Գլխավոր տեղեկություն
Տիպ
Որոշում
Ակտի տիպ
Base act (27.05.2011-till now)
Կարգավիճակ
Գործում է
Սկզբնաղբյուր
ՀՀՊՏ 2011.07.28/45(848).1 Հոդ.1131.16
Ընդունող մարմին
Վճռաբեկ դատարան
Ընդունման ամսաթիվ
27.05.2011
Ստորագրող մարմին
Նախագահող
Ստորագրման ամսաթիվ
27.05.2011
Ուժի մեջ մտնելու ամսաթիվ
27.05.2011

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

 

ՎՃՌԱԲԵԿ ԴԱՏԱՐԱՆ

 

ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական

դատարանի որոշում 

Քաղաքացիական գործ թիվ ԿԴ/0570/02/09

Քաղաքացիական գործ թիվ ԿԴ/0570/02/09
2011 թ.

Նախագահող դատավոր`   Ս. Միքայելյան

Դատավորներ` Ն. Տավարացյան
                                  Դ. Խաչատրյան

 

Ո Ր Ո Շ ՈՒ Մ

ՀԱՆՈՒՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

Հայաստանի Հանրապետության վճռաբեկ դատարանի քաղաքացիական և վարչական պալատը (այսուհետ` Վճռաբեկ դատարան)

նախագահությամբ

Ե. Խունդկարյանի

մասնակցությամբ դատավորներ

Վ. Ավանեսյանի

Վ. Աբելյանի

 

Ս. Անտոնյանի

Ա. Բարսեղյանի

Մ. Դրմեյանի

Գ. Հակոբյանի

Է. Հայրիյանի

Տ. ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԻ

Ե. Սողոմոնյանի

2011 թվականի մայիսի 27 -ին

դռնբաց դատական նիստում, քննելով Հրազդանի «Հ. Պարոնյանի անվան թիվ 12 միջնակարգ դպրոց» պետական ոչ առևտրային կազմակերպության (այսուհետ` Դպրոց) տնօրենի ժամանակավոր պաշտոնակատարի վճռաբեկ բողոքը ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի 03.11.2010 թվականի որոշման դեմ` ըստ հայցի Սուրեն Մաղաքյանի ընդդեմ Սուսաննա Երգինյանի` գործատուի կողմից աշխատանքային պայմանագրի լուծումը հակաօրինական ճանաչելու, աշխատողի իրավունքները վերականգնելու և հարկադիր պարապուրդի ամբողջ ժամանակահատվածի համար փոխհատուցում գանձելու պահանջների մասին,

 

ՊԱՐԶԵՑ

 

1. Գործի դատավարական նախապատմությունը.

Դիմելով դատարան` Սուրեն Մաղաքյանը պահանջել է հակաօրինական ճանաչել գործատուի կողմից աշխատանքային պայմանագրի լուծումը, վերականգնել նախկին աշխատանքում և բռնագանձել Դպրոցից հարկադիր պարապուրդի գումարը:

ՀՀ Կոտայքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի 26.10.2009 թվականի վճռով հայցը բավարարվել է:

ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի 05.02.2010 թվականի որոշմամբ Դպրոցի տնօրեն Սուսաննա Երգինյանի վերաքննիչ բողոքը բավարարվել է մասնակիորեն` բեկանվել է ՀՀ Կոտայքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի 26.10.2009 թվականի վճռի` Դպրոցի նախկին ուսումնական աշխատանքների գծով փոխտնօրեն և աշխարհագրության ուսուցիչ Սուրեն Մաղաքյանին նախկին աշխատանքին վերականգնելու մասը, և այդ մասով գործն ուղարկվել է նույն դատարան` նոր քննության: Դատարանի վճռի մնացած մասը թողնվել է օրինական ուժի մեջ:

Վճռաբեկ դատարանի 07.04.2010 թվականի որոշմամբ Սուրեն Մաղաքյանի վճռաբեկ բողոքը վերադարձվել է:

ՀՀ Կոտայքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի (այսուհետ` Դատարան) 05.08.2010 թվականի վճռով հայցը բավարարվել է:

ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի (այսուհետ` Վերաքննիչ դատարան) 03.11.2010 թվականի որոշմամբ Դպրոցի տնօրենի ժամանակավոր պաշտոնակատարի վերաքննիչ բողոքը մերժվել է, և Դատարանի 05.08.2010 թվականի վճիռը թողնվել է օրինական ուժի մեջ:

Սույն գործով վճռաբեկ բողոք է ներկայացրել Դպրոցի տնօրենի ժամանակավոր պաշտոնակատարը:

Վճռաբեկ բողոքի պատասխան չի ներկայացվել:

 

2. Վճռաբեկ բողոքի հիմքերը, հիմնավորումները և պահանջը.

Սույն վճռաբեկ բողոքը քննվում է հետևյալ հիմքի սահմաններում ներքոհիշյալ հիմնավորումներով.

Վերաքննիչ դատարանը խախտել է ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 52-րդ հոդվածի 2-րդ կետը, 53-րդ հոդվածը, որի արդյունքում չի կիրառել ՀՀ աշխատանքային օրենսգրքի 265-րդ հոդվածի 2-րդ մասը, որը պետք է կիրառեր:

Բողոք բերած անձը նշված պնդումը պատճառաբանել է հետևյալ փաստարկներով.

Վերաքննիչ դատարանն անտեսել է այն հանգամանքը, որ անհնար է Սուրեն Մաղաքյանի նախկին հաստիքի ստեղծումը: Վերաքննիչ դատարանն անտեսել է նաև այն հանգամանքը, որ իրավաբանական անձը կարող է ունենալ միայն իր հիմնադիր փաստաթղթով նախատեսված գործունեության նպատակին համապատասխան քաղաքացիական իրավունքներ և կրել այդ գործունեության հետ կապված պարտականություններ: Դպրոցի` որպես իրավաբանական անձի հիմնադիր փաստաթուղթը վերջինիս կանոնադրությունն է, որով Դպրոցի տնօրենն օժտված չէ հաստիք կրճատելու կամ ավելացնելու լիազորությամբ: Հաստիքները հաստատվում են հիմնադրի` Կոտայքի մարզպետարանի կողմից: Այսինքն` Սուրեն Մաղաքյանին 0,5 հաստիքով փոխտնօրենի պաշտոնում վերականգնելով, Վերաքննիչ դատարանը Դպրոցի տնօրենին պարտադրել է կրել այնպիսի պարտականություն, որը Դպրոցի կանոնադրությամբ նախատեսված չէ, և որի կատարումն օբկյեկտիվորեն անհնար է:

Անհնար է նաև Սուրեն Մաղաքյանի վերականգնումն աշխարհագրության առարկայի ուսուցչի պաշտոնում, քանի որ Դպրոցն ունի աշխարհագրության 14 դասաժամ, իսկ «Հանրակրթության մասին» ՀՀ օրենքի 25-րդ հոդվածի 3-րդ կետի համաձայն` մեկ դրույքի լրիվ ուսումնական ծանրաբեռնվածությունը չի կարող գերազանցել շաբաթական 22 դասաժամը: Տվյալ դեպքում առկա ժամերը պետք է հատկացվեն Դպրոցում 30.08.1993 թվականից աշխարհագրության ուսուցչուհի Սոնա Կարապետյանին, ով գտնվելիս է եղել հղիության և ծննդաբերության, այնուհետև մինչև երեք տարեկան երեխայի խնամքի համար արձակուրդում և 14.07.2010 թվականի դիմումի համաձայն` դադարեցնելու է մասնակի վճարովի արձակուրդը և շարունակելու է աշխատել:

Բացի այդ, Վերաքննիչ դատարանն անտեսել է, որ Վճռաբեկ դատարանի 07.04.2010 թվականի և ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի 05.02.2010 թվականի որոշումներով հաստատվել է, որ Դպրոցի տնօրենի կողմից ներկայացվել են բավարար ապացույցներ` ուսումնական գծով փոխտնօրենի հաստիքը 0,5 դրույքով կրճատված լինելու մասին:

 

Վերոգրյալի հիման վրա բողոք բերած անձը պահանջել է բեկանել Վերաքննիչ դատարանի 03.11.2010 թվականի որոշումը և հայցը մերժել:

 

3. Վճռաբեկ բողոքի քննության համար նշանակություն ունեցող փաստերը.

Վճռաբեկ բողոքի քննության համար նշանակություն ունեն հետևյալ փաստերը.

1. Դպրոցի և Սուրեն Մաղաքյանի միջև 01.09.2006 թվականին անորոշ ժամկետով կնքված աշխատանքային պայմանագրի համաձայն` Սուրեն Մաղաքյանը Դպրոցում նշանակվել է ուսումնադաստիարակչական գծով տնօրենի տեղակալ` 0,5 դրույքով, միաժամանակ նրան է հանձնարարվել աշխարհագրության դասեր` շաբաթական 5 ժամ (հատոր 1-ին գ.թ. 11-12):

2. Ուսումնական աշխատանքների գծով փոխտնօրենի հաստիքը բաժանելու մասին 04.01.2006 թվականի թիվ 1 հրամանով 04.01.2006 թվականից Դպրոցի ուսումնական աշխատանքների գծով փոխտնօրենի 1,5 հաստիքը, ըստ աշխատանքային պայմանագրի, բաժանվել է հետևյալ կերպ` Մաղաքյան Սուրեն` 0,5 դրույք, Իսկանդարյան Աղավնիկ` 0,5 դրույք, Օհանյան Նարինե` 0,5 դրույք (հատոր 1-ին գ.թ. 46):

3. Սուրեն Մաղաքյանին 30.06.2009 թվականին հասցեագրված ծանուցման համաձայն` Դպրոցը հայտնել է դասարանների և աշխարհագրության դասաժամերի կրճատմամբ պայմանավորված` Դպրոցի հետ կնքված աշխատանքային պայմանագիրը 31.08.2009 թվականից լուծելու մասին, իսկ Դպրոցի տնօրենի 31.08.2009 թվականի թիվ 59 հրամանի համաձայն` Սուրեն Մաղաքյանի հետ կնքված աշխատանքային պայմանագիրը ՀՀ աշխատանքային օրենսգրքի 113-րդ հոդվածի 1-ին մասի 3-րդ կետի հիմքով 31.08.2009 թվականից համարվել է լուծված (հատոր 1-ին գ. թ. 7-8):

4. 18.09.2009 թվականին հաստատված Դպրոցի հաստիքացուցակի համաձայն` ուսումնադաստիարակչական գծով տնօրենի տեղակալի հաստիքային միավորի քանակը 1-ն է (հատոր 1-ին գ.թ. 42):

5. Դպրոցի տնօրեն Սուսաննա Երգինյանի 22.07.2010 թվականի բացատրության համաձայն` Սոնա Կարապետյանը 03.11.2009 թվականից գտնվել է հղիության և ծննդաբերության, մինչև երեք տարեկան երեխայի խնամքի համար տրամադրվող արձակուրդում և իր 14.07.2010 թվականի դիմումի համաձայն` 01.09.2010 թվականից ներկայացել է աշխատանքի (հատոր 2-րդ գ. թ. 35):

6. 14.07.2010 թվականի Սոնա Կարապետյանի` Դպրոցի տնօրեն Սուսաննա Երգինյանին ուղղված դիմումի բովանդակության համաձայն` վերջինս գտնվել է երեխայի խնամքի մասնակի վճարովի արձակուրդում, ներկայումս դադարեցնելու է մասնակի վճարովի արձակուրդը և շարունակելու է աշխատել (հատոր 2-րդ գ. թ. 35):

7. Մանկավարժական խորհրդի 2009 թվականին կայացած նիստում հաստատված ուսումնական պլանի համաձայն` Դպրոցի 2009-2010 ուսումնական տարվա աշխարհագրության շաբաթական ժամերի քանակը 14-ն է (հատոր 2-րդ գ. թ. 32):

 

4. Վճռաբեկ դատարանի պատճառաբանությունները և եզրահանգումը.

Քննելով վճռաբեկ բողոքը նշված հիմքի սահմաններում` Վճռաբեկ դատարանը գտնում է, որ այն հիմնավոր է մասնակիորեն հետևյալ պատճառաբանությամբ.

ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 53-րդ հոդվածի 1-ին կետի համաձայն` դատարանը յուրաքանչյուր ապացույց գնահատում է գործում եղած բոլոր ապացույցների բազմակողմանի, լրիվ և օբյեկտիվ հետազոտության վրա հիմնված ներքին համոզմամբ:

ՀՀ աշխատանքային օրենսգրքի 265-րդ հոդվածի 2-րդ մասի համաձայն` տնտեսական, տեխնոլոգիական, կազմակերպչական կամ այլ պատճառներով կամ գործատուի և աշխատողի հետագա աշխատանքային հարաբերությունների վերականգնման անհնարինության դեպքում դատարանը կարող է աշխատողին չվերականգնել իր նախկին աշխատանքում` պարտավորեցնելով գործատուին հարկադիր պարապուրդի ամբողջ ժամանակահատվածի համար աշխատողին վճարելու հատուցում` միջին աշխատավարձի չափով, մինչև դատարանի վճիռն օրինական ուժի մեջ մտնելը: Այս դեպքում դատարանի վճիռն օրինական ուժի մեջ մտնելու օրվանից աշխատանքային պայմանագիրը համարվում է լուծված:

Վճռաբեկ դատարանն իր որոշումներում արտահայտել է այն իրավական դիրքորոշումը, որ Դատարանի կողմից գործատուի վրա չի կարող դրվել այնպիսի պարտավորություն, որի փաստացի կատարումն օբյեկտիվորեն անհնար է:

Նման դեպքերում դատարանի կողմից վերոգրյալ հոդվածի չկիրառումը կհանգեցնի գործատուի համար լրացուցիչ պարտավորության` ստեղծելու կառուցվածքային նոր միավոր, նոր հաստիք:

Նման պարտավորության սահմանումը կհանգեցնի գործատուի` ՀՀ Սահմանադրության` իրավաբանական անձանց նկատմամբ կիրառելի երաշխիքային նորմերի և օրենքով նախատեսված իրավունքների սահմանափակման: Այդ իսկ նպատակով օրենսդիրը ՀՀ աշխատանքային օրենսգրքի 265-րդ հոդվածի 2-րդ մասով սահմանել է աշխատանքում չվերականգնելու գործատուի իրավական հնարավորությունը` վերապահելով դատարանին այդ վարքագծի իրավաչափության գնահատման իրավասություն` որոշելու տնտեսական, տեխնոլոգիական, կազմակերպչական կամ այլ պատճառներով կամ գործատուի և աշխատողի հետագա աշխատանքային հարաբերությունների վերականգնման անհնարինությունը` կոնկրետ գործի փաստերից ելնելով (տե՛ս Զոյա Ծատրյանն ընդդեմ «ԱրմենՏել» ՓԲԸ-ի` աշխատանքում վերականգնելու և հարկադիր պարապուրդի գումարի բռնագանձման պահանջների մասին թիվ 3-496(ՎԴ) գործով Վճռաբեկ դատարանի 30.03.2007 թվականի որոշումը):

Վճռաբեկ դատարանն իր որոշումներում անդրադարձել է դատական ակտերի հիմնավորվածության հարցին (տե´ս Անժելա Ղազարյանը, Արփիկ և Արմինե Գասպարյաններն ընդդեմ Շուշանիկ Սարգսյանի, Ոսկեհատ, Նունե, Հրանուշ Գասպարյանների` ժառանգական գույքը ժառանգների միջև բաժանելու պահանջի մասին ՀՀ վճռաբեկ դատարանի 25.12.2007 թվականի որոշում, քաղաքացիական գործ թիվ 3-1843(ՎԴ)): Ուստի սույն որոշմամբ կրկին չի անդրադառնում տվյալ հարցին:

Սույն քաղաքացիական գործով Վերաքննիչ դատարանը, դատական ակտը թողնելով օրինական ուժի մեջ, սահմանափակվել է միայն աշխատանքային պայմանագիրն օրենքի խախտմամբ լուծելու հանգամանքի գնահատմամբ և ըստ էության չի անդրադարձել հետագա աշխատանքային հարաբերությունները վերականգնելու անհնարինության հարցին:

Մինչդեռ, Վերաքննիչ դատարանը պետք է գնահատման առարկա դարձներ այն փաստը, թե արդյոք հնարավոր է Սուրեն Մաղաքյանի հետ վերականգնել հետագա աշխատանքային հարաբերությունները:

Վճռաբեկ դատարանը գտնում է, որ Դատարանը գնահատման առարկա պետք է դարձնի այն հանգամանքը, որ Դպրոցի վարչակազմակերպչական կառուցվածքում Սուրեն Մաղաքյանի զբաղեցրած փոխտնօրենի 0,5 դրույքով հաստիքը, ներկայիս հաստիքացուցակի համաձայն, կրճատվել է, մասնավորապես` 04.01.2006 թվականի թիվ 1 հրամանով ուսումնական աշխատանքների գծով որպես փոխտնօրենի հաստիքային միավորի քանակ նշվել է 1,5-ը, իսկ 18.09.2009 թվականին հաստատված Դպրոցի հաստիքացուցակի համաձայն` նշված հաստիքային միավորի քանակը 1-ն է, իսկ փոխտնօրենի մեկ հաստիքը զբաղեցնում է ուսումնական աշխատանքների գծով տնօրենի տեղակալը: Բացի այդ, Դատարանը պետք է քննարկի Սուրեն Մաղաքյանի աշխարհագրության դասաժամերի վերականգնման հնարավորության հարցը:

 

Այսպիսով, վճռաբեկ բողոքի հիմքի առկայությունը Վճռաբեկ դատարանը դիտում է բավարար´ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 227-րդ և 228-րդ հոդվածների ուժով Վերաքննիչ դատարանի որոշումը բեկանելու համար:

 

Ելնելով վերոգրյալից և ղեկավարվելով ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 240-2412-րդ հոդվածներով` Վճռաբեկ դատարանը

 

ՈՐՈՇԵՑ

 

1. Վճռաբեկ բողոքը բավարարել մասնակիորեն: Բեկանել ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի 03.11.2010 թվականի որոշումը և գործն ուղարկել ՀՀ Կոտայքի մարզի ընդհանուր իրավասության առաջին ատյանի դատարան` նոր քննության:

2. Որոշումն օրինական ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից, վերջնական է և ենթակա չէ բողոքարկման:

 

Նախագահող`

 

Ե. Խունդկարյան

Դատավորներ`

Վ. Ավանեսյան

Վ. Աբելյան

Ս. Անտոնյան

Ա. Բարսեղյան

Մ. Դրմեյան

Գ. Հակոբյան

Է. Հայրիյան

Տ. ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ

Ե. Սողոմոնյան

Փոփոխման պատմություն
Փոփոխող ակտ Համապատասխան ինկորպորացիան
Փոփոխված ակտ
Փոփոխող ակտ Համապատասխան ինկորպորացիան