Գլխավոր տեղեկություն
Համար
ՍԴՈ-592
Տիպ
Որոշում
Ակտի տիպ
Հիմնական ակտ (19.07.2005-մինչ օրս)
Կարգավիճակ
Գործում է
Սկզբնաղբյուր
Ընդունող մարմին
ՀՀ Սահմանադրական դատարան
Ընդունման ամսաթիվ
19.07.2005
Ստորագրող մարմին
ՀՀ Սահմանադրական դատարանի նախագահ
Ստորագրման ամսաթիվ
19.07.2005
Ուժի մեջ մտնելու ամսաթիվ
19.07.2005

ՀԱՆՈՒՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

 

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐԱԿԱՆ ԴԱՏԱՐԱՆԻ

 

Ո Ր Ո Շ ՈՒ Մ Ը

 

2004 ԹՎԱԿԱՆԻ ՆՈՅԵՄԲԵՐԻ 22-ԻՆ ԵՐԵՎԱՆՈՒՄ ՍՏՈՐԱԳՐՎԱԾ` ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆ ԵՎ ՄԻԱՎՈՐՎԱԾ ԱԶԳԵՐԻ ՓԱԽՍՏԱԿԱՆՆԵՐԻ ԳԾՈՎ ԳԵՐԱԳՈՒՅՆ ՀԱՆՁՆԱԿԱՏԱՐԻ ԳՐԱՍԵՆՅԱԿԻ ՄԻՋԵՎ ՀԱՄԱԳՈՐԾԱԿՑՈՒԹՅԱՆ ՀԱՄԱՁԱՅՆԱԳՐՈՒՄ ԱՄՐԱԳՐՎԱԾ ՊԱՐՏԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ` ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐՈՒԹՅԱՆԸ ՀԱՄԱՊԱՏԱՍԽԱՆՈՒԹՅԱՆ ՀԱՐՑԸ ՈՐՈՇԵԼՈՒ ՎԵՐԱԲԵՐՅԱԼ ԳՈՐԾՈՎ

 

Քաղ. Երևան

19 հուլիսի 2005 թ.

 

Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը` կազմով. սահմանադրական դատարանի նախագահի տեղակալ Վ. Հովհաննիսյանի, սահմանադրական դատարանի անդամներ Կ. Բալայանի, Հ. Դանիելյանի, Հ. Նազարյանի (զեկուցող), Ռ. Պապայանի, Վ. Պողոսյանի,

մասնակցությամբ` Հանրապետության Նախագահի պաշտոնական ներկայացուցիչ` Հայաստանի Հանրապետության արտաքին գործերի նախարարի տեղակալ Գ. Ղարիբջանյանի,

համաձայն Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 100 հոդվածի 2 կետի, 101 հոդվածի 1 կետի, «Սահմանադրական դատարանի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 5 հոդվածի 2 կետի, 25 հոդվածի 1 կետի և 56 հոդվածի,

դռնբաց նիստում քննեց «2004 թվականի նոյեմբերի 22-ին Երևանում ստորագրված` Հայաստանի Հանրապետության կառավարության և Միավորված ազգերի փախստականների գծով Գերագույն հանձնակատարի գրասենյակի միջև համագործակցության համաձայնագրում ամրագրված պարտավորությունների` Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը համապատասխանության հարցը որոշելու վերաբերյալ» գործը:

Գործի քննության առիթը Հանրապետության Նախագահի դիմումն է սահմանադրական դատարան:

Լսելով սույն գործով զեկուցողի հաղորդումը, Հանրապետության Նախագահի ներկայացուցչի բացատրությունները, հետազոտելով համաձայնագիրը և գործում առկա մյուս փաստաթղթերը, Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը ՊԱՐԶԵՑ.

 

1. Համաձայնագիրն ստորագրվել է 2004 թվականի նոյեմբերի 22-ին` Երևանում, նպատակ ունենալով Հայաստանում Միավորված ազգերի փախստականների գծով Գերագույն հանձնակատարի գրասենյակ հիմնելով` անմիջական պայմաններ ստեղծել, ՄԱԿ-ի շրջանակներում ընդունված իրավական փաստաթղթերին համապատասխան, հօգուտ փախստականների և այլ անձանց միջազգային պաշտպանության և մարդասիրական գործառույթներ իրականացնելու համար: Այդ գրասենյակը գործելու է տարածաշրջանային (տեղական) գրասենյակի կարգավիճակով:

2. Հայաստանի Հանրապետության կառավարության և Միավորված ազգերի փախստականների գծով Գերագույն հանձնակատարի գրասենյակի (այսուհետ` ՄԱՓԳՀ) միջև համագործակցությունը պետք է իրականացվի ՄԱՓԳՀ-ի կանոնադրության և ՄԱՓԳՀ-ի վերաբերյալ ՄԱԿ-ի շրջանակներում ընդունված այլ որոշումների ու բանաձևերի հիման վրա:

3. Իր գործառույթներն իրականացնելիս ՄԱՓԳՀ-ն համագործակցելու է ինչպես կառավարական, այնպես էլ ոչ կառավարական կազմակերպությունների հետ:

4. ՀՀ կառավարությունը ՄԱՓԳՀ-ի կողմից ֆինանսավորվող ծրագրերն իրականացնելու է երկկողմ այլ համաձայնագրերի հիման վրա:

5. Իր գործառույթներն իրականացնելու նպատակով ՄԱՓԳՀ-ն իրավասու է ձևավորել անձնակազմ` իր հայեցողությամբ գրասենյակում նշանակելով պաշտոնյաներ, այլ աշխատակիցներ, որոնք կգործեն իրենց կարգավիճակը հաստատող և ՀՀ կառավարության կողմից տրամադրված հատուկ փաստաթղթերի հիման վրա:

ՄԱՓԳՀ-ի պաշտոնյաները կարող են այցելել Հայաստանի Հանրապետություն` կապված.

- միջազգային պաշտպանության և մարդասիրական օգնության ծրագրերի վերանայման, պատրաստման, վերահսկման և գնահատման հետ,

- ՄԱՓԳՀ-ի կողմից տրամադրված ապրանքների, սարքավորումների առաքման, ստացման, բաշխման կամ օգտագործման հետ,

- փախստականների հիմնախնդրի լուծման համար մշտական լուծումներ որոնելու հետ,

- որևէ այլ հարցի հետ, որն առնչվում է համաձայնագրի կիրառմանը:

6. ՄԱՓԳՀ-ի պաշտոնյաները և այլ անձինք, իրենց գործառույթների շրջանակներում, օգտվելու են համաձայնագրով նախատեսված արտոնություններից և անձեռնմխելիությունից:

7. Համաձայնագրով Հայաստանի Հանրապետությունն ստանձնում է մի շարք պարտավորություններ` կապված ՀՀ-ում ՄԱՓԳՀ-ի անհրաժեշտ և արդյունավետ գործունեության ապահովման հետ, մասնավորապես.

- ՄԱՓԳՀ-ի անձնակազմին հնարավորություն ընձեռել ցանկացած ժամանակ առանց խոչընդոտի այցելել փախստականներին և ՄԱՓԳՀ-ին առնչվող այլ անձանց, ՄԱՓԳՀ-ի ծրագրերի իրականացման վայրեր,

- ձեռնարկել ցանկացած միջոց համաձայնագրի շրջանակներում ՄԱՓԳՀ-ի անունից ծառայություններ մատուցող անձանց գործառույթների և ծրագրերի արդյունավետ ու անխոչընդոտ իրականացման համար,

- օժանդակել ՄԱՓԳՀ-ի պաշտոնյաներին գրասենյակային անվճար կամ ընդունելի այլ պայմաններով համապատասխան շինություններ գտնելու գործում,

- ձեռնարկել բոլոր համապատասխան միջոցները ՄԱՓԳՀ-ի անձնակազմի, գրասենյակի, շինությունների և սարքավորումների անվտանգությունն ապահովելու նպատակով,

- ՄԱՓԳՀ-ի սեփականության, դրամական միջոցների, գույքի պաշտոնյաների և գործուղված այլ անձանց նկատմամբ կիրառել Միավորված ազգերի արտոնությունների և անձեռնմխելիությունների մասին 1946 թ. փետրվարի 13-ի կոնվենցիայի, ինչպես նաև համաձայնագրի 8, 9, 10, 11 և 12 հոդվածների համապատասխան դրույթները: Ընդ որում, տեղում հավաքագրված և ՄԱՓԳՀ-ի համար ծառայություններ մատուցող անձանց տրամադրվող արտոնությունները կապված են նրանց գործառույթների շրջանակներում արտահայտած կարծիքի կամ գրավոր խոսքի և կատարած գործողության հետ, իսկ ՄԱՓԳՀ-ի անունից տեղում չհավաքագրված անձանց արտոնությունները և անձեռնմխելիությունը նախատեսված են համաձայնագրի 12 հոդվածում:

8. Համաձայնագրով Հայաստանի Հանրապետության ստանձնած պարտավորությունները համահունչ են ՀՀ Սահմանադրության 4 հոդվածի դրույթներին, քանի որ կոչված են միջազգային իրավունքի սկզբունքներին ու նորմերին համապատասխան ապահովելու մարդու իրավունքների և ազատությունների պաշտպանությունը:

Ելնելով գործի քննության արդյունքներից և ղեկավարվելով Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 100 հոդվածի 2 կետով, 102 հոդվածի առաջին և երրորդ մասերով, «Սահմանադրական դատարանի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 5 հոդվածի 2 կետով, 67 և 68 հոդվածներով, Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը ՈՐՈՇԵՑ.

 

1. 2004 թվականի նոյեմբերի 22-ին Երևանում ստորագրված` Հայաստանի Հանրապետության կառավարության և Միավորված ազգերի փախստականների գծով Գերագույն հանձնակատարի գրասենյակի միջև համագործակցության համաձայնագրում ամրագրված պարտավորությունները համապատասխանում են Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը:

2. Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 102 հոդվածի երկրորդ մասի համաձայն սույն որոշումը վերջնական է, վերանայման ենթակա չէ, ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից:

 

 

Նախագահող

Վ. Հովհաննիսյան


19 հուլիսի 2005 թվականի
ՍԴՈ-592