ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅՈՒՆ

Ո Ր Ո Շ ՈՒ Մ

7 նոյեմբերի 2019 թվականի N 1562-Լ

«ՊԵՏԱԿԱՆ ՊԱՇՏՈՆՆԵՐ ԵՎ ՊԵՏԱԿԱՆ ԾԱՌԱՅՈՒԹՅԱՆ ՊԱՇՏՈՆՆԵՐ ԶԲԱՂԵՑՆՈՂ ԱՆՁԱՆՑ ՎԱՐՁԱՏՐՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍԻՆ» ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՔՈՒՄ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ԵՎ ԼՐԱՑՈՒՄՆԵՐ ԿԱՏԱՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ» ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՔԻ ՆԱԽԱԳԾԻ (Պ-315-10.10.2019-ԱՍ-011/0) ՎԵՐԱԲԵՐՅԱԼ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆ ԱՌԱՋԱՐԿՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍԻՆ

Հիմք ընդունելով «Ազգային ժողովի կանոնակարգ» Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական օրենքի 77-րդ հոդվածի 1-ին մասը՝ Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը որոշում է.

1. Հավանություն տալ «Պետական պաշտոններ և պետական ծառայության պաշտոններ զբաղեցնող անձանց վարձատրության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում փոփոխություններ և լրացումներ կատարելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի նախագծի (Պ-315-10.10.2019-ԱՍ-011/0) վերաբերյալ Հայաստանի Հանրապետության կառավարության առաջարկությանը:

2. Հայաստանի Հանրապետության կառավարության առաջարկությունը սահմանված կարգով ներկայացնել Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովի աշխատակազմ:

Հայաստանի Հանրապետության փոխվարչապետ	Տ. Ավինյան
2019 թ. նոյեմբերի 12 Երևան

«ՊԵՏԱԿԱՆ ՊԱՇՏՈՆՆԵՐ ԵՎ ՊԵՏԱԿԱՆ ԾԱՌԱՅՈՒԹՅԱՆ ՊԱՇՏՈՆՆԵՐ ԶԲԱՂԵՑՆՈՂ ԱՆՁԱՆՑ ՎԱՐՁԱՏՐՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍԻՆ» ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՔՈՒՄ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ԵՎ ԼՐԱՑՈՒՄՆԵՐ ԿԱՏԱՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ» ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՔԻ ՆԱԽԱԳԾԻ (Պ-315-10.10.2019-ԱՍ-011/0) ՎԵՐԱԲԵՐՅԱԼ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆ ԱՌԱՋԱՐԿՈՒԹՅՈՒՆԸ

«Պետական պաշտոններ և պետական ծառայության պաշտոններ զբաղեցնող անձանց վարձատրության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում փոփոխություններ և լրացումներ կատարելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի նախագծով (այսուհետ՝ նախագիծ) առաջարկվում է կատարել լրացում «Պետական պաշտոններ և պետական ծառայության պաշտոններ զբաղեցնող անձանց վարձատրության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 7-րդ հոդվածի 4-րդ մասում և կոչման հավելավճար նախատեսել նաև դատական կարգադրիչների համար:

Միաժամանակ նախագծի հիմնավորման մեջ նշվում է, որ դատական կարգադրիչների համար կոչման հավելավճար չնախատեսելու հանգամանքը «Պետական պաշտոններ և պետական ծառայության պաշտոններ զբաղեցնող անձանց վարձատրության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքով սահմանված պետական պաշտոն և պետական ծառայության պաշտոն զբաղեցնող անձանց վարձատրության հիմնական սկզբունքների խախտում է, բացի դրանից դատական կարգադրիչների ծառայությունում կոչումը չի կատարում բարոյահոգեբանական և նյութական խթանի դեր:

Այդ կապակցությամբ հայտնում ենք՝

«Պետական պաշտոններ և պետական ծառայության պաշտոններ զբաղեցնող անձանց վարձատրության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 4-րդ հոդվածով սահմանված սկզբունքները չեն բովանդակում կոչման կամ դասային աստիճանի համար հավելավճարներ վճարելու վերաբերյալ դրույթներ: Ավելին, չնայած կոչումների շնորհումն առաջին հերթին հատուկ է զինվորական ծառայությանը, նշված օրենքով զինծառայողներին և նրանց հավասարեցված քրեակատարողական և փրկարար ծառայության ծառայողներին կոչումների համար հավելավճար չի նախատեսվել:

Բացի դրանից, հարկ է նկատել, որ «Դատական դեպարտամենտում ծառայության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 41-րդ հոդվածի 2-րդ մասի համաձայն դատական կարգադրիչին (բացառությամբ դատական կարգադրիչների ծառայության բարձրագույն պաշտոնների) դատական կարգադրիչների ծառայության համապատասխան կոչումը շնորհվում է պաշտոնի նշանակման հետ միաժամանակ (եթե նա չունի դատական կարգադրիչի կամ պետական ծառայության ավելի բարձր կոչում): Այսինքն, այն ոչ թե աշխատանքում ցուցաբերած առանձնահատուկ ծառայությունների, մարդկային և մասնագիտական բարձր հատկանիշների համար խրախուսման միջոց է, ինչպես որոշ ծառայություններում, այլ, որպես պաշտոնի զբաղեցման պարտադիր պայման, շնորհվում է բոլոր դատական կարգադրիչներին (բացառությամբ բարձրագույն պաշտոնների):

Հարկ է նշել նաև, որ նմանատիպ կարգավորում առկա էր նաև քաղաքացիական ծառայության համակարգում, որը վերանայվեց 2018 թվականի հուլիսի 1-ից ուժի մեջ մտած «Քաղաքացիական ծառայության մասին» 2018 թվականի մարտի 23-ի ՀՕ-205-Ն օրենքով. նշված օրենքն ուժի մեջ մտնելու պահից դասային աստիճաններ չեն շնորհվում քաղաքացիական ծառայողներին (բացառությամբ ղեկավար պաշտոնների 1-ին, 2-րդ և 3-րդ ենթախմբերի), և դրան համապատասխան հավելավճարներ չեն նախատեսվում: Քաղաքացիական ծառայության ղեկավար պաշտոնների 1-ին, 2-րդ և 3-րդ ենթախմբերի պաշտոն զբաղեցնող քաղաքացիական ծառայողներին դասային աստիճանը շնորհվում է որպես խրախուսանքի միջոց:

Այսինքն, հանրային ծառայության կառավարման ներկայումս վարվող քաղաքականությամբ լրացուցիչ աշխատավարձի այս տեսակը վերանայվում է: Հետևաբար, պետական ծառայության մի տեսակում համապատասխան երաշխիքը հանելու դեպքում մեկ այլ ծառայությունում նույն իրավիճակում նախատեսելն անհավասար պայմաններ կստեղծի երկու ծառայություններում ծառայողների համար:

Հիմնական աշխատավարձի հաշվարկման ժամանակ ծառայության ստաժի հաշվարկման խնդրի վերաբերյալ տեղեկացնում ենք, որ, ինչպես պետական այլ ծառայություններում (բացառությամբ զինվորական ծառայության, քրեակատարողական և փրկարար ծառայության), դատական կարգադրիչների ծառայությունում ևս հիմնական աշխատավարձը հաշվարկվում է համապատասխան պաշտոնում ունեցած ստաժի հիման վրա:

Հարկ ենք համարում նշել նաև, որ նախագծի ընդունումը կհանգեցնի Հայաստանի Հանրապետության պետական բյուջեի ծախսերի ավելացման՝ տարեկան շուրջ 98.0 մլն դրամի չափով:

Ամփոփելով շարադրվածը՝ Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունն առաջարկում է նախագծով քննարկվող օրենքի գործող հոդվածը թողնել անփոփոխ:

Միաժամանակ, տեղեկացնում ենք, որ ներկայումս հանրային կառավարման բարեփոխումների ռազմավարության նախագծի շրջանակում քննարկվում են հանրային ծառայողների շահադրդման այլ պայմաններ: