Գլխավոր տեղեկություն
Տիպ
Որոշում
Ակտի տիպ
Հիմնական ակտ (25.06.2010-մինչ օրս)
Կարգավիճակ
Գործում է
Սկզբնաղբյուր
ՀՀՊՏ 2010.09.28/46(780).1 Հոդ.1084.1
Ընդունող մարմին
Վճռաբեկ դատարան
Ընդունման ամսաթիվ
25.06.2010
Ստորագրող մարմին
Նախագահող
Ստորագրման ամսաթիվ
25.06.2010
Ուժի մեջ մտնելու ամսաթիվ
25.06.2010

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

 

ՎՃՌԱԲԵԿ ԴԱՏԱՐԱՆ

 

ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական
դատարանի որոշում 

Քաղաքացիական գործ թիվ ԵԱԴԴ/1102/02/08

Քաղաքացիական գործ թիվ ԵԱԴԴ/1102/02/08

2010թ.

Նախագահող դատավոր՝ Ա. Խառատյան

Դատավորներ՝ Կ. Չիլինգարյան

               Ա. Պետրոսյան

 

Ո Ր Ո Շ ՈՒ Մ

ՀԱՆՈՒՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

Հայաստանի Հանրապետության վճռաբեկ դատարանի քաղաքացիական և վարչական պալատը (այսուհետ՝ Վճռաբեկ դատարան)

նախագահությամբ

Ս. Սարգսյանի

մասնակցությամբ դատավորներ

Վ. Ավանեսյանի

 

Վ. Աբելյանի

 

Ս. Անտոնյանի

Ա. Բարսեղյանի

Մ. ԴՐՄԵՅԱՆԻ

Ե. ԽՈՒՆԴԿԱՐՅԱՆԻ

Է. Հայրիյանի

Ե. Սողոմոնյանի

2010 թվականի հունիսի 25-ին

դռնբաց դատական նիստում, քննելով Նաիրա Պետրոսյանի վճռաբեկ բողոքը ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի 11.03.2010 թվականի որոշման դեմ՝ ըստ հայցի Վարդուշ և Նելլի Խաչատրյանների ընդդեմ Նաիրա, Քրիստինե, Ռիմա Պետրոսյանների, Ռիմա Ավետիսյանի` գույքն ապօրինի տիրապետումից հետ պահանջելու և բնակարանից վտարելու պահանջների մասին և ըստ Նաիրա, Քրիստինե, Ռիմա Պետրոսյանների, Ռիմա Ավետիսյանի հակընդդեմ հայցի ընդդեմ Վարդուշ, Նելլի և Լիլիթ Խաչատրյանների, Նելլի Թովմասյանի, Սաշիկ և Ռազմիկ Խաչատրյանների, երրորդ անձ Արտեմ Բարխոյանի` բնակարանի առուվաճառքի գործարքը վավեր ճանաչելու պահանջի մասին,

 

ՊԱՐԶԵՑ

 

1. Գործի դատավարական նախապատմությունը

Դիմելով դատարան` Վարդուշ և Նելլի Խաչատրյանները պահանջել են Նաիրա, Քրիստինե, Ռիմա Պետրոսյաններին և Ռիմա Ավետիսյանին վտարել Երևանի Սիլիկյան թաղամասի 4-րդ փողոցի թիվ 19 տանից:

Հակընդդեմ հայցով դիմելով դատարան` Նաիրա, Քրիստինե, Ռիմա Պետրոսյանները և Ռիմա Ավետիսյանը պահանջել են վավեր ճանաչել Երևանի Սիլիկյան թաղամասի 4-րդ փողոցի թիվ 19 տան առուվաճառքի գործարքը:

Երևանի Աջափնյակ և Դավթաշեն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի (այսուհետ՝ Դատարան) 11.12.2009 թվականի վճռով հայցը բավարարվել է, իսկ հակընդդեմ հայցը` մերժվել:

ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի (այսուհետ՝ Վերաքննիչ դատարան) 11.03.2010 թվականի որոշմամբ Նաիրա Պետրոսյանի վերաքննիչ բողոքը մերժվել է, և Դատարանի 11.12.2009 թվականի վճիռը թողնվել է օրինական ուժի մեջ:

Սույն գործով վճռաբեկ բողոք է ներկայացրել Նաիրա Պետրոսյանը:

Վճռաբեկ բողոքի պատասխան չի ներկայացվել:

 

2. Վճռաբեկ բողոքի հիմքերը, հիմնավորումները և պահանջը

Վերաքննիչ դատարանը խախտել է ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 78-րդ, 131-րդ և 132-րդ հոդվածները:

Բողոք բերած անձը նշված պնդումը պատճառաբանում է հետևյալ փաստարկներով.

Վերաքննիչ դատարանն անտեսել է այն հանգամանքը, որ Դատարանը դատական նիստի օրվա, ժամի և վայրի մասին պատշաճ չի ծանուցել Նաիրա Պետրոսյանին, և գործի դատական քննությունը կատարվել է նրա բացակայությամբ: Վերանայվող դատական ակտն առերևույթ հակասում է ՀՀ վճռաբեկ դատարանի 26.10.2006 թվականի թիվ 2-2128(Ա) որոշմանը:

 

Վերոգրյալի հիման վրա բողոք բերած անձը պահանջել է բեկանել Վերաքննիչ դատարանի 11.03.2010 թվականի որոշումը և գործն ուղարկել նոր քննության:

 

3. Վճռաբեկ բողոքի քննության համար նշանակություն ունեցող փաստերը

1) Սույն քաղաքացիական գործով Դատարանում դատաքննությունը ավարտվել է 26.11.2009 թվականի դատական նիստով, որով էլ հայտարարվել է դատական ակտի հրապարակման օրը (հատոր 2, գ.թ.47):

2) Դատարանի` Սիլիկյան թաղամաս, 4-րդ փողոց, 19-րդ տուն հասցեով ուղարկված ծանուցագրում որպես հասցեատերեր նշված են Նաիրա, Քրիստինե Պետրոսյանները, Ռիմա Ավետիսյանը և Ռիմա Պետրոսյանը: Ծանուցագրի հանձնումը հավաստող փաստաթղթում առկա է միայն մեկ ստորագրություն` թվագրված 14.11.2009 թվականով (հատոր 2, գ.թ.29):

 

4. Վճռաբեկ դատարանի պատճառաբանությունները և եզրահանգումը

Քննելով վճռաբեկ բողոքը նշված հիմքի սահմաններում՝ Վճռաբեկ դատարանը գտնում է, որ այն հիմնավոր է մասնակիորեն հետևյալ պատճառաբանությամբ.

ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 78-րդ հոդվածի 1-ին կետի համաձայն՝ գործին մասնակցող անձինք դատական ծանուցագրերով տեղեկացվում են դատական նիստի կամ առանձին դատավարական գործողություններ կատարելու ժամանակի և վայրի մասին: Նույն հոդվածի 2-րդ կետի համաձայն՝ ծանուցագիրն ուղարկվում է պատվիրված նամակով՝ հանձնման մասին ծանուցմամբ կամ հաղորդագրության ձևակերպումն ապահովող կապի այլ միջոցների օգտագործմամբ կամ հանձնվում է ստացականով: Սա ենթադրում է գործին մասնակցող անձանց դատական նիստի ժամանակի և վայրի մասին իրազեկելու կապակցությամբ դատարանի ակտիվ գործողություններ, որոնք պետք է իրականացվեն միայն վկայակոչված հոդվածով նախատեսված միջոցների և եղանակների օգտագործմամբ: Ընդ որում, անկախ ծանուցման եղանակից, ծանուցումը պետք է լինի այնպիսին, որով հնարավոր է ապացուցել գործին մասնակցող անձին (անձանց) դատական նիստի մասին տեղեկացնելու փաստը:

Սույն քաղաքացիական գործով Նաիրա Պետրոսյանը պատշաճ ձևով չի ծանուցվել դատական նիստի օրվա և ժամի մասին: Գործում առկա չէ Նաիրա Պետրոսյանին գործի քննության ժամի և վայրի մասին պատշաճ ծանուցելու փաստը հաստատող որևէ ապացույց: Քաղաքացիական գործում առկա ծանուցագրում նշված է գործի համարը, ամիս-ամսաթիվը, Նաիրա, Քրիստինե, Ռիմա Պետրոսյանների և Ռիմա Ավետիսյանի անունները: Ծանուցագրի հանձնումը հավաստող փաստաթղթում առկա է միայն մեկ ստորագրություն թվագրված 14.11.2009 թվականով, սակայն ծանուցագիրը ստացողի և ստորագրողի անունը նշված չէ, և պարզ չէ, թե ով է ստորագրել ծանուցագիրը:

Վերոգրյալի հիման վրա Վճռաբեկ դատարանն արձանագրում է, որ Դատարանի դատական նիստի մասին Նաիրա Պետրոսյանը պատշաճ ձևով չի տեղեկացվել:

Վերաքննիչ դատարանը չի անդրադարձել Դատարանի դատական նիստին պատշաճ ձևով տեղեկացված չլինելու մասին Նաիրա Պետրոսյանի վերաքննիչ բողոքի փաստարկին:

Վճռաբեկ դատարանը նախկին որոշումներում անդրադարձել և գնահատման առարկա է դարձրել այն դեպքերը, երբ դատարանը գործը քննել է գործին մասնակցող անձանցից որևէ մեկի բացակայությամբ: Մասնավորապես, Վճռաբեկ դատարանը, հիմք ընդունելով ՀՀ Սահմանադրության 19-րդ հոդվածը և «Մարդու իրավունքների և հիմնարար ազատությունների պաշտպանության մասին» եվրոպական կոնվենցիայի 6-րդ հոդվածը, արձանագրել է կողմերի իրավահավասարության և մրցակցության դատավարական սկզբունքների խախտում և, ղեկավարվելով ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 227-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ կետով, բեկանել է դատական ակտը (իրավական հիմնավորումները տե՛ս` Շենգավիթի թաղապետարան ընդդեմ Ալվինա և Լիանա Կազկոներ, Արամ, Ֆրունզ և Նարեկ Մարկոսյաններ, 21.12.2006թ., քաղաքացիական գործ թիվ 3-2236/Ա (բնակելի տարածության օգտագործման իրավունքը փոխհատուցմամբ դադարեցնելու պահանջով) Վճռաբեկ դատարանի որոշումների ընտրանի, հատոր առաջին, էջ 473-476):

 

Վերը նշվածի հիման վրա Վճռաբեկ դատարանը նպատակահարմար չի համարում կրկին անդրադառնալ նշված իրավական հարցի գնահատականին:

 

Այսպիսով, վերը նշված հիմքի առկայությունը Վճռաբեկ դատարանը դիտում է բավարար` ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 228-րդ հոդվածի ուժով Վերաքննիչ դատարանի 11.03.2010 թվականի որոշումը մասնակիորեն բեկանելու և գործը Նաիրա Պետրոսյանի մասով նոր քննության ուղարկելու համար:

 

Ելնելով վերոգրյալից և ղեկավարվելով ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 240-2412-րդ հոդվածներով՝ Վճռաբեկ դատարանը

 

ՈՐՈՇԵՑ

 

1. Վճռաբեկ բողոքը բավարարել: Բեկանել ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի 11.03.2010 թվականի որոշման` Նաիրա Պետրոսյանի մասը և այդ մասով գործն ուղարկել Երևանի Աջափնյակ և Դավթաշեն վարչական շրջանների առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարան` նոր քննության: Որոշման մնացած մասը թողնել օրինական ուժի մեջ:

2. Որոշումն օրինական ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից, վերջնական է և ենթակա չէ բողոքարկման:

 

Նախագահող`

 

Ս. Սարգսյան

Դատավորներ`

Վ. ԱՎԱՆԵՍՅԱՆ

 

Վ. Աբելյան

Ս. Անտոնյան

Ա. Բարսեղյան

 

Մ. ԴՐՄԵՅԱՆ

Ե. Խունդկարյան

Է. Հայրիյան

Ե. ՍՈՂՈՄՈՆՅԱՆ