ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

ՎՃՌԱԲԵԿ ԴԱՏԱՐԱՆ

ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի որոշում  Քաղաքացիական գործ թիվ ԵԿԴ/3313/02/08	Քաղաքացիական գործ թիվ ԵԿԴ/3313/02/08 2014 թ.
Նախագահող դատավոր՝  Լ. Գրիգորյան

Դատավորներ՝	Գ. Մատինյան
	Ն. Տավարացյան

Ո Ր Ո Շ ՈՒ Մ

ՀԱՆՈՒՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

Հայաստանի Հանրապետության վճռաբեկ դատարանի քաղաքացիական և վարչական պալատը
(այսուհետ՝ Վճռաբեկ դատարան)

2014 թվականի մայիսի 08-ին

դռնբաց դատական նիստում, քննելով Զարա Թովմասյանի վճռաբեկ բողոքը ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի 29.11.2013 թվականի որոշման դեմ` ըստ հայցի Լեյլա Խեչումյանի ընդդեմ Լեոնիդ Թովմասյանի իրավահաջորդներ Զարա Թովմասյանի, Լաուրա Վարդազարյանի` բնակարանի ձեղնահարկի կառուցման և շինարարական աշխատանքները դադարեցնելուն պարտավորեցնելու, բնակարանին 708.565 ՀՀ դրամի չափով պատճառված վնասի բռնագանձման և տարածքը նախկին տեսքի բերելու պահանջների մասին,

Պ Ա Ր Զ Ե Ց

1. Գործի դատավարական նախապատմությունը

Դիմելով դատարան` Լեյլա Խեչումյանը պահանջել է պարտավորեցնել Զարա Թովմասյանին և Լաուրա Վարդազարյանին դադարեցնել Երևանի Հանրապետության 79-րդ շենքի թիվ 15 բնակարանի ձեղնահարկի կառուցման և շինարարական աշխատանքները և տարածքը բերել նախկին տեսքի, ինչպես նաև բռնագանձել այդ աշխատանքների հետևանքով նույն շենքի թիվ 4 բնակարանին պատճառված վնասը` 708.565 ՀՀ դրամի չափով:

Երևան քաղաքի Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի 01.04.2011 թվականի վճռով քաղաքացիական գործի վարույթը կարճվել է Լեոնիդ Թովմասյանի մահվան հիմքով:

ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի 15.06.2011 թվականի որոշմամբ Լեյլա Խեչումյանի վերաքննիչ բողոքը բավարարվել է` բեկանվել է Երևան քաղաքի Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի 01.04.2011 թվականի վճիռը, և գործն ուղարկվել է նոր քննության:

ՀՀ վճռաբեկ դատարանի քաղաքացիական և վարչական պալատի 31.08.2011 թվականի որոշմամբ որպես Լեոնիդ Թովմասյանի ներկայացուցիչներ Յուրի և Վլադիմիր Հայրապետյանների վճռաբեկ բողոքը վերադարձվել է:

Երևան քաղաքի Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի (դատավոր` Ա. Սուքոյան) (այսուհետ` Դատարան) 25.06.2013 թվականի վճռով պատճառված վնասի հատուցման մասով հայցը բավարարվել է մասնակիորեն, իսկ հայցապահանջը բնակարանի ձեղնահարկի կառուցման և շինարարական աշխատանքները դադարեցնելուն պարտավորեցնելու և տարածքը նախկին տեսքի բերելու մասերով բավարարվել է ամբողջությամբ:

ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի (այսուհետ` Վերաքննիչ դատարան) 29.11.2013 թվականի որոշմամբ Զարա Թովմասյանի վերաքննիչ բողոքը մերժվել է, և Դատարանի 25.06.2013 թվականի վճիռը թողնվել է օրինական ուժի մեջ:

ՀՀ վճռաբեկ դատարանի քաղաքացիական և վարչական պալատի 19.02.2014 թվականի որոշմամբ Զարա Թովմասյանի վճռաբեկ բողոքը վերադարձվել է և սահմանվել է ժամկետ` վճռաբեկ բողոքի թերությունները վերացնելու և այն կրկին ներկայացնելու համար:

Սույն գործով վճռաբեկ բողոք է ներկայացրել Զարա Թովմասյանը:

Վճռաբեկ բողոքի պատասխան չի ներկայացվել:

Լեյլա Խեչումյանը, Զարա Թովմասյանը և Լաուրա Վարդազարյանը Վճռաբեկ դատարան են ներկայացրել 14.04.2014 թվականի հաշտության համաձայնությունը:

2. Վճռաբեկ դատարանի պատճառաբանությունները և եզրահանգումը

ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 33-րդ հոդվածի 1-ին կետի համաձայն` կողմերը դատավարության ցանկացած փուլում կարող են գործն ավարտել հաշտության համաձայնությամբ:

Նույն հոդվածի 2-րդ կետի համաձայն` կողմերի միջև կայացված հաշտության համաձայնությունը ձևակերպվում է գրավոր, իսկ նույն հոդվածի 4-րդ կետի համաձայն` դատարանը չի հաստատում հաշտության համաձայնությունը, եթե այն հակասում է օրենքին և այլ իրավական ակտերին կամ խախտում է այլ անձանց իրավունքները և օրինական շահերը: Այդ դեպքերում դատարանը վեճը քննում է ըստ էության:

ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 109-րդ հոդվածի 7-րդ կետի համաձայն` դատարանը կարճում է գործի վարույթը, եթե դատարանը հաստատել է կնքված հաշտության համաձայնությունը:

Ուսումնասիրելով Լեյլա Խեչումյանի, Զարա Թովմասյանի և Լաուրա Վարդազարյանի 14.04.2014 թվականի հաշտության համաձայնությունը` Վճռաբեկ դատարանը գտնում է, որ այն չի հակասում օրենքին և այլ իրավական ակտերին, չի խախտում այլ անձանց իրավունքներն ու օրինական շահերը:

Այսպիսով, Վճռաբեկ դատարանը գտնում է, որ Լեյլա Խեչումյանի, Զարա Թովմասյանի և Լաուրա Վարդազարյանի ներկայացրած հաշտության համաձայնությունը պետք է հաստատել:

Ելնելով վերոգրյալից և ղեկավարվելով ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 33-րդ, 240-241²-րդ հոդվածներով` Վճռաբեկ դատարանը

Ո Ր Ո Շ Ե Ց

1. Հաստատել Լեյլա Խեչումյանի, Զարա Թովմասյանի և Լաուրա Վարդազարյանի միջև կնքված 14.04.2014 թվականի հաշտության համաձայնությունը հետևյալ բովանդակությամբ.

«Հաշտության համաձայնություն

14.04.2014թ.

Թիվ ԵԿԴ/3313/02/08 քաղաքացիական գործով ըստ հայցի Լեյլա Խեչումյանի (այսուհետ` Հայցվոր) ընդդեմ Զարա Թովմասյանի և Լաուրա Վարդազարյանի (այսուհետ` Պատասխանող)` Երևան քաղաքի Հանրապետության 79-րդ շենքի թիվ 15 բնակարանի ձեղնահարկի (այսուհետ` Ձեղնահարկ) կառուցման և շինարարական աշխատանքները դադարեցնելու ու տարածքը նախկին տեսքի բերելու, ինչպես նաև այդ աշխատանքի հետևանքով նույն շենքի թիվ 4 բնակարանին պատճառված վնասը` 708.565 ՀՀ դրամի չափով բռնագանձելու պահանջի մասին, կողմերը ղեկավարվելով ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 33-րդ հոդվածով, կնքեցին սույն հաշտության համաձայնությունը հետևյալի մասին.

1. Պատասխանողները Հայցվորին սույն համաձայնության ստորագրման պահին վճարել են 1.500.000 (մեկ միլիոն հինգ հարյուր հազար) ՀՀ դրամ հրաժարագին` որպես պատճառված վնասի հետ կապված վեճի լուծման փոխհատուցում:

2. Հայցվորը սույնով հայտարարում է, որ ամբողջությամբ ստացել է հրաժարագինը (1-ին կետ), և Պատասխանողների, ինչպես նաև Ձեղնահարկի սեփականատիրոջ կամ որևէ հիմքով տիրապետողի նկատմամբ որևէ պահանջ չունի և հետագայում որևէ պահանջ չի ներկայացնելու:

3. Կողմերը համաձայնում են, որ թիվ ԵԿԴ/3313/02/08 քաղաքացիական գործով դատական ծախսերը (բացառությամբ փաստաբանական ծախսերի) վճարելու պարտականությունը կրում են պատասխանողները: Կողմերի փաստաբանական ծախսերի հարցը լուծում են կողմերը` յուրաքանչյուրն իր փաստաբանի մասով:

4. Սույն համաձայնագիրն ուժի մեջ է մտնում ստորագրման պահից:

5. Սույն համաձայնագիրը գործում է նույնիսկ այն դեպքում, երբ ՀՀ վճռաբեկ դատարանը չհաստատի այն: Սույն կետում նշված դեպքում, Հայցվորը պարտավորվում է կատարողական թերթ չներկայացնել, իսկ ներկայացնելու դեպքում, սույն համաձայնությունը հիմք է կատարողական վարույթը կարճելու համար:

6. Պատասխանողները հետագայում խոչընդոտներ չեն ստեղծի Հայցվորի համար` ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 224-րդ հոդվածի իրավական հիմքով նախագծեր և շինաշխատանքներ կատարելիս:

7. Կողմերի ստորագրությունները`

Հայցվոր`

Լեյլա Ժորայի Խեչումյան (ստորագրություն)

Պատասխանողներ`

Զարա Լեոնիդի Թովմասյան (ստորագրություն)

Լաուրա Լևոնի Վարդազարյան (ստորագրություն)»:

2. ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի 29.11.2013 թվականի որոշումը բեկանել և քաղաքացիական գործի վարույթը կարճել:

3. ՀՀ քաղաքացաիական դատավարության օրենսգրքի 73-րդ հոդվածի 2-րդ կետի հիմքով Զարա Թովմասյանից և Լաուրա Վարդազարյանից հօգուտ ՀՀ պետական բյուջեի բռնագանձել 14.171 ՀՀ դրամ` որպես հայցադիմումի համար սահմանված և չվճարված պետական տուրքի գումար, 31.256 ՀՀ դրամ` որպես վերաքննիչ բողոքի համար սահմանված և ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի 04.05.2011 թվականի որոշմամբ հետաձգված պետական տուրքի գումար, 10.000 ՀՀ դրամ` որպես վերաքննիչ բողոքի համար պակաս վճարված պետական տուրքի գումար:

Զարա Թովմասյանից և Լաուրա Վարդազարյանից հօգուտ «Փորձաքննությունների Ազգային Բյուրո» ՊՈԱԿ-ի բռնագանձել 29.400 ՀՀ դրամ և 32.340 ՀՀ դրամ` որպես համապատասխանաբար 10.11.2010 թվականի թիվ 09-2388 փորձագետի եզրակացության համար 10.11.2010 թվականի թիվ 433 հաշիվ-ապրանքագրով վճարման ենթակա գումար և 22.09.2009 թվականի թիվ 08-1777 փորձագետի եզրակացության համար 22.09.2009 թվականի թիվ 236 հաշիվ-ապրանքագրով վճարման ենթակա գումար:

Զարա Թովմասյանից և Լաուրա Վարդազարյանից հօգուտ «ՀՀ փորձագիտական կենտրոն» ՊՈԱԿ-ի բռնագանձել 45.000 ՀՀ դրամ` որպես 27.10.2008 թվականի թիվ 00810807 փորձագետի եզրակացության համար 27.10.2008 թվականի թիվ 4080 հաշիվ-ապրանքագրով վճարման ենթակա գումար:

4. Որոշումն օրինական ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից, վերջնական է և ենթակա չէ բողոքարկման:

Նախագահող`	Ե. Խունդկարյան
Դատավորներ`	Վ. ԱԲԵԼՅԱՆ
	Ս. Անտոնյան
	Վ. Ավանեսյան
	Ա. Բարսեղյան
	Մ. Դրմեյան
	Գ. Հակոբյան
	Է. Հայրիյան
	Տ. Պետրոսյան
	Ե. Սողոմոնյան