ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՆԱԽԱԳԱՀԻ
Հ Ր Ա Մ Ա Ն Ա Գ Ի Ր Ը
«ՍԵՎԾՈՎՅԱՆ ՏՆՏԵՍԱԿԱՆ ՀԱՄԱԳՈՐԾԱԿՑՈՒԹՅԱՆ ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆՈՒՄ ՃԱՆԱՊԱՐՀԱՅԻՆ ԲԵՌՆԱՓՈԽԱԴՐՈՒՄՆԵՐԻ ԴՅՈՒՐԱՑՄԱՆ ՄԱՍԻՆ» ՓՈԽԸՄԲՌՆՄԱՆ ՀՈՒՇԱԳԻՐԸ (ԱԴՐԲԵՋԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԵՎ ԹՈՒՐՔԻԱՅԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՎԵՐԱՊԱՀՈՒՄՆԵՐԻ ԴԵՄ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԱՌԱՐԿՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐՈՎ) ՀԱՍՏԱՏԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ
Ղեկավարվելով Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 55-րդ հոդվածի 7-րդ կետով` որոշում եմ.
1. Հաստատել 2002 թվականի մարտի 6-ին Կիևում ստորագրված «Սևծովյան տնտեսական համագործակցության տարածաշրջանում ճանապարհային բեռնափոխադրումների դյուրացման մասին» փոխըմբռնման հուշագիրը (Ադրբեջանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության վերապահումների դեմ Հայաստանի Հանրապետության առարկություններով` համաձայն 1-ին և 2-րդ հավելվածների):
2. Սույն հրամանագիրն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնական հրապարակմանը հաջորդող օրվանից։
|
Հայաստանի Հանրապետության |
Ռ. Քոչարյան |
|
|
|
Հավելված 1 |
Հայաստանի Հանրապետության առարկությունը
«Սևծովյան տնտեսական համագործակցության տարածաշրջանում ճանապարհային բեռնափոխադրումների դյուրացման մասին» փոխըմբռնման հուշագրի նկատմամբ Ադրբեջանի Հանրապետության վերապահման դեմ
Հայաստանի Հանրապետությունն առարկում է Ադրբեջանի Հանրապետության կողմից «ՍԾՏՀ տարածաշրջանում ճանապարհային բեռնափոխադրումների դյուրացման մասին» փոխըմբռնման հուշագրի (այսուհետ՝ Փոխըմբռնման հուշագիր) նկատմամբ կատարված վերապահման դեմ:
Ադրբեջանի Հանրապետության վերապահումը, լինելով ընդհանուր բնույթի և անորոշ, չունենալով կիրառման հստակ սահմաններ և պայմաններ, անհնարին է դարձնում Փոխըմբռնման հուշագրի` ոչ միայն Հայաստանի Հանրապետության և Ադրբեջանի Հանրապետության միջև կիրառումը, այլև համագործակցությունը ՍԾՏՀ անդամ պետությունների միջև Փոխըմբռնման հուշագրի շրջանակներում: Փոխըմբռնման հուշագրի նպատակն է ՍԾՏՀ անդամ պետությունների կառավարությունների միջև միջազգայնորեն ճանաչված համաձայնագրերին, ինչպես նաև դրանց առնչվող կանոններին և ստանդարտներին համապատասխան՝ միջազգային ավտոտրանսպորտային բեռնափոխադրումներին առնչվող հիմնախնդիրների ներդաշնակեցման ուղղությամբ տարածաշրջանում համագործակցության ընդլայնումը, որն արդեն իսկ խախտվում է Ադրբեջանի Հանրապետության՝ նման բովանդակությամբ վերապահմամբ:
Հայաստանի Հանրապետությունը գտնում է, որ Ադրբեջանի Հանրապետության կողմից Փոխըմբռնման հուշագրի նկատմամբ կատարված վերապահումը հակասում է Փոխըմբռնման հուշագրի առարկային և նպատակներին, որն անթույլատրելի է 1969 թվականի Վիեննայի «Միջազգային պայմանագրերի իրավունքի մասին» կոնվենցիայի (այսուհետ՝ Կոնվենցիա) 19-րդ հոդվածի տեսանկյունից:
Հայաստանի Հանրապետությունն ընդգծում է նաև, որ Ադրբեջանի Հանրապետության վերապահումը չի համապատասխանում Կոնվենցիայի՝ վերապահմանը ներկայացվող պահանջներին, հետևաբար հակասում է Կոնվենցիայի դրույթներին: Մասնավորապես, Կոնվենցիայի համաձայն՝ պետությունը վերապահմամբ ցանկանում է բացառել կամ փոփոխել պայմանագրի որոշակի դրույթների իրավական ուժը` դրանք իր նկատմամբ կիրառելիս: Սակայն, Ադրբեջանի Հանրապետությունը, ինչպես արդեն երևում է վերապահման տեքստից, չի նշում որևէ որոշակի դրույթ, որի գործողությունը վերջինս ցանկանում է բացառել կամ փոփոխել դրա իրավական ուժը, ուստի արդեն իսկ ակնհայտ է դառնում, որ Ադրբեջանի Հանրապետությունը, կատարելով նման վերապահում, խախտում է Կոնվենցիայի դրույթները:
Հայաստանի Հանրապետությունը ցանկանում է Փոխըմբռնման հուշագրի կողմ հանդիսացող բոլոր պետությունների ուշադրությունը հրավիրել վերը հիշատակված հանգամանքների վրա և առաջարկում է Փոխըմբռնման հուշագրի ավանդապահին` հորդորել Ադրբեջանի Հանրապետությանը վերանայել Փոխըմբռնման հուշագրի նկատմամբ կատարած իր վերապահումը:
|
Հայաստանի Հանրապետության |
Ա. Գևորգյան |
|
Հավելված 2 |
Հայաստանի Հանրապետության առարկությունը
«Սևծովյան տնտեսական համագործակցության տարածաշրջանում ճանապարհային բեռնափոխադրումների դյուրացման մասին» փոխըմբռնման հուշագրի նկատմամբ Թուրքիայի Հանրապետության վերապահման դեմ
Հայաստանի Հանրապետությունն առարկում է Թուրքիայի Հանրապետության կողմից «ՍԾՏՀ տարածաշրջանում ճանապարհային բեռնափոխադրումների դյուրացման մասին» փոխըմբռնման հուշագրի (այսուհետ՝ Փոխըմբռնման հուշագիր) նկատմամբ կատարված վերապահման դեմ:
Թուրքիայի Հանրապետության վերապահումը, լինելով ընդհանուր բնույթի և անորոշ, չունենալով կիրառման հստակ սահմաններ և պայմաններ, անհնարին է դարձնում Փոխըմբռնման հուշագրի` ոչ միայն Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության միջև կիրառումը, այլև համագործակցությունը ՍԾՏՀ անդամ պետությունների միջև Փոխըմբռնման հուշագրի շրջանակներում: Փոխըմբռնման հուշագրի նպատակն է ՍԾՏՀ անդամ պետությունների կառավարությունների միջև միջազգայնորեն ճանաչված համաձայնագրերին, ինչպես նաև դրանց առնչվող կանոններին և ստանդարտներին համապատասխան՝ միջազգային ավտոտրանսպորտային բեռնափոխադրումներին առնչվող հիմնախնդիրների ներդաշնակեցման ուղղությամբ տարածաշրջանում համագործակցության ընդլայնումը, որն արդեն իսկ խախտվում է Թուրքիայի Հանրապետության՝ նման բովանդակությամբ վերապահմամբ:
Հայաստանի Հանրապետությունը գտնում է, որ Թուրքիայի Հանրապետության կողմից Փոխըմբռնման հուշագրի նկատմամբ կատարված վերապահումը հակասում է Փոխըմբռնման հուշագրի առարկային և նպատակներին, որն անթույլատրելի է 1969 թվականի Վիեննայի «Միջազգային պայմանագրերի իրավունքի մասին» կոնվենցիայի (այսուհետ՝ Կոնվենցիա) 19-րդ հոդվածի տեսանկյունից:
Հայաստանի Հանրապետությունն ընդգծում է նաև, որ Թուրքիայի Հանրապետության վերապահումը չի համապատասխանում Կոնվենցիայի՝ վերապահմանը ներկայացվող պահանջներին, հետևաբար հակասում է Կոնվենցիայի դրույթներին: Մասնավորապես, Կոնվենցիայի համաձայն՝ պետությունը վերապահմամբ ցանկանում է բացառել կամ փոփոխել պայմանագրի որոշակի դրույթների իրավական ուժը` դրանք իր նկատմամբ կիրառելիս: Սակայն, Թուրքիայի Հանրապետությունը, ինչպես արդեն երևում է վերապահման տեքստից, չի նշում որևէ որոշակի դրույթ, որի գործողությունը վերջինս ցանկանում է բացառել կամ փոփոխել դրա իրավական ուժը, ուստի արդեն իսկ ակնհայտ է դառնում, որ Թուրքիայի Հանրապետությունը, կատարելով նման վերապահում, խախտում է Կոնվենցիայի դրույթները:
Հայաստանի Հանրապետությունը ցանկանում է Փոխըմբռնման հուշագրի կողմ հանդիսացող բոլոր պետությունների ուշադրությունը հրավիրել վերը հիշատակված հանգամանքների վրա:
|
Հայաստանի Հանրապետության |
Ա. Գևորգյան |