Գլխավոր տեղեկություն
Համար
ՀՕ-134
Տիպ
Օրենք
Ակտի տիպ
Base act (21.08.1997-01.01.1999)
Կարգավիճակ
Չի գործում
Սկզբնաղբյուր
ՀՀՊՏ 1997.08.11/18
Ընդունող մարմին
ՀՀ Ազգային ժողով
Ընդունման ամսաթիվ
23.06.1997
Ստորագրող մարմին
ՀՀ Նախագահ
Ստորագրման ամսաթիվ
19.07.1997
Ուժի մեջ մտնելու ամսաթիվ
21.08.1997
Ուժը կորցնելու ամսաթիվ
01.01.1999

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

 

Օ Ր Ե Ն Ք Ը

 

Ընդունված է Ազգային ժողովի կողմից

23 հունիսի 1997 թ.

 

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՔԱՂԱՔԱՑԻԱԿԱՆ ԴԱՏԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՍԳՐՔՈՒՄ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ԿԱՏԱՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ

 

Հոդված 1. Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 230 հոդվածի 3-րդ կետը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ.

«3) հարկերի, պետական և համայնքների բյուջեներ և արտաբյուջետային հիմնադրամներ գանձվող այլ պարտադիր վճարումների ապառքները, հաշվարկված տուժանքները բռնագանձելու վերաբերյալ գործերը»:

 

Հոդված 2. Օրենսգրքի 25 գլուխը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ.

 

«Գ Լ ՈՒ Խ  25.

 

Հարկերի, պետական ԵՎ համայնքների բյուջեներ ԵՎ արտաբյուջետային հիմնադրամներ գանձվող այլ պարտադիր վճարումների ապառքները, հաշվարկված տուժանքները բռնագանձելու վերաբերյալ գործեր

 

Հոդված 239.  Դիմում տալը

 

Հարկային պարտքը (հարկային պարտավորությունը) բռնագանձելու և բռնագանձումն ապառքատիրոջ գույքի վրա տարածելու վերաբերյալ դիմումը տրվում է հարկային տեսչության մարմնի կողմից:

Պետական և համայնքների բյուջեներ և արտաբյուջետային հիմնադրամներ գանձվող այլ պարտադիր վճարումների ապառքները, հաշվարկված տուժանքները բռնագանձելու և բռնագանձումն ապառքատիրոջ գույքի վրա տարածելու վերաբերյալ դիմումը տրվում է տվյալ տեսակի վճարման հաշվարկման և վճարման կարգի նկատմամբ հսկողություն իրականացնող իրավասու մարմնի կողմից:

Դիմումը տրվում է ապառքատիրոջ գտնվելու (բնակության) վայրի դատարանին կամ ապառքատիրոջ գույքի գտնվելու վայրի դատարանին:

 

Հոդված 240. Դիմումի բովանդակությունը

 

Դիմումը տրվում է գրավոր և պետք է բովանդակի`

1) այն դատարանի անվանումը, որին ներկայացվում է դիմումը.

2) դիմումը տվող մարմնի անվանումը, հասցեն.

3) ապառքատիրոջ անվանումը (ազգանունը, անունը), հասցեն.

4) հղում այն օրենքին, որի հիման վրա ապառքատերը ենթարկվել է համապատասխան հարկման, վճարման. հարկերի, վճարումների գումարը և դրանց վճարման ժամկետները, ապառքի` հարկի, այլ պարտադիր վճարման չվճարված գումարի չափը.

5) հղում այն օրենքին, որի հիման վրա հաշվարկվել են տուժանքներ և այն ժամկետը, որի համար հաշվարկվել են տույժերը, տույժի և տուգանքի չափերը.

6) բռնագանձման ենթակա ընդհանուր գումարը և բռնագանձման պահանջը:

Դիմումին կից ներկայացվում են`

1) սեփականության (լրիվ տնտեսավարման) իրավունքով ապառքատիրոջը պատկանող գույքի կազմի մասին տեղեկանքը.

2) ապառքատիրոջ նկատմամբ այլ անձանց գույքային պարտավորությունները հաստատող փաստաթուղթը, եթե ապառքատերը չունի բավարար քանակության գույք, որի վրա ըստ օրենքի կարող է բռնագանձում տարածվել:

 

Հոդված 2401.

Գույքի արգելադրումը որպես բռնագանձման պահանջի ապահովման միջոց

 

Դիմումն ընդունելուց հետո դատարանը կամ դատավորը, սույն օրենսգրքի 239 հոդվածում նշված մարմինների դիմումի հիման վրա կամ իր նախաձեռնությամբ, կարող է որոշում կայացնել բռնագանձման պահանջի ապահովման վերաբերյալ, եթե այդպիսի միջոց ձեռք չառնելը կարող է դժվարացնել կամ անհնար դարձնել բռնագանձման մասին դատարանի վճռի կատարումը:

 

Հոդված 241. Դիմումի քննարկումը

 

Գործը քննելիս դատարանը պետք է ստուգի, թե հարկի, այլ վճարման տվյալ տեսակն արդյոք նախատեսված է օրենքով. օրինական հիմքեր կան արդյոք համապատասխան մարմինների կողմից պատասխանողին ենթարկելու տվյալ հարկմանը, վճարմանը պահպանված է արդյոք հարկմանը, վճարմանը ենթարկելու օրենսդրությամբ սահմանված կարգը, նկատի առնվել են արդյոք պատասխանողի սահմանված արտոնությունները, տուժանքների կիրառման օրինականությունը:

Եթե գործի քննության ժամանակ դատարանը կասկածներ է ունենում վճարման չափի հաշվարկման ճշտության վերաբերյալ, ապա նա իր որոշմամբ կասեցնում է գործի վարույթը և նյութն ուղարկում է դիմումը ներկայացրած մարմին` ստուգման համար: Գործի վարույթը վերսկսվում է դիմումը ներկայացրած մարմնի կողմից վճարման չափի վերահաշվարկում կատարելուց կամ նրա վերադաս մարմնի կողմից դիմումը հաստատվելուց հետո:

 

Հոդված 242. Դատարանի վճիռը դիմումի վերաբերյալ

 

Դատարանը, պարզելով, որ ապառքը, հաշվարկված տուժանքը բռնագանձելու վերաբերյալ պահանջն օրինական է, վճիռ է կայացնում հարկային պարտքը բռնագանձելու և բռնագանձումն ապառքատիրոջ գույքի վրա տարածելու մասին:

Հարկային պարտքը բռնագանձելու և բռնագանձումն ապառքատիրոջ գույքի վրա տարածելու մասին վճռում նշվում է նաև մինչև պարտքի մարումը բռնագանձվող ապառքի նկատմամբ հաշվարկվող տույժերի գումարի բռնագանձման մասին:

Եթե դատարանը պարզում է, որ ապառքը, հաշվարկված տուժանքը բռնագանձելու վերաբերյալ պահանջն օրինական չէ` մերժում է պահանջը:

 

Հոդված 243. Վճռի կատարումը

 

Ապառքի, հաշվարկված տուժանքի բռնագանձումը գույքի վրա տարածելու վերաբերյալ դատարանի վճիռը կատարվում է դատարանի կողմից` դիմումը ներկայացրած մարմնի մասնակցությամբ:

Բռնագանձումն առաջին հերթին տարածվում է ապառքատիրոջ բանկային հաշիվների կամ դրամարկղի դրամական միջոցների վրա: Դրամական միջոցների բացակայության (անբավարարության) դեպքում վճիռը կատարող մարմնի կողմից արգելանք է դրվում բանկային հաշիվների և դրամարկղի վրա` արգելք է հայտարարվում հետագայում մուտքագրվող դրամական միջոցների ինքնուրույն տնօրինման նկատմամբ, և բռնագանձումը տարածվում է այլ գույքի վրա:

Բռնագանձումն այլ գույքի վրա տարածելն ներառում է այդ գույքի վրա արգելանք դնելը, այն վաճառելը և վաճառքից ստացված դրամական միջոցները պարտքի մարմանն ուղղելը:

Գրավադրված գույքի վրա բռնագանձում չի տարածվում:

Արգելադրվող գույքի (բացի դրամական միջոցներից) ընտրությունը կատարվում է ապառքատիրոջ առաջարկությամբ: Այդպիսի առաջարկության կամ առաջարկված գույքի պահանջարկի բացակայության դեպքում արգելադրվող գույքի ընտրությունը կատարվում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարության սահմանած հերթականությամբ:

Գույքն արգելադրվում է այն քանակությամբ, որ դրա վաճառքից ստացված դրամական միջոցները բավարարեն պարտքը մարելուն, բռնագանձման ընթացքում կատարվող ծախսերը հատուցելուն, վաճառքի վարձատրությունը վճարելուն, իսկ հարկային պարտքի բռնագանձման դեպքում` նաև գույքի վաճառքից առաջացող հարկերը վճարելուն: Բռնագանձման ընթացքում կատարվող ծախսերը և վաճառքի վարձատրությունը չեն կարող գերազանցել բռնագանձման ենթակա գումարի 20 տոկոսը:

Արգելադրված գույքի վաճառքը կատարվում է աճուրդով կամ կոմիսիոն հիմունքներով:

Գույքի վերագնահատման, ինչպես նաև այն դեպքում, երբ դրա վաճառքից ստացված դրամական միջոցները բավարար չեն սույն հոդվածի վեցերորդ մասում նշված պարտավորությունները կատարելու համար, կատարվում է լրացուցիչ գույքի արգելադրում:

Գույքի վաճառքից ստացված դրամական միջոցներով առաջին հերթին վճարվում է վաճառքի վարձատրությունը և հատուցվում են բռնագանձման ընթացքում կատարված ծախսերը, այնուհետև մարվում են դատարանի վճռում նշված պարտքերը: Վճարումները կատարելուց և պարտքերը մարելուց հետո բռնագանձումը համարվում է ավարտված, ավելացված գումարները վերադարձվում են սեփականատիրոջը:

Արգելադրված գույքի գնահատումը, վաճառքի իրականացումը, չվաճառվող գույքի վերագնահատումը կատարվում են Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից սահմանված կարգով»:

 

Հայաստանի Հանրապետության
Նախագահ

Լ. Տեր-Պետրոսյան


Երևան
19 հուլիսի 1997 թ.
ՀՕ-134