփոխակերպվեն վարկի նաև այն դեպքում, եթե Կողմերի փոխադարձ համաձայնությամբ փոխարինվեն այլ նախագծերով, բացառությամբ համաձայնագրով նախատեսված ոլորտներին առնչվող նախագծերի:

4. Դրամաշնորհի գումարների օգտագործումը, դրանց տրամադրման պայմանները, ինչպես նաև կապալ տալու կարգը սահմանվում են Բանկի և վարկառուների միջև հետագայում կնքվելիք պայմանագրերով, որոնք ենթակա են Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետությունում գործող իրավական նորմերին:

5. Համաձայնագրով Հայաստանի Հանրապետությունը պարտավորվում է.

- եթե դրամաշնորհի միջոցներն ընդունողը ՀՀ կառավարությունը չէ, Բանկի և վարկառուների միջև հետագայում կնքվելիք պայմանագրերի հիման վրա վերադարձման պահանջի ներկայացման դեպքում երաշխավորել դրամաշնորհի գումարների վերադարձը Բանկին,

- համաձայնագրի շրջանակներում ֆինանսավորվող ապրանքների մատակարարումը, ներմուծումը և ծառայությունների մատուցումը, ինչպես նաև ծրագիրն իրականացնող կազմակերպություններին և նրանց հետ պայմանագրեր կնքած կապալառուներին ազատել բոլոր հարկերից, տուրքերից և պարտադիր այլ վճարումներից,

- ապահովել Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետության փոխադրող ձեռնարկությունների իրավահավասար մասնակցությունը դրամաշնորհների կամ վարկերի տրամադրումից բխող փոխադրումների իրականացմանը:

6. Համաձայնագիրը կնքված է երկու բնօրինակով` հայերեն և գերմաներեն, ընդ որում, երկու տեքստերն էլ հավասարազոր են:

7. Համաձայնագրով Հայաստանի Հանրապետության ստանձնած պարտավորություններն ամբողջությամբ բխում են միջպետական հարաբերությունների հաստատման և զարգացման վերաբերյալ ՀՀ Սահմանադրության 9 հոդվածում ամրագրված սկզբունքներից, ինչպես նաև ուղղված են ՀՀ Սահմանադրության 34 հոդվածով նախատեսված` յուրաքանչյուրի առողջության պահպանման իրավունքի իրականացմանը:

Ելնելով գործի քննության արդյունքներից և ղեկավարվելով Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 100 հոդվածի 2 կետով, 102 հոդվածի առաջին և երրորդ մասերով, «Սահմանադրական դատարանի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 5 հոդվածի 2 կետով, 67 և 68 հոդվածներով, Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը ՈՐՈՇԵՑ.

1. 2003 թվականի նոյեմբերի 21-ին Երևանում ստորագրված` Հայաստանի Հանրապետության կառավարության և Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետության կառավարության միջև ֆինանսական համագործակցության մասին (Տուբերկուլյոզի դեմ պայքարի միջտարածաշրջանային ծրագիր, 2002 թվականի համաձայնություն) համաձայնագրում ամրագրված պարտավորությունները համապատասխանում են Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը:

2. Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 102 հոդվածի երկրորդ մասի համաձայն սույն որոշումը վերջնական է, վերանայման ենթակա չէ, ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից:

Նախագահող	Գ. Հարությունյան
18 մարտի 2004 թվականի ՍԴՈ-479