Գլխավոր տեղեկություն
Տիպ
Որոշում
Ակտի տիպ
Հիմնական ակտ (10.05.2017-մինչ օրս)
Կարգավիճակ
Գործում է
Սկզբնաղբյուր
ՀԽՍՀԳԽՏ 1989/23
Ընդունող մարմին
Վճռաբեկ դատարան
Ընդունման ամսաթիվ
10.05.2017
Ստորագրող մարմին
Նախագահող
Ստորագրման ամսաթիվ
10.05.2017
Ուժի մեջ մտնելու ամսաթիվ
10.05.2017

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ

 

ՎՃՌԱԲԵԿ ԴԱՏԱՐԱՆ

 

ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական

դատարանի որոշում

Քաղաքացիական գործ թիվ ԵՄԴ/2343/02/16

Քաղաքացիական գործ թիվ ԵՄԴ/2343/02/16

2017թ.

Նախագահող դատավոր՝ Մ. Հարթենյան

 

Ո Ր Ո Շ ՈՒ Մ

 

ՀԱՆՈՒՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

 

Հայաստանի Հանրապետության վճռաբեկ դատարանի քաղաքացիական և վարչական պալատը
(այսուհետ՝ Վճռաբեկ դատարան)

 

նախագահությամբ

Ե. Խունդկարյանի

մասնակցությամբ դատավորներ

Ս. Անտոնյանի

Վ. Ավանեսյանի

Ա. Բարսեղյանի

Մ. Դրմեյանի

Գ. Հակոբյանի

Ռ. Հակոբյանի

Տ. Պետրոսյանի

Ե. Սողոմոնյանի

Ն. Տավարացյանի

 

2017 թվականի  մայիսի 10-ին, 

քննարկելով Եսայի Պողոսի Չախչախյանի ներկայացուցիչ Արամ Հովսեփյանի վճռաբեկ բողոքը ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի 01.12.2016 թվականի որոշման դեմ,

 

ՊԱՐԶԵՑ

 

1. Գործի դատավարական նախապատմությունը

Եսայի Պողոսի Չախչախյանը հայցադիմում է ներկայացրել դատարան ընդդեմ Եսայի Հրանտի Չախչախյանի` սեփականության իրավունքի խախտումը վերացնելու պահանջի մասին։

Երևանի Մալաթիա-Սեբաստիա վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանի (դատավոր՝ Ա. Մկրտչյան) 22.07.2016 թվականի որոշմամբ հայցադիմումի ընդունումը մերժվել է:

ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի (դատավոր՝ Մ. Հարթենյան) 09.09.2016 թվականի որոշմամբ Եսայի Պողոսի Չախչախյանի վերաքննիչ բողոքը բավարարվել է` Երևանի Մալաթիա-Սեբաստիա վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանի 22.07.2016 թվականի «Հայցադիմումի ընդունումը մերժելու մասին» որոշումը վերացվել է:

Երևանի Մալաթիա-Սեբաստիա վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանի (դատավոր՝ Ա. Մկրտչյան) (այսուհետ` Դատարան) 17.10.2016 թվականի որոշմամբ հայցադիմումի ընդունումը մերժվել է:

ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի (այսուհետ` Վերաքննիչ դատարան) 01.12.2016 թվականի որոշմամբ Եսայի Պողոսի Չախչախյանի վերաքննիչ բողոքը մերժվել է, և Դատարանի 17.10.2016 թվականի «Հայցադիմումի ընդունումը մերժելու մասին» որոշումը թողնվել է օրինական ուժի մեջ։

Սույն գործով վճռաբեկ բողոք է ներկայացրել Եսայի Պողոսի Չախչախյանի ներկայացուցիչը։

Վճռաբեկ բողոքի պատասխան է ներկայացրել Եսայի Հրանտի Չախչախյանը։

 

2. Վճռաբեկ բողոքի հիմքերը, հիմնավորումները և պահանջը

Սույն վճռաբեկ բողոքը քննվում է հետևյալ հիմքի սահմաններում ներքոհիշյալ հիմնավորումներով։

Վերաքննիչ դատարանը խախտել է ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 91-րդ հոդվածի 1-ին կետի 2-րդ ենթակետը:

Բողոք բերած անձը նշված պնդումը պատճառաբանել է հետևյալ փաստարկներով.

Վերաքննիչ դատարանը, մերժելով վերաքննիչ բողոքը և Դատարանի 17.10.2016 թվականի «Հայցադիմումի ընդունումը մերժելու մասին» որոշումը թողնելով օրինական ուժի մեջ, հաշվի չի առել, որ տվյալ դեպքում առկա չեն նույն առարկայի մասին և միևնույն հիմքերով վեճի վերաբերյալ օրինական ուժի մեջ մտած դատական ակտեր, քանի որ նախորդ բոլոր դատական ակտերով քննվել են հողամասի՝ հավասար մասերի բաժանման պահանջներ, և եթե թիվ ԵՄԴ/0934/02/11 և թիվ ԵՄԴ/0697/02/12 քաղաքացիական գործերով կողմերը և հայցի առարկան նույնն են եղել, ապա սույն գործով հայցի առարկան և հիմքը տարբեր են:

 

Վերոգրյալի հիման վրա վճռաբեկ բողոք բերած անձը պահանջել է «բեկանել Վերաքննիչ դատարանի 01.12.2016 թվականի որոշումը և վերացնել Դատարանի 17.10.2016 թվականի «Հայցադիմումի ընդունումը մերժելու մասին մասին» որոշումը»:

 

2.1 Վճռաբեկ բողոքի պատասխանի հիմնավորումները

Վճռաբեկ բողոքը ենթակա է մերժման, քանի որ ակնհայտ է, որ սույն գործի փաստերի համաձայն` բողոքաբերի կողմից վկայակոչված հայցի հիմքի տարբերությունն ընդամենը մի բառախաղի մեջ է: Եթե նախկին հայցադիմումներում հայցվորը հայցապահանջը հիմնավորող պատճառաբանությունների մեջ նշում էր, որ իբր իր հողամասը հավասար չի բաժանվել և <<խախտվել է իր սեփականության իրավունքը>>, ապա սույն գործով ներկայացված հայցադիմումում հայցապահանջի մեջ պարզապես ավելացրել է <<սեփականության իրավունքի խախտումը վերացնելու>> բառակապակցությունը, որպիսի պայմաններում հայցվորի սուբյեկտիվ պատճառաբանությունն այն մասին, որ իր կողմից ներկայացված հայցի հիմքն այլ է, մտացածին է և հիմնազուրկ: Վերոգրյալի հիման վրա հարկ է նշել, որ թիվ ԵՄԴ/0934/02/11 և թիվ ԵՄԴ/0697/02/12 քաղաքացիական գործերով օրինական ուժի մեջ մտած դատական ակտերն արգելք են հանդիսանում սույն քաղաքացիական գործի հարուցման համար և հիմք են հայցադիմումի ընդունումը մերժելու համար:

 

3. Վճռաբեկ դատարանի պատճառաբանությունները և եզրահանգումները.

Վճռաբեկ դատարանն արձանագրում է, որ սույն գործով վճռաբեկ բողոքը վարույթ ընդունելը պայմանավորված է ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 234-րդ հոդվածի 1-ին մասի 2-րդ կետով նախատեսված հիմքի առկայությամբ, այն է` ստորադաս դատարանի կողմից ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 91-րդ հոդվածի 1-ին կետի 2-րդ ենթակետի խախտման հետևանքով առկա է առերևույթ դատական սխալ, որը կարող էր ազդել գործի ելքի վրա և որի առկայությունը հիմնավորվում է ստորև ներկայացված պատճառաբանություններով.

2015 թվականի փոփոխություններով ՀՀ Սահմանադրության 61-րդ հոդվածի 1-ին մասի համաձայն` յուրաքանչյուր ոք ունի իր իրավունքների և ազատությունների արդյունավետ դատական պաշտպանության իրավունք:

2015 թվականի փոփոխություններով ՀՀ Սահմանադրության 63-րդ հոդվածի 1-ին մասի համաձայն՝ յուրաքանչյուր ոք ունի անկախ և անաչառ դատարանի կողմից իր գործի արդարացի, հրապարակային և ողջամիտ ժամկետում քննության իրավունք:

«Մարդու իրավունքների և հիմնարար ազատությունների պաշտպանության մասին» եվրոպական կոնվենցիայի (այսուհետ` Կոնվենցիա) 6-րդ հոդվածի 1-ին կետի համաձայն` յուրաքանչյուր ոք, երբ որոշվում են նրա քաղաքացիական իրավունքներն ու պարտականությունները, ունի օրենքի հիման վրա ստեղծված անկախ և անաչառ դատարանի կողմից ողջամիտ ժամկետում արդարացի և հրապարակային դատաքննության իրավունք:

ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 91-րդ հոդվածի 1-ին կետի 2-րդ ենթակետի համաձայն` դատավորը մերժում է հայցադիմումի ընդունումը, եթե նույն անձանց միջև, նույն առարկայի մաuին և միևնույն հիմքերով վեճի վերաբերյալ առկա է դատարանի` oրինական ուժի մեջ մտած վճիռ։

ՀՀ վճռաբեկ դատարանը, նախկինում կայացված որոշմամբ անդրադառնալով հայցի տարրերին` հայցի առարկային և հիմքին, արձանագրել է, որ հայցի տարրերը նրա բաղկացուցիչ մասերն են, որոնք որոշում են նրա բովանդակությունը, նրա իրավական բնույթը և հնարավորություն են տալիս անհատականացնել հայցը, այն տարբերել նույնական հայցերից, հետևաբար և լուծել նույն կողմերի միջև, նույն տարրերով հարուցվող հայցերը կրկին անգամ վարույթ չընդունելու հարցը (տե՛ս, Անիկ Մնացականյանն ընդդեմ Ռուբիկ Ասատրյանի թիվ ԵԷԴ/0466/02/11 քաղաքացիական գործով ՀՀ վճռաբեկ դատարանի 05.10.2011 թվականի որոշումը):

ՀՀ վճռաբեկ դատարանը, վերլուծելով ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 91-րդ հոդվածի 1-ին կետի 2-րդ ենթակետը, գտել է, որ նույն առարկայի մասին օրենսդրական եզրույթը վերաբերում է հայցի առարկային, իսկ հայցի առարկան հայցվորի պահանջն է` ուղղված պատասխանողին կամ պատասխանողներին (տե՛ս, Լարիսա Բաբասյանն ընդդեմ Ալբերտ Հունանյանի թիվ ԵԷԴ/1373/02/10 քաղաքացիական գործով ՀՀ վճռաբեկ դատարանի 11.05.2011 թվականի որոշումը):

Նախկինում կայացված որոշումներում անդրադարձ կատարելով «հայցի հիմք» օրենսդրական եզրույթին՝ ՀՀ վճռաբեկ դատարանը, մասնավորապես, արձանագրել է, որ չնայած ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգիրքն անմիջականորեն չի սահմանում հայցի փաստական և իրավական հիմքերի տարբերակիչ հատկանիշները, այնուամենայնիվ, այն բխում է ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի այլ նորմերից:

ՀՀ վճռաբեկ դատարանը փաստել է, որ հայցի փաստական հիմքն այն հանգամանքներն են, որոնց հետ նյութական իրավունքի նորմը կապում է իրավահարաբերությունների առաջացումը, փոփոխումը կամ դադարումը:

Հայցի փաստական հիմքն ըստ էության իրավաբանական փաստերն են, հանգամանքները, որոնք հիմք են հանդիսացել հայցվորի պահանջի համար: Միաժամանակ հայցի փաստական հիմքը վերջնականորեն որոշում է դատարանը` հիմնվելով ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 48-րդ հոդվածի վրա:

ՀՀ վճռաբեկ դատարանը նշել է, որ հայցի փաստական հիմքից բացի հայցի տարրերի մեջ ներառվում է նաև հայցի իրավական հիմքը, որն այն իրավական նորմերի համակցությունն է, որ կարգավորում է վիճելի իրավահարաբերությունը: Չնայած ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգիրքը հայցվորից չի պահանջում հայցադիմումում նշել այն իրավական նորմերը, որոնց վրա հիմնվում է հայցապահանջը, այնուամենայնիվ, հայցվորը, բացի փաստական հանգամանքներից, կարող է հայցադիմումում նշել այն իրավական նորմերը, որոնց հիման վրա կողմերի միջև ծագել են համապատասխան իրավահարաբերություններ, և որը վերջինիս հիմք է տալիս առկա փաստական հանգամանքների հետ միասին ներկայացնել համապատասխան պահանջ (տե՛ս, Վիգեն Ուրուշանյանն ընդդեմ Սուրիկ Սեդրակյանի թիվ ԵՇԴ/0473/02/10 քաղաքացիական գործով ՀՀ վճռաբեկ դատարանի 27.05.2011 թվականի որոշումը):

Սույն գործի փաստերի համաձայն՝ Եսայի Պողոսի Չախչախյանը հայցադիմում է ներկայացրել Դատարան ընդդեմ Եսայի Հրանտի Չախչախյանի՝ պահանջելով պարտավորեցնել պատասխանողին վերացնել սեփականության իրավունքի խախտումը՝ քանդել տան մուտքի կիսակառույց բաժանարար պատը և այն կառուցել հողամասերը հավասար բաժանող գծի վրա՝ համաձայն փորձագիտական եզրակացության (հատոր 1-ին, գ.թ. 17):

Դատարանը հայցադիմումի ընդունումը մերժելու հիմքում դրել է այն հանգամանքը, որ Եսայի Պողոսի Չախչախյանի և Եսայի Հրանտի Չախչախյանի միջև նույն առարկայի մասին և միևնույն հիմքերով վեճի վերաբերյալ առկա են թիվ ԵՄԴ/1055/02/08, թիվ ԵՄԴ/0934/02/11 և թիվ ԵՄԴ/0697/02/12 քաղաքացիական գործերով օրինական ուժի մեջ մտած դատական ակտերը (հատոր 1-ին, գ.թ. 102-109):

Վերաքննիչ դատարանը, Դատարանի «Հայցադիմումի ընդունումը մերժելու մասին» որոշումն օրինական ուժի մեջ թողնելով, պատճառաբանել է, որ ինչպես թիվ ԵՄԴ/1055/02/08, թիվ ԵՄԴ/0934/02/11 և թիվ ԵՄԴ/0697/02/12 քաղաքացիական գործերով, այնպես էլ սույն քաղաքացիական գործով կողմերն են Եսայի Հրանտի Չախչախյանն ու Եսայի Պողոսի Չախչախյանը: Թիվ ԵՄԴ/0934/02/11, թիվ ԵՄԴ/0697/02/12 քաղաքացիական գործերով և սույն քաղաքացիական գործով հայցերի առարկան նույնն է, այն է՝ բաժնային սեփականություն հանդիսացող գույքը հավասար բաժիններով բաժանելուն պարտավորեցնելու պահանջը:  Անդրադառնալով հայցերի հիմքերին՝ Վերաքննիչ դատարանն արձանագրել է, որ «թիվ ԵՄԴ/0934/02/11, թիվ ԵՄԴ/0697/02/12 քաղաքացիական գործերով և սույն քաղաքացիական գործով որպես հայցի փաստական հիմք նշվել է նույն՝ ընդհանուր հողամասը կամայական, անհավասար բաժանված լինելու հանգամանքը, իսկ սույն գործով միայն փոխվել է այդ փաստական հիմքը հիմնավորող ապացույցը՝ «Էքսպերտ լաբորատորիա» ՍՊԸ-ի 2014 թվականի թիվ 131215 եզրակացությունը՝ կատարված թիվ ԵՄԴ/0697/02/12 քաղաքացիական գործի շրջանակներում», և գտել է, որ տվյալ դեպքում առկա են նույն անձանց միջև, նույն առարկայի մասին և միևնույն հիմքերով վեճի վերաբերյալ օրինական ուժի մեջ մտած դատական ակտեր, որպիսի պայմաններում հայցադիմումի ընդունումը մերժելու մասին Դատարանի կողմից որոշում կայացնելն իրավաչափ է (հատոր 2-րդ, գ.թ. 90-104):

 Մինչդեռ Վճռաբեկ դատարանը, վերը նշված իրավական դիրքորոշումների լույսի ներքո անդրադառնալով ստորադաս դատարանների եզրահանգումների հիմնավորվածությանը, արձանագրում է հետևյալը.

Սույն գործով հայցի առարկան սեփականության իրավունքի խախտման վերացման պահանջն է, մասնավորապես, տան մուտքի կիսակառույց բաժանարար պատը քանդելու և այն հողամասերը հավասար բաժանող գծի վրա կառուցելու պահանջը:

Ըստ հայցի Եսայի Հրանտի Չախչախյանի ընդդեմ Եսայի Պողոսի Չախչախյանի՝ ժառանգական գույքից բաժնեմասը (հողամասը) փաստացի առանձնացնելու պահանջի մասին թիվ ԵՄԴ/1055/02/08 քաղաքացիական գործով Երևանի Մալաթիա-Սեբաստիա համայնքի ընդհանուր իրավասության դատարանը 20.02.2009 թվականի վճռով հաստատել է կողմերի միջև կնքված հաշտության համաձայնությունը, որի համաձայն՝ կողմերի կողմից համատեղ օգտագործվող հողամասը պետք է բաժանվի հավասար բաժիններով, որից 1/2 բաժինը պետք է առանձնացվի պատ շարելու միջոցով, որպիսի աշխատանքները պետք է կատարի Եսայի Հրանտի Չախչախյանը, իսկ Եսայի Պողսի Չախչախյանը պետք է իր տան մուտքը ձևափոխի և այն բացի իրեն պատկանող հողամասից: Վճիռն օրինական ուժի մեջ է մտել 23.03.2009 թվականին (հատոր 1-ին, գ.թ. 72-74): Հետևաբար նշված գործով հայցի առարկան եղել է հողամասերը փաստացի առանձնացնելու պահանջը, որի կապակցությամբ կողմերը կնքել են հաշտության համաձայնություն:

Ըստ հայցի Եսայի Պողոսի Չախչախյանի ընդդեմ Եսայի Հրանտի Չախչախյանի՝ բաժնային սեփականություն հանդիսացող գույքից 1/2 բաժնեմասն առանձնացնելու, ապօրինի հիմքով բացված պատուհանները փակելու պահանջի մասին թիվ ԵՄԴ/0934/02/11 քաղաքացիական գործով Երևանի Մալաթիա-Սեբաստիա վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանը 23.12.2011 թվականի վճռով Եսայի Պողոսի Չախչախյանի հայցը մերժել է (հատոր 1-ին, գ.թ. 78-81): Այսինքն՝ նշված գործով հայցի առարկան է եղել բաժնեմասն առանձնացնելու և պատուհանները փակելու պահանջը:

Ըստ հայցի Եսայի Պողոսի Չախչախյանի ընդդեմ Եսայի Հրանտի Չախչախյանի՝ կողմերի միջև կնքված և Երևանի Մալաթիա-Սեբաստիա համայնքի ընդհանուր իրավասության դատարանի 20.02.2009 թվականին կայացված և օրինական ուժի մեջ մտած վճռով հաստատված հաշտության համաձայնությամբ որոշված ձևով Երևանի Պ. Տիչինայի փողոցի 2-րդ նրբանցքի թիվ 18 հասցեում գտնվող հողամասը հավասար բաժիններով բաժանելը պատասխանողին պարտավորեցնելու պահանջի մասին թիվ ԵՄԴ/0697/02/12 քաղաքացիական գործով ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանը 24.02.2016 թվականի որոշմամբ քաղաքացիական գործի վարույթը կարճել է՝ նկատի ունենալով կողմերի միջև թիվ ԵՄԴ/1055/02/08 քաղաքացիական գործով օրինական ուժի մեջ մտած դատական ակտի առկայությունը (հատոր 1-ին, գ.թ. 67-71):

Այսինքն` թեև ըստ թիվ ԵՄԴ/1055/02/08, թիվ ԵՄԴ/0934/02/11 և թիվ ԵՄԴ/0697/02/12 քաղաքացիական գործերով կայացված և օրինական ուժի մեջ մտած դատական ակտերի՝ վեճերը եղել են նույն անձանց` Եսայի Պողոսի Չախչախյանի և Եսայի Հրանտի Չախչախյանի միջև, այնուամենայնիվ վերը նշված քաղաքացիական գործերի և սույն քաղաքացիական գործով հայցի առարկան և հայցի հիմքը նույնական չեն, քանի որ նշված գործերը վերաբերել են համապատասխանաբար ժառանգական գույքից բաժնեմասը (հողամասը) փաստացի առանձնացնելուն, բաժնային սեփականություն հանդիսացող գույքից 1/2 բաժնեմասն առանձնացնելուն և ապօրինի հիմքով բացված պատուհանները փակելուն, կողմերի միջև կնքված և Երևանի Մալաթիա-Սեբաստիա համայնքի ընդհանուր իրավասության դատարանի կողմից 20.02.2009 թվականին կայացված և 23.03.2009 թվականին օրինական ուժի մեջ մտած վճռով հաստատված հաշտության համաձայնությամբ որոշված ձևով Երևանի Պ. Տիչինայի փողոցի 2-րդ նրբանցքի թիվ 18 հասցեում գտնվող հողամասը հավասար բաժիններով բաժանելուն Եսայի Հրանտի Չախչախյանին պարտավորեցնելուն: Սույն գործով ներկայացված հայցադիմումից հետևում է, որ հայցի առարկան է Եսայի Պողոսի Չախչախյանի սեփականության իրավունքի խախտման վերացման՝ տան մուտքի կիսակառույց բաժանարար պատը քանդելու վերաբերյալ պահանջը, որն առնչվում է Երևանի Մալաթիա-Սեբաստիա համայնքի ընդհանուր իրավասության դատարանի թիվ ԵՄԴ/1055/02/08 քաղաքացիական գործով 20.02.2009 թվականին կայացված և 23.03.2009 թվականին օրինական ուժի մեջ մտած վճռով հաստատված կողմերի միջև կնքված հաշտության համաձայնությամբ վիճելի հողամասի` պատի միջոցով հավասար բաժինների բաժանված չլինելուն: Այլ կերպ ասած` սույն գործով ըստ հայցվորի փաստարկների՝ պատասխանողի կողմից կառուցված պատը ենթադրաբար խախտում է կողմերի միջև կնքված և Երևանի Մալաթիա-Սեբաստիա համայնքի ընդհանուր իրավասության դատարանի վճռով հաստատված հաշտության համաձայնությամբ իր կողմից ակնկալվող իրավունքները:

Վերոգրյալի հաշվառմամբ Վճռաբեկ դատարանը գտնում է, որ Եսայի Պողոսի Չախչախյանը, Եսայի Հրանտի Չախչախյանի դեմ սեփականության իրավունքի խախտման վերացման պահանջ ներկայացնելով, հստակ մատնանշել է, թե ինչի կապակցությամբ, ինչ հիմքերով է դիմում դատարան և ինչ է ակնկալում պատասխանողից` միաժամանակ ներկայացված պահանջով մատնանշելով այն խախտումները, որոնք առկա են պատասխանողի գործողությունների հետևանքով, և որոնք չեն նույնանում նախկինում քննված գործերով առկա հանգամանքների հետ:

Ինչ վերաբերում է թիվ ԵՄԴ/1055/02/08 քաղաքացիական գործի շրջանակներում կողմերի միջև կնքված և Երևանի Մալաթիա-Սեբաստիա համայնքի ընդհանուր իրավասության դատարանի կողմից հաստատված հաշտության համաձայնությանը, ապա հարկ է նշել, որ նշված գործով Եսայի Հրանտի Չախչախյանը Եսայի Պողոսի Չախչախյանին ներկայացրել է ժառանգական գույքից բաժնեմասը (հողամասը) փաստացի առանձնացնելու պահանջ, և կողմերը, արտահայտելով իրենց կամքը, կնքել են հաշտության համաձայնություն ժառանգական զանգվածի մասին: Ուստի ժառանգական զանգվածի մասին կողմերի կնքած և Երևանի Մալաթիա-Սեբաստիա համայնքի ընդհանուր իրավասության դատարանի վճռով հաստատված հաշտության համաձայնությունը չէր կարող խոչընդոտ հանդիսանալ կողմերի համար այլ հիմքերով վեճ հարուցելուն:

Վերոգրյալի հաշվառմամբ Վճռաբեկ դատարանն արձանագրում է, որ սույն գործով ներկայացրած հայցի և ստորադաս դատարանների կողմից մատնանշված գործերով հայցերի առարկան ու հիմքը տարբեր են, այսինքն` տվյալ դեպքում բացակայում է նույն անձանց միջև, նույն առարկայի մաuին և միևնույն հիմքերով վեճի վերաբերյալ դատարանի` oրինական ուժի մեջ մտած վճռի առկայության հիմքով հայցադիմումի ընդունումը մերժելու հիմքը։

 

Վերը նշված պատճառաբանություններով հերքվում են վճռաբեկ բողոքի պատասխանում նշված փաստարկները:

 

Հիմք ընդունելով վերոգրյալը՝ Վճռաբեկ դատարանը գտնում է, որ Վերաքննիչ դատարանը, մերժելով վերաքննիչ բողոքը և օրինական ուժի մեջ թողնելով Դատարանի 17.10.2016 թվականի «Հայցադիմումի ընդունումը մերժելու մասին մասին» որոշումը, թույլ է տվել դատավարական իրավունքի խախտում, որը հիմք է հանդիսանում ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 228-րդ հոդվածի ուժով վճռաբեկ բողոքը բավարարելու և Վերաքննիչ դատարանի որոշումը վերացնելու համար:

 

Ելնելով վերոգրյալից և ղեկավարվելով ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 222-րդ, 240-րդ և 2411-րդ հոդվածներով` Վճռաբեկ դատարանը

 

ՈՐՈՇԵՑ

 

 

1. Վճռաբեկ բողոքը բավարարել։ Վերացնել ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի 01.12.2016 թվականի որոշումը և կայացնել նոր դատական ակտ` վերացնել Երևանի Մալաթիա-Սեբաստիա վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանի 17.10.2016 թվականի «Հայցադիմումի ընդունումը մերժելու մասին» որոշումը։

2. Որոշումն օրինական ուժի մեջ է մտնում կայացման պահից, վերջնական է և ենթակա չէ բողոքարկման։

 

Նախագահող`

Ե. Խունդկարյան

Դատավորներ`

Ս. Անտոնյան

Վ. Ավանեսյան

Ա. Բարսեղյան

Մ. Դրմեյան

Գ. Հակոբյան

Ռ. Հակոբյան

Տ. Պետրոսյան

Ե. Սողոմոնյան

Ն. Տավարացյան

Փոփոխման պատմություն
Փոփոխող ակտ Համապատասխան ինկորպորացիան
Փոփոխված ակտ
Փոփոխող ակտ Համապատասխան ինկորպորացիան